Úrskurður nr. 578/2017

KÆRUNEFND ÚTLENDINGAMÁLA

Þann 19. október 2017 er kveðinn upp svohljóðandi

úrskurður nr. 578/2017

í stjórnsýslumáli nr. KNU17100002

Beiðni [...] og barna hennar um endurupptöku

I. Málsatvik

Þann 23. mars 2017 staðfesti kærunefnd útlendingamála ákvarðanir Útlendingastofnunar frá 16. nóvember 2016 um að synja umsóknum […], fd. […], ríkisborgara […] (hér eftir nefnd kærandi), og börnum hennar, […], fd. […] og […], fd. […], um alþjóðlega vernd hér á landi ásamt því að synja þeim um dvalarleyfi á grundvelli 74. gr. laga um útlendinga nr. 80/2016. Niðurstaða kærunefndar var birt kæranda þann 27. mars 2017. Kærandi óskaði eftir frestun réttaráhrifa á úrskurði kærunefndar þann 3. apríl 2017. Þann 3. ágúst 2017 óskaði kærandi eftir endurupptöku málsins. Með úrskurði kærunefndar, dags. 22. september 2017, var fallist á kröfu kæranda um endurupptöku á máli hennar en ákvörðun Útlendingastofnunar staðfest á ný. Þann sama dag var beiðni kæranda, dags. 3. apríl 2017, um frestun réttaráhrifa vísað frá. Niðurstaða kærunefndar var tilkynnt kæranda þann 25. september 2017. Þann […] sl. fæddist kæranda sonur, […].

Þann 29. september 2017 óskaði kærandi að nýju eftir endurupptöku málsins.

II. Málsástæður og rök kæranda

Kærandi byggir beiðni sína um endurupptöku á ákvæði II til bráðabirgða í lögum um útlendinga nr. 80/2016.

Er því farið fram á að mál kæranda og barna hennar verði tekið upp að nýju og að þeim verði veitt dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða skv. 2. mgr. 74. gr. útlendingalaga.

III. Niðurstaða kærunefndar útlendingamála

Kærandi byggir beiðni sína um endurupptöku m.a. á því að hún og börn hennar uppfylli skilyrði nýsamþykktra laga nr. 81/2017 um lög um breytingu á lögum um útlendinga.

Í 1. mgr. 74. gr. laga um útlendinga kemur m.a. fram að veita megi útlendingi dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða ef hann getur sýnt fram á ríka þörf á vernd, t.d. af heilbrigðisástæðum, vegna erfiðra félagslegra aðstæðna viðkomandi eða almennra aðstæðna í heimaríki. Í 2. mgr. 74. gr. laga um útlendinga kemur fram að útlendingur sem sótt hefur um alþjóðlega vernd hér á landi en ekki fengið niðurstöðu í máli sínu á stjórnsýslustígi innan 18 mánaða skuli veitt dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða að ákveðnum skilyrðum uppfylltum. Þá segir í ákvæðinu að því verði ekki beitt nema skorið hafi verið úr því að útlendingur uppfylli ekki skilyrði 37. og 39. gr. laga um útlendinga.

Þann 29 september 2017 tóku gildi lög nr. 81/2017 sem bættu tveimur ákvæðum til bráðabirgða við lög um útlendinga nr. 80/2016. Í ákvæði II til bráðabirgða segir að þrátt fyrir 1. máls. 2. mgr. 74. gr. laga um útlendinga skuli miða við 15 mánuði í stað 18 mánaða ef um barn sé að ræða og umsókn þess um alþjóðlega vernd hafi fyrst borist íslenskum stjórnvöldum fyrir gildistöku laga þessara, enda hafi umsækjandi ekki þegar yfirgefið landið.

Í ákvæði II til bráðabirgða kemur jafnframt fram að umsækjandi sem öðlast rétt samkvæmt ákvæði þessu geti innan fjórtán daga frá gildistöku laga þessara farið fram á endurupptöku á úrskurði kærunefndar útlendingamála um að umsókn skuli synjað. Í athugasemdum sem fylgdu frumvarpi til laganna segir að með ákvæðinu sé barni, sem þegar hefur sótt um alþjóðlega vernd hérlendis en fengið synjun með úrskurði kærunefndar útlendingamála, tryggður réttur til endurupptöku á máli sínu. Að mati kærunefndar leiðir af ákvæðinu að umræddar lagabreytingar geti verið sjálfstæður grundvöllur endurupptöku í þeim tilvikum þegar umsækjandi hefur ekki þegar yfirgefið landið og öðlast rétt samkvæmt ákvæðinu.

Kærandi og tvö eldri börn hennar lögðu fram umsókn um alþjóðlega vernd á Íslandi þann 30. október 2015. Niðurstaða kærunefndar var að staðfesta ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 16. nóvember 2016, um að synja þeim um alþjóðlega vernd og dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða. Úrskurður kærunefndar var birtur þeim þann 27. mars 2017. Í tengslum við þá endurupptökubeiðni sem hér er til umfjöllunar hafa ekki komið fram röksemdir eða gögn sem raska niðurstöðu um alþjóðlega vernd eða dvalarleyfi á grundvelli sérstakra tengsla í fyrri úrskurði nefndarinnar.

Þegar ofangreindur úrskurður kærunefndar var birtur hafði mál kæranda og barna hennar verið í málsmeðferð hjá stjórnvöldum í tæpa 17 mánuði. Börnin teljast því ekki hafa fengið niðurstöðu í málum sínum innan þeirra tímamarka sem getið er í 2. mgr. 74. gr. laga um útlendinga, sbr. ákvæði II til bráðabirgða. Beiðni um endurupptöku á grundvelli bráðabirgðaákvæðisins barst kærunefndinni þann 29. september 2017. Breytingalögin voru birt í stjórnartíðindum þann sama dag. Því er ljóst að beiðni um endurupptöku barst kærunefnd innan 14 daga frá gildistöku laganna. Samkvæmt framansögðu öðlast tvö eldri börn kæranda rétt samkvæmt ákvæðinu. Skilyrði endurupptöku á málum þeirra eru því fyrir hendi, enda hafa þau ekki yfirgefið landið.

Með vísan til meginreglunnar um einingu fjölskyldunnar verður mál kæranda og yngsta barns hennar jafnframt endurupptekið.

Samkvæmt a-lið 2. mgr. 74. gr. verður dvalarleyfi samkvæmt 2. mgr. ekki veitt nema skýrsla hafi verið tekin af umsækjanda um alþjóðlega vernd. Þá er ljóst að undanþáguheimild 4. mgr. 74. gr. laga um útlendinga nær aðeins til skilyrða 3. mgr. en ekki skilyrða 2. mgr. 74. gr. Nefndin telur þó engu að síður að rétt sé að túlka skilyrði a-liðar 2. mgr. í samræmi við 2. mgr. 10. gr. laga um útlendinga sem mælir fyrir um að barni sem myndað getur eigin skoðanir skal tryggður réttur til að tjá sig í máli sem það varðar og að tillit skuli tekið til skoðana þess í samræmi við aldur og þroska. Að mati kærunefndar er eru börn kæranda það ung að árum að ekki sé raunhæft að ætla að þau hafi myndað sér skoðun sem þýðingu gæti haft í þessu máli. Af þeim sökum er óraunhæft að ætlast til að tekin hafi verið skýrsla af þeim. Nefndin telur því með vísan til framangreinds að ákvæði a-liðar 2. mgr. 74. gr. laga um útlendinga standi ekki í vegi fyrir því að börnum kæranda sé veitt dvalarleyfi á grundvelli málsgreinarinnar. Að mati kærunefndar uppfylla börn kæranda því skilyrði a- til d-liðar 2. mgr. 74. gr. útlendingalaga. Það er enn fremur mat kærunefndar að ekkert hafi komið fram í málinu sem gefi til kynna að ákvæði 2. mgr. 74. gr. gildi ekki um börn kæranda af ástæðum sem raktar eru í a- til d-lið 3. mgr. 74. gr. laga um útlendinga. Með vísan til athugasemda með frumvarpi því er varð að lögum nr. 81/2017 um breytingu á lögum um útlendinga verða tvö eldri börn kæranda veitt dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða skv. 74. gr. laga um útlendinga.

Í ljósi meginreglunnar um einingu fjölskyldunnar og með vísan til athugasemda með framangreindu frumvarpi verður kæranda og yngsta barni hennar einnig veitt dvalarleyfi af mannúðarástæðum skv. 74. gr. laga um útlendinga.

Að öllu framangreindu virtu er það niðurstaða kærunefndarinnar að veita beri kæranda og börnum hennar dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða, sbr. 74. gr. laga um útlendinga.

Úrskurðarorð

Fallist er á beiðni kæranda og barna hennar um endurupptöku á máli þeirra.

Lagt er fyrir stofnunina að veita kæranda og börnum hennar dvalarleyfi á grundvelli 74. gr. laga um útlendinga. Ákvarðanir Útlendingastofnunar í máli kæranda og barna hennar eru varðandi umsóknir þeirra um alþjóðlega vernd og dvalarleyfi á grundvelli sérstakra tengsla eru staðfestar.

The appellant‘s and her children’s request for re-examination of their cases is granted.

The Directorate is instructed to issue residence permits for the appellant and her children based on Article 74 of the Act on Foreigners. The decisions of the Directorate of Immigration in the cases of the appellant and her children related to their applications for international protection and residence permit on the grounds of special connection with Iceland are affirmed.

Hjörtur Bragi Sverrisson

Þorbjörg Inga Jónsdóttir Pétur Dam Leifsson