A.Ó.A. útgerð hf. kærir ákvörðun Fiskistofu um afturköllun á tilfærslu aflamarks, 10 ágúst 2012.
Stjórnsýslukæra
Með bréfi, ódags., sem barst ráðuneytinu 21. ágúst 2012 fór Aðalsteinn Ómar Ásgeirsson, f.h. A.Ó.A. útgerðar hf. þess á leit við þann ráðherra sem fer með sjávarútvegsmál, að ákvörðun Fiskistofu um afturköllun á tilfærslu aflamarks, 10 ágúst 2012, yrði tekin til endurskoðunar þannig að sekt sem af henni muni leiða, samkvæmt lögum um sérstakt gjald vegna ólögmæts sjávarafla, yrði lækkuð verulega með vísun til þeirra sjónarmiða sem nánar er lýst í bréfinu.
Um meðferð kærunnar fer samkvæmt 2. mgr. 26. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.
Málsmeðferð
Með bréfi dags. 25. október 2012 var leitað umsagnar Fiskistofu um stjórnsýslukæruna jafnhliða því að Aðalsteini Ómari var tilkynnt að erindi hans yrði tekið til meðferðar sem stjórnsýslukæra. Umsögn Fiskistofu, dags. 16. desember 2012, með fylgigögnum, var kynnt Aðalsteini Ómari með bréfi dags. 9. janúar 2013. Samkvæmt ósk Aðalsteins Ómars gafst honum, ásamt Sverri Péturssyni útgerðarstjóra Hraðfrystihússins Gunnvarar hf., færi á að hitta starfsmenn ráðuneytisins á stuttum fundi 19. mars, til að gera grein fyrir kröfum og sjónarmiðum, m.a. í tilefni af umsögn Fiskistofu.
Málsatvik
Málsatvikum er lýst ítarlega í umsögn Fiskistofu dags. 16. desember sl. Þar segir:
Þann 30. desember 2011 var óskað eftir því að aflamark, 20.000 kg af innfjarðarrækju, yrði flutt af Gunnvöru ÍS-53 (1543) yfir á Val ÍS-20 (1440). Fiskistofa gaf út staðfestingu á flutningnum sama dag, með fyrirvara um að skráðar aflatölur væru réttar.
Þann 9. júlí 2012 barst Fiskistofu umsókn um flutning aflahlutdeildar af Gunnvöru ÍS-53 yfir á Júlíus Geirmundsson ÍS 270 (1977). Fiskistofa staðfesti ekki flutning á hlutdeild í innfjarðarrækju, þar sem það hefði leitt til umframaflastöðu á Gunnvöru ÍS-53 sem þegar hafði ráðstafað með veiðum 13.213 kg af væntanlegri úthlutun næsta fiskveiðiárs [innskot: sbr. 4. mgr. 11. gr. laga um stjórn fiskveiða].
Þann 16. júlí 2012 afsalaði A.Ó.A. útgerð ehf. skipinu Gunnvöru ÍS-53 (1543) til Hraðfrystihússins Gunnvarar hf. 630169-2249. Í afsalinu er tekið fram að aflahlutdeild og aflamark á skipinu sé í eigu seljanda.
Með bréfi A.Ó.A útgerðar ehf., dags. 17. júlí 2012, var óskað eftir því að fá að greiða gjald vegna umframafla til þess að losa um aflahlutdeildina, þar sem ekki væri mögulegt að laga aflamarksstöðuna með flutningi aflamarks.
Með bréfi, dags. 25. júlí 2012, hafnaði Fiskistofa því að heimila flutning aflaheimilda af Gunnvöru gegn greiðslu “sektar”, með þeim rökum að lagaskilyrði væru ekki til staðar sem gæfu heimild til slíkrar afgreiðslu.
Með bréfi dags. 9. ágúst 2012 óskuðu fyrirtækin Hraðfrystihúsið Gunnvör hf. og A.Ó.A. útgerð ehf. eftir því að fyrrnefnd færsla aflamarks frá 30. desember 2011 verði afturkölluð. Í kæru er því haldið fram að ekki hafi fengist heimild til þess að breyta magni færslunnar. Engin gögn eru til um að farið hafi verið fram á að breyta magni færslunnar, en það má vera að munnlegri fyrirspurn um slíkt hafi verið svarað á þann veg að slíkt væri ekki mögulegt, enda er það vinnuregla hjá Fiskistofu að ef bakfærsla á flutningi er heimiluð þá er um að ræða ógildingu á öllum flutningnum. Nýjar millifærslur eru ekki framkvæmdar með “bakfærslu að hluta”.
Samkvæmt ósk aðila bakfærði Fiskistofa færslu aflamarks frá 30. desember 2011. Að því loknu, eða 13. ágúst 2012 var umrædd hlutdeild flutt af Gunnvöru ÍS-53 (1543) yfir á Júlíus Geirmundsson ÍS 270 (1977) sem er í eigu Hraðfrystihússins Gunnvarar hf.
Þess skal getið að kærandi hefur ekki gert athugasemd við þessa málavaxtalýsingu, sem fær staðfestingu í þeim gögnum sem fylgdu umsögninni, en þau voru: 1.) Yfirlit yfir stöðu aflaheimilda á 1543 og 1440, 2.) Tilkynning um flutning aflamarks, dags. 30.12.2011, 3.) Staðfesting á flutningi aflamarks, dags. 30.12.2011 4.) Afsal dags. 16.7.2012, 5.) Bréf A.Ó.A útgerðar hf., dags. 17.7.2012, 6.) Bréf Fiskistofu, dags. 25.7.2012, 7.) Bréf Hraðfrystihússins Gunnvarar hf. og A.Ó.A útgerðar ehf., dags. 9.8.2012, 8.) Umsókn um staðfestingu á flutningi aflahlutdeildar, dags. 9.7.2012 og 9.) Staðfesting á flutningi aflahlutdeildar dags. 13.8.2012.
Þann 9. júlí 2012 barst Fiskistofu umsókn um flutning aflahlutdeildar af Gunnvöru ÍS-53 yfir á Júlíus Geirmundsson ÍS 270 (1977). Fiskistofa staðfesti ekki flutning á hlutdeild í innfjarðarrækju, þar sem það hefði leitt til umframaflastöðu á Gunnvöru ÍS-53 sem þegar hafði ráðstafað með veiðum 13.213 kg af væntanlegri úthlutun næsta fiskveiðiárs [innskot: sbr. 4. mgr. 11. gr. laga um stjórn fiskveiða].
Þann 16. júlí 2012 afsalaði A.Ó.A. útgerð ehf. skipinu Gunnvöru ÍS-53 (1543) til Hraðfrystihússins Gunnvarar hf. 630169-2249. Í afsalinu er tekið fram að aflahlutdeild og aflamark á skipinu sé í eigu seljanda.
Með bréfi A.Ó.A útgerðar ehf., dags. 17. júlí 2012, var óskað eftir því að fá að greiða gjald vegna umframafla til þess að losa um aflahlutdeildina, þar sem ekki væri mögulegt að laga aflamarksstöðuna með flutningi aflamarks.
Með bréfi, dags. 25. júlí 2012, hafnaði Fiskistofa því að heimila flutning aflaheimilda af Gunnvöru gegn greiðslu “sektar”, með þeim rökum að lagaskilyrði væru ekki til staðar sem gæfu heimild til slíkrar afgreiðslu.
Með bréfi dags. 9. ágúst 2012 óskuðu fyrirtækin Hraðfrystihúsið Gunnvör hf. og A.Ó.A. útgerð ehf. eftir því að fyrrnefnd færsla aflamarks frá 30. desember 2011 verði afturkölluð. Í kæru er því haldið fram að ekki hafi fengist heimild til þess að breyta magni færslunnar. Engin gögn eru til um að farið hafi verið fram á að breyta magni færslunnar, en það má vera að munnlegri fyrirspurn um slíkt hafi verið svarað á þann veg að slíkt væri ekki mögulegt, enda er það vinnuregla hjá Fiskistofu að ef bakfærsla á flutningi er heimiluð þá er um að ræða ógildingu á öllum flutningnum. Nýjar millifærslur eru ekki framkvæmdar með “bakfærslu að hluta”.
Samkvæmt ósk aðila bakfærði Fiskistofa færslu aflamarks frá 30. desember 2011. Að því loknu, eða 13. ágúst 2012 var umrædd hlutdeild flutt af Gunnvöru ÍS-53 (1543) yfir á Júlíus Geirmundsson ÍS 270 (1977) sem er í eigu Hraðfrystihússins Gunnvarar hf.
Þess skal getið að kærandi hefur ekki gert athugasemd við þessa málavaxtalýsingu, sem fær staðfestingu í þeim gögnum sem fylgdu umsögninni, en þau voru: 1.) Yfirlit yfir stöðu aflaheimilda á 1543 og 1440, 2.) Tilkynning um flutning aflamarks, dags. 30.12.2011, 3.) Staðfesting á flutningi aflamarks, dags. 30.12.2011 4.) Afsal dags. 16.7.2012, 5.) Bréf A.Ó.A útgerðar hf., dags. 17.7.2012, 6.) Bréf Fiskistofu, dags. 25.7.2012, 7.) Bréf Hraðfrystihússins Gunnvarar hf. og A.Ó.A útgerðar ehf., dags. 9.8.2012, 8.) Umsókn um staðfestingu á flutningi aflahlutdeildar, dags. 9.7.2012 og 9.) Staðfesting á flutningi aflahlutdeildar dags. 13.8.2012.
Sjónarmið kæranda
Í bréfi Aðalsteins Ómars, sem barst ráðuneytinu 21. ágúst sl., og skrifað er fyrir hönd eigenda hlutaðeigandi fiskiskipa, er gerð grein fyrir því að beiðni um flutning aflahlutdeildar í innfjarðarrækju í Ísafjarðardjúpi milli Gunnvarar ÍS-53 (1543) og Vals ÍS-20 (1440) hafi verið hafnað. Hafa ber í huga að vegna aflaheimildastöðu fiskiskipsins hefði synjun á flutningi að óbreyttu leitt til þess að aflahlutdeild þess í innfjarðarrækju félli niður, sbr. 5. tl. 15. gr. laga um stjórn fiskveiða.
Í framhaldi þessa var óskað eftir afturköllun á aflamarksfærslu milli Gunnvarar ÍS-53 (1543) og Vals ÍS-20 (1440), sem nam 20 t. af innfjarðarrækju. Í bréfinu segir að ekki hafi fengist heimild til þess að breyta magni færslunnar, sem hefði getað minnkað skaðann verulega. Skaðanum er lýst þannig að 20 t umframafli varð á Val ÍS-20 og 6.769 kg „dett[i] niður dauð“ á Gunnvöru ÍS-53. Í þessu ljósi er óskað eftir því að væntanleg sekt vegna ólögmæts sjávarafla verði lækkuð verulega, og er gerð nánari tillaga að lækkuninni í bréfinu.
Í framhaldi þessa var óskað eftir afturköllun á aflamarksfærslu milli Gunnvarar ÍS-53 (1543) og Vals ÍS-20 (1440), sem nam 20 t. af innfjarðarrækju. Í bréfinu segir að ekki hafi fengist heimild til þess að breyta magni færslunnar, sem hefði getað minnkað skaðann verulega. Skaðanum er lýst þannig að 20 t umframafli varð á Val ÍS-20 og 6.769 kg „dett[i] niður dauð“ á Gunnvöru ÍS-53. Í þessu ljósi er óskað eftir því að væntanleg sekt vegna ólögmæts sjávarafla verði lækkuð verulega, og er gerð nánari tillaga að lækkuninni í bréfinu.
Sjónarmið Fiskistofu
í umsögn Fiskistofu dags. 16. desember 2012 er svofelld afstaða tekin til sjónarmiða kæranda:
[...]
Í erindinu er farið er fram á lækkun „sektar“ sem bréfritari telur líklegt að verði um kr. 4.920.000,- Þar er væntanlega átt við álagningu gjalds vegna ólögmæts sjávarafla sem viðkomandi aðili gæti átt yfir höfði sér vegna þess umframafla í innfjarðarrækju sem fjallað er um hér að framan. Álagning þessi hefur ekki átt sér stað enn sem komið er og þar af leiðandi er ekki heimilt að kæra hana. Þar fyrir utan myndi ákvörðun um álagningu slíks gjald vera kæranleg til úrskurðarnefndar skv. 6. gr. laga nr. 37/1992 um sérstakt gjald vegna ólögmæts sjávarafla, en ekki til ráðuneytisins.
Eina ákvörðunin sem liggur fyrir í þessu máli er ákvörðun Fiskistofu 25. júlí 2012 þar sem því er hafnað að flytja aflaheimildir af Gunnvöru ÍS-53 (1543) gegn greiðslu „sektar“ sem næmi 6.871 þorskígildiskílóum. Ef ráðuneytið telur að skilja megi erindi Aðalsteins Ómars sem kæru á þessari ákvörðun, þá fer Fiskistofa fram á að kröfum kæranda verði hafnað og að umrædd ákvörðun verði staðfest. Engin heimild er til þess í lögum að slík mál séu gerð upp með fyrirframgreiðslu gjalds fyrir ólögmætan sjávarafla. Engin heimild er heldur til þess að semja um upphæð gjalds fyrir ólögmætan sjávarafla eins og farið er fram á í bréfi Aðalsteins Ómars.
Óumdeilt er í málinu að flutningur á umræddri hlutdeild af Gunnvöru ÍS-53 (1543) hefði leitt til umframaflastöðu á nýju fiskveiðiári, ef ekki hefði komið til bakfærslu á aflamarksflutningi frá 30. des. 2011. Aðilar málsins óskuðu sjálfir eftir því með fyrrnefndu bréfi, dags. 9. ágúst 2012, að málið yrði afgreitt með bakfærslu á aflamarksflutningnum og er ekki við Fiskistofu að sakast þó að sú leið hafi e.t.v. ekki reynst sú hagfelldasta fyrir viðkomandi fyrirtæki.
Fiskistofa telur að staðfesta beri ákvörðun stofnunarinnar frá 25. júlí 2012, komi til þess að ráðuneytið fjalli um þennan þátt málsins.
[...]
Í erindinu er farið er fram á lækkun „sektar“ sem bréfritari telur líklegt að verði um kr. 4.920.000,- Þar er væntanlega átt við álagningu gjalds vegna ólögmæts sjávarafla sem viðkomandi aðili gæti átt yfir höfði sér vegna þess umframafla í innfjarðarrækju sem fjallað er um hér að framan. Álagning þessi hefur ekki átt sér stað enn sem komið er og þar af leiðandi er ekki heimilt að kæra hana. Þar fyrir utan myndi ákvörðun um álagningu slíks gjald vera kæranleg til úrskurðarnefndar skv. 6. gr. laga nr. 37/1992 um sérstakt gjald vegna ólögmæts sjávarafla, en ekki til ráðuneytisins.
Eina ákvörðunin sem liggur fyrir í þessu máli er ákvörðun Fiskistofu 25. júlí 2012 þar sem því er hafnað að flytja aflaheimildir af Gunnvöru ÍS-53 (1543) gegn greiðslu „sektar“ sem næmi 6.871 þorskígildiskílóum. Ef ráðuneytið telur að skilja megi erindi Aðalsteins Ómars sem kæru á þessari ákvörðun, þá fer Fiskistofa fram á að kröfum kæranda verði hafnað og að umrædd ákvörðun verði staðfest. Engin heimild er til þess í lögum að slík mál séu gerð upp með fyrirframgreiðslu gjalds fyrir ólögmætan sjávarafla. Engin heimild er heldur til þess að semja um upphæð gjalds fyrir ólögmætan sjávarafla eins og farið er fram á í bréfi Aðalsteins Ómars.
Óumdeilt er í málinu að flutningur á umræddri hlutdeild af Gunnvöru ÍS-53 (1543) hefði leitt til umframaflastöðu á nýju fiskveiðiári, ef ekki hefði komið til bakfærslu á aflamarksflutningi frá 30. des. 2011. Aðilar málsins óskuðu sjálfir eftir því með fyrrnefndu bréfi, dags. 9. ágúst 2012, að málið yrði afgreitt með bakfærslu á aflamarksflutningnum og er ekki við Fiskistofu að sakast þó að sú leið hafi e.t.v. ekki reynst sú hagfelldasta fyrir viðkomandi fyrirtæki.
Fiskistofa telur að staðfesta beri ákvörðun stofnunarinnar frá 25. júlí 2012, komi til þess að ráðuneytið fjalli um þennan þátt málsins.
Forsendur og niðurstaða
Samkvæmt ákveðinni beiðni Hraðfrystihússins Gunnvarar hf. og A.Ó.A. útgerðar hf. í bréfi dags. 9. ágúst 2012 afturkallaði Fiskistofa flutning aflamarks, þann 10. ágúst 2012, sem hafði átt sér stað 30. desember 2011 milli Gunnvarar ÍS-53 (1543) og Vals ÍS-20 (1440). Samkvæmt því sem greinir í umsögn Fiskistofu eru fordæmi fyrir því að aflamarksflutningar séu bakfærðir samkvæmt beiðni hlutaðeigandi aðilja, en í þeim tilvikum er í raun um að ræða ógildingu/afturköllun á stjórnvaldsákvörðun samkvæmt beiðni hlutaðeigandi. Engin sýnileg skylda hvíldi á Fiskistofu að taka nýja ákvörðun í stað þeirrar sem afturkölluð var, þ.e. við bakfærslu flutningsins. Í þessum úrskurði verður ekki fjallað frekar um gildi þeirrar ákvörðunar.
Hvað varðar mögulega flutninga aflamarks, til þess að draga úr mögulegri sektarákvörðun vegna umframafla, er vakin athygli á lokamálsgr. 11. gr. reglugerðar um veiðar í atvinnuskyni fiskveiðiárið 2011/2012, en þar sagði að tilkynning um flutning aflamarks skuli hafa borist Fiskistofu eigi síðar en 15 dögum eftir að veiðitímabili lýkur. Með því að veiðitímabili innfjarðarrækju lauk 30. apríl 2012, sbr. reglugerð nr. 961/2011 um breytingu á reglugerð um veiðar í atvinnuskyni fiskveiðiárið 2011/2012, var útilokað að slíkum flutningum yrði komið við í ágúst. Ef viðurkennd yrði víðtæk heimild til bakfærslu á flutningum aflmarks, að hluta til eða öllu leyti, samkvæmt ósk hlutaðeigandi aðilja, yrði grafið undan fyrirmælum laga um takmarkanir við flutningum aflamarks skömmu eftir að veiðitímabili lýkur.
Með vísun til sjónarmiða og forsendna Fiskistofu í hinni kærðu ákvörðun og bréfi dags. 16. desember sl. er hin kærða ákvörðun staðfest.
Hvað varðar mögulega flutninga aflamarks, til þess að draga úr mögulegri sektarákvörðun vegna umframafla, er vakin athygli á lokamálsgr. 11. gr. reglugerðar um veiðar í atvinnuskyni fiskveiðiárið 2011/2012, en þar sagði að tilkynning um flutning aflamarks skuli hafa borist Fiskistofu eigi síðar en 15 dögum eftir að veiðitímabili lýkur. Með því að veiðitímabili innfjarðarrækju lauk 30. apríl 2012, sbr. reglugerð nr. 961/2011 um breytingu á reglugerð um veiðar í atvinnuskyni fiskveiðiárið 2011/2012, var útilokað að slíkum flutningum yrði komið við í ágúst. Ef viðurkennd yrði víðtæk heimild til bakfærslu á flutningum aflmarks, að hluta til eða öllu leyti, samkvæmt ósk hlutaðeigandi aðilja, yrði grafið undan fyrirmælum laga um takmarkanir við flutningum aflamarks skömmu eftir að veiðitímabili lýkur.
Með vísun til sjónarmiða og forsendna Fiskistofu í hinni kærðu ákvörðun og bréfi dags. 16. desember sl. er hin kærða ákvörðun staðfest.
Úrskurðarorð
Hin kærða ákvörðun er staðfest.
Fyrir hönd ráðherra
Ingvi Már Pálsson
Arnór Snæbjörnsson