Nr. 12/2020 Úrskurður
KÆRUNEFND ÚTLENDINGAMÁLA
Þann 4. febrúar 2020 er kveðinn upp svohljóðandi
úrskurður nr. 12/2020
í stjórnsýslumáli nr. KNU19070035
Kæra [...]
á ákvörðun
Útlendingastofnunar
I. Kröfur, kærufrestir og kæruheimild
Þann 15. júlí 2019 kærði [...], fd. [...], ríkisborgari [...] (hér eftir nefnd kærandi), ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 11. júlí 2019, um að synja henni um dvalarleyfi fyrir börn, sbr. 71. gr. laga um útlendinga nr. 80/2016.
Kærandi krefst þess að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi og að umsókn hennar um dvalarleyfi verði samþykkt. Til vara er þess krafist að kæranda verði veitt dvalarleyfi á grundvelli sérstakra tengsla við landið, sbr. 78. gr. laga um útlendinga. Til þrautavara er þess krafist að málinu verði vísað aftur til Útlendingastofnunar til frekar rannsóknar og nýrrar meðferðar.
Fyrrgreind ákvörðun er kærð á grundvelli 7. gr. laga um útlendinga og barst kæran fyrir lok kærufrests.
II. Málsatvik og málsmeðferð
Móðir kæranda sótti um dvalarleyfi fyrir börn, f.h. kæranda, þann 11. júní 2018. Með ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 11. júlí 2019, var umsókn kæranda synjað. Þann 15. júlí sl. kærði kærandi ákvörðunina til kærunefndar útlendingamála og þann 29. júlí sl. barst kærunefnd greinargerð kæranda.
III. Ákvörðun Útlendingastofnunar
Í ákvörðun Útlendingastofnunar er vísað til þess að móðir kæranda hafi sótt um dvalarleyfi fyrir hönd kæranda, en sama dag hafi móðir hennar sótt um dvalarleyfi á grundvelli hjúskapar með íslenskum ríkisborgara. Vísaði Útlendingastofnun til þess að með ákvörðun stofnunarinnar, dags. 11. júlí 2019, hefði umsókn móður kæranda verið synjað. Gæti kærandi því ekki leitt rétt sinn af móður sinni, sbr. 1. mgr. 69. gr. laga um útlendinga. Þá tók stofnunin jafnframt fram að kærandi uppfyllti ekki aldursskilyrði 1. mgr. 69. gr. við töku ákvörðunar. Var það niðurstaða Útlendingastofnunar að synja umsókn kæranda, sbr. 1. mgr. 69. gr. og 1. mgr. 71. gr. laga um útlendinga.
IV. Málsástæður og rök kæranda
Í greinargerð byggir kærandi á því að ef fallist verði á umsókn móður hennar um dvalarleyfi á Íslandi beri samhliða að fallast á kröfu hennar um dvalarleyfi á Íslandi. Áréttar kærandi að umsókn hennar um dvalarleyfi hafi verið afhent stofnuninni þann 11. júní 2018, eða áður en hún varð 18 ára gömul. Hafi hún vakið sérstaka athygli á þessu við meðferð málsins hjá Útlendingastofnun. Kærandi telur að sá dráttur sem orðið hafi á málsmeðferð umsóknar hennar hjá stofnuninni beri að túlka henni í hag, enda hafi hún uppfyllt aldursskilyrðin á þeim tíma þegar umsóknin var lögð fram. Af því leiði að telji kærunefnd að kærandi uppfylli ekki lengur aldursskilyrði 69. gr. og 1. mgr. 71. gr. laga um útlendinga beri nefndinni að beina þeim tilmælum til Útlendingastofnunar að vikið sé frá framangreindum aldursskilyrðum, sbr. 4. mgr. 71. gr. laganna, og henni sé veitt dvalarleyfi á þeim grundvelli. Til vara beri stofnuninni að veita kæranda dvalarleyfi á grundvelli 1. mgr. 78. gr. sömu laga.
V. Niðurstaða kærunefndar útlendingamála
Í 69. gr. laga um útlendinga er kveðið á um skilyrði dvalarleyfis vegna fjölskyldusameiningar. Samkvæmt 1. mgr. 69. gr. laganna getur nánasti aðstandandi íslensks eða annars norræns ríkisborgara sem er með fasta búsetu hér á landi eða útlendings sem dvelst hér á landi á grundvelli dvalarleyfis skv. 61., 63., 70., 73., 74. og 78. gr. eða ótímabundins dvalarleyfis skv. 58. gr. með umsókn fengið dvalarleyfi á grundvelli fjölskyldusameiningar að fullnægðum skilyrðum 55. gr. og VIII. kafla. Þá kemur fram í 1. mgr. 71. gr. laga um útlendinga, um dvalarleyfi fyrir börn, að heimilt sé að veita barni yngra en 18 ára dvalarleyfi ef foreldri þess hefur dvalarleyfi á grundvelli 58., 61., 63., 70., 73., 74. eða 78. gr. Umsókn kæranda um fjölskyldusameiningu byggði á því að móður kæranda yrði veitt dvalarleyfi hér á landi á grundvelli hjúskapar með íslenskum ríkisborgara.
Með úrskurði kærunefndar útlendingamála, dags. 4. febrúar 2020, var ákvörðun Útlendingastofnunar, um að synja móður kæranda um dvalarleyfi felld úr gildi og lagt fyrir stofnunina að taka málið til nýrrar meðferðar. Ljóst er af gögnum málsins að kærandi er 19 ára gömul og uppfyllir því ekki skilyrði 1. mgr. 71. gr. laga um útlendinga um að vera yngri en 18 ára. Samkvæmt 5. mgr. 71. gr. laganna er heimilt að víkja frá skilyrðum ákvæðisins ef sérstaklega stendur á enda krefjist hagsmunir barnsins þess. Í greinargerð með frumvarpi því er varð að gildandi lögum um útlendinga segir m.a. að með ákvæðinu sé stjórnvöldum veitt undanþáguheimild til að bregðast við sérstökum aðstæðum þar sem hagsmunir barns krefjist þess. Í ljósi þess að kærandi lagði fram umsókn um dvalarleyfi um sex mánuðum áður en hún varð 18 ára og þeirrar niðurstöðu sem kærunefnd komst að í máli móður hennar og lengd málsmeðferðartíma í málum þeirra mæðgna, er það kærunefndar að sérstakar aðstæður séu fyrir hendi í málinu þannig að hagsmunir kæranda krefjist þess að vikið sé frá aldursskilyrði 1. mgr. 71. gr. laga um útlendinga. Í tilviki kæranda kemur sú staðreynd að hún er nú orðin 18 ára því ekki í veg fyrir að til greina komi að veita henni dvalarleyfi á grundvelli 71. gr. laga um útlendinga. Hefur kærunefndin þá einnig í huga að kæranda kann síðar að vera heimilt að fá dvalarleyfi á grundvelli 71. gr. endurnýjað þótt hún sé eldri en 18 ára með vísan til 4. mgr. 71. gr. laganna.
Að öllu framangreindu virtu er ákvörðun Útlendingastofnunar því felld úr gildi og lagt fyrir stofnunina að taka mál kæranda til nýrrar meðferðar.
Úrskurðarorð
Ákvörðun Útlendingastofnunar er felld úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til nýrrar meðferðar.
The decision of the Directorate of Immigration is vacated. The Directorate is instructed to re-examine the appellant’s case.
Áslaug Magnúsdóttir
Gunnar Páll Baldvinsson Bjarnveig Eiríksdóttir