Mál nr. 46/2009

Úrskurður

Á fundi úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða þann 30. júní 2009 var kveðinn upp svohljóðandi úrskurður í máli A nr. 46/2009.

1.

Málsatvik og kæruefni

Málsatvik eru þau að með bréfi, dags. 22. mars 2009, tilkynnti Vinnumálastofnun kæranda, A, að Vinnumálastofnun hefði á fundi sínum þann 12. mars 2009 fjallað um fjarveru kæranda í viðtali hjá ráðgjafa Vinnumálastofnunar þann 29. janúar 2009. Vegna fjarveru kæranda var réttur hans til atvinnuleysisbóta felldur niður í 40 daga frá og með degi ákvörðunar sem ella hefðu verið greiddar atvinnuleysisbætur fyrir með vísan til 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysis­tryggingar, nr. 54/2006. Kærandi vildi ekki una þeirri ákvörðun og kærði hana til úrskurðar­nefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða með erindi mótteknu 29. apríl 2009. Kærandi krefst þess að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi. Vinnumálastofnun krefst þess að hin kærða ákvörðun verði staðfest.

Í erindi kæranda til úrskurðarnefndarinnar kemur fram að hann hafi verið settur á 40 daga greiðslufrest vegna þess að hann missti af fundi hjá Vinnumálastofnun þann 29. janúar 2009, þar sem hann hafi verið í B-landi í boði þarlends háskóla. Í tölvupósti kæranda til Vinnumála­stofnunar, dags. 18. febrúar 2009, gefur hann hins vegar þá ástæðu fyrir fjarverunni að hann hafi gleymt fundinum og farið til C.

Í greinargerð Vinnumálastofnunar til úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða, dags. 2. júní 2009, kemur fram að af 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar megi ráða að hafni einstaklingur þátttöku í vinnumarkaðsaðgerðum skuli hann sæta 40 daga biðtíma eftir atvinnuleysisbótum. Vísað er til greinargerðar með frumvarpi að lögum um atvinnuleysistryggingar en þar segir að litið sé svo á að þeim sem tryggðir séu innan atvinnuleysistryggingakerfisins sé skylt að taka þátt í vinnumarkaðs­úrræðum og að bregðist hinn tryggði þeirri skyldu leiði það til viðurlaga í formi biðtíma eftir atvinnuleysisbótum. Það sé mat Vinnumálastofnunar að skýringar kæranda í upphaflegu bréfi sínu og í kæru til úrskurðarnefndarinnar séu ótrúverðugar og komi ekki í veg fyrir að skýr ákvæði 58. gr. gildi um mál þetta. Sérstaklega er horft til þess að kærandi gefur aðra skýringu á fjarveru sinni í kærunni til úrskurðarnefndarinnar en í upphaflegu bréfi hans til Vinnumálastofnunar. Inntur eftir þessu misræmi í samtali við starfsmann Vinnumálastofnunar hafi kærandi sagt að um misritun hafi verið að ræða enda hefði hann verið nýkominn frá B-landi er hann hafi skrifaði kæruna.

Kæranda var með bréfi úrskurðarnefndarinnar, dags. 8. júní 2009, sent afrit af greinargerð Vinnumálastofnunar og gefinn kostur á að koma á framfæri frekari athugasemdum fyrir 22. júní 2009. Engar frekari athugasemdir bárust frá kæranda.

2.

Niðurstaða

Mál þetta lýtur að 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar en hún er svohljóðandi:

„Sá sem hafnar þátttöku í vinnumarkaðsaðgerðum, sbr. lög um vinnumarkaðsaðgerðir, samkvæmt ákvörðun Vinnumálastofnunar eftir að hafa verið í atvinnuleit í a.m.k. fjórar vikur frá móttöku Vinnumálastofnunar á umsókn um atvinnuleysisbætur skal ekki eiga rétt á greiðslu atvinnuleysisbóta skv. VII. kafla fyrr en að 40 dögum liðnum, sem ella hefðu verið greiddar bætur fyrir, frá þeim degi er viðurlagaákvörðun Vinnumálastofnunar er tilkynnt aðila.“

Í athugasemdum við 58. gr. í frumvarpi til laga um atvinnuleysistryggingar kemur fram að Vinnumálastofnun annist skipulag vinnumarkaðsaðgerða. Hinir tryggðu njóti faglegrar ráðgjafar sérfræðinga stofnunarinnar og sé litið svo á að þeim sé skylt að taka þátt í slíkum úrræðum. Bregðist hinn tryggði þessum skyldum sínum leiði það til viðurlaga í formi biðtíma eftir atvinnuleysisbótum.

Kærandi lét hjá líða að mæta á fund sem Vinnumálastofnun hafði gert honum að mæta á þann 29. janúar 2009. Kærandi hefur við meðferð málsins gefið tvær ólíkar skýringar á fjarveru sinni og er það misræmi til þess fallið að draga úr trúverðugleika skýringanna. Á hinn bóginn verður að líta svo á að hvorug skýringin geti réttlætt fjarveru kæranda, enda hefur hann ríka skyldu til þátttöku í vinnumarkaðsaðgerðum.

Með fjarveru sinni brást kærandi skyldum sínum skv. 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og slíkt leiðir til viðurlaga í formi biðtíma eftir atvinnuleysisbótum. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar staðfest.

Úrskurðarorð

Ákvörðun Vinnumálastofnunar frá 12. mars 2009 um niðurfellingu bótaréttar A í 40 daga er staðfest.

Brynhildur Georgsdóttir, formaður

Hulda Rós Rúriksdóttir

Helgi Áss Grétarsson