Nr. 774/2023 Úrskurður

KÆRUNEFND ÚTLENDINGAMÁLA

Hinn 18. desember 2023 er kveðinn upp svohljóðandi

úrskurður nr. 774/2023

í stjórnsýslumáli nr. KNU23100148

Kæra [...] á ákvörðun Útlendingastofnunar

I.         Kröfur, kærufrestir og kæruheimild

Hinn 24. október 2023 kærði [...], fd. [...], ríkisborgari Kína (hér eftir kærandi), ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 18. október 2023, um að synja honum um vegabréfsáritun til Íslands.

Af kæru má ráða að kærandi krefjist þess að ákvörðun Útlendingastofnunar verði felld úr gildi og fallist verði á beiðni hans um vegabréfsáritun til Íslands.

Fyrrgreind ákvörðun er kærð á grundvelli 7. gr. laga um útlendinga nr. 80/2016 og barst kæran fyrir lok kærufrests.

Lagagrundvöllur

Í máli þessu gilda einkum ákvæði laga um útlendinga, reglugerð um útlendinga nr. 540/2017, ásamt síðari breytingum, ákvæði stjórnsýslulaga nr. 37/1993, reglugerð um vegabréfsáritanir nr. 795/2022, með síðari breytingum, Schengen-samningurinn og verklagsreglur þess samnings.

II.        Málsatvik og málsmeðferð

Með umsókn, dags. 14. september 2023, óskaði kærandi eftir vegabréfsáritun til Íslands og Schengen-svæðisins fyrir átta daga dvöl frá 1. til 8. desember 2023. Umsókn kæranda var synjað með ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 18. október 2023. Hinn 24. október 2023 barst kærunefnd kæra frá kæranda ásamt fylgigögnum. Með tölvubréfi kærunefndar, dags. 13. nóvember 2023, var kæranda gerð frekari grein fyrir hinni kærðu ákvörðun og þeim fylgigögnum sem kærandi hafi ekki lagt fram. Frekari fylgigögn voru lögð fram með tölvubréfum, dags. 30. október og 13. nóvember 2023.

III.      Málsástæður og rök kæranda

Í kæru vísar kærandi til umsóknar sinnar og þeirrar synjunarástæðu sem ákvörðun Útlendingastofnunar byggist á. Vísað er til þeirra fylgigagna sem hafi skort með umsókn og kveðst kærandi vera ábyrgur ferðalangur. Hvað búsetuskráningarvottorð (hukou) varðar þá sé frumrit skjalsins hjá foreldrum kæranda sem búa langt utan höfuðborgarinnar, Peking. Samkvæmt lögum heimaríkis kæranda sé óheimilt að póstleggja slík vottorð nema það sé gert af stjórnvöldum. Vegna áætlaðs vinnslutíma umsóknar kæranda um vegabréfsáritun og með hliðsjón af kostnaði við kaup á flugmiða til foreldra sinna hafi kærandi ekki geta lagt fram frumritið, en hafi þó lagt fram afrit.

Hvað atvinnustaðfestingu og rekstrarleyfi vinnuveitanda varðar þá færir kærandi fram þær skýringar að vinnuveitandi sinn sé með aðalstarfsstöðvar í [...] og að fyrirtækið sé ekki með mannauðsdeild á starfsstöðvum sínum í Peking. Farið sé með þau mál á starfsstöð fyrirtækisins í [...] og leggur kærandi fram ný gögn í málinu, sem stafa frá mannauðsdeild fyrirtækisins í Japan.

Vísað er til fyrri ferða kæranda, en hann hefur m.a. fengið útgefnar áritanir inn á Schengen-svæðið, til Bretlands, Kanada, Ástralíu og fleiri landa. Þá hafi hann virka áritun í gildi til Bandaríkjanna og Japan. Kærandi vísar til þess að flugmiðar hans séu fyrirframgreiddir og að ferðaáætlun hans sé þaulskipulögð. Í ljósi þess er hann ósammála þeirri synjunarástæðu sem vísað er til í hinni kærðu ákvörðun. Þá kveðst kærandi ekki hafa neina ástæðu til þess að dveljast með ólögmætum hætti á Íslandi eða öðrum ríkjum innan Evrópusambandsins. Kærandi hafi góða vinnu, sé með góðar tekjur og fari reglulega í vinnuferðir til þess að funda með viðskiptavinum. Auk þess eigi hann maka, kött, og foreldra í heimaríki.

Meðal fylgigagna sem lögð voru fram á kærustigi eru atvinnustaðfesting, dags. 27. október 2023, rekstrarleyfi vinnuveitanda, skattyfirlit fyrir árið 2023, ásamt yfirliti yfir ferðalög ársins 2023.

IV.      Niðurstaða kærunefndar útlendingamála

Samkvæmt 1. mgr. 20. gr. laga um útlendinga þurfa útlendingar að hafa vegabréfsáritun til að koma hingað til lands, nema annað sé ákveðið í reglum sem ráðherra setur. Ríkisborgarar Kína þurfa vegabréfsáritun til Íslands, sbr. viðauka 8 við reglugerð um vegabréfsáritanir. Í 6. mgr. 20. gr. laga um útlendinga koma fram skilyrði til útgáfu vegabréfsáritunar og í 33. gr. reglugerðar um vegabréfsáritanir er tilgreint hvenær synja skuli um vegabréfsáritun. Heimilt er samkvæmt fyrrgreindri 6. mgr. 20. gr. að veita útlendingi vegabréfsáritun sem gildir á öllu Schengen-svæðinu ef grunnskilyrðum a - h liða sömu greinar er fullnægt.

Samkvæmt 7. mgr. 20. gr. laga um útlendinga skal vegabréfsáritun ekki veitt ef ástæða er til að vefengja uppgefinn tilgang ferðar útlendings hingað til lands eða réttmæti upplýsinga sem hann hefur veitt. Er þessi regla áréttuð í 8. mgr. ákvæðisins en þar kemur fram að við mat á umsókn um vegabréfsáritun skuli auk þjóðernis taka tillit til félagslegrar stöðu og hættu á að útlendingur dvelji lengur á Schengen-svæðinu en honum er heimilt. Með aðild að Schengen-samstarfinu tókust íslensk stjórnvöld á hendur skyldu til að fylgja samræmdum reglum um útgáfu vegabréfsáritana. Hafa stjórnvöld sem annast afgreiðslu umsókna um vegabréfsáritanir mótað tilteknar verklagsreglur til að styðjast við, byggðar á efnisreglum Schengen-samningsins. Í athugasemdum með frumvarpi til laga um útlendinga kemur fram að við mat á einstökum atriðum sé nauðsynlegt að taka tillit til reynslu og framkvæmdar annarra Schengen-ríkja. Leiði það af eðli samstarfsins að mikilvægt sé að samræmis sé gætt á þessu sviði svo sömu skilyrði gildi um vegabréfsáritanir á Schengen-svæðinu.

Samkvæmt 33. gr. reglugerðar um vegabréfsáritanir skal með fyrirvara um 1. mgr. 25. gr. reglugerðarinnar synjað um vegabréfsáritun í tilteknum tilvikum. Meðal þeirra tilvika sem tilgreind eru í ákvæðinu er ef umsækjandi getur ekki fært rök fyrir tilgangi eða skilyrðum fyrirhugaðrar dvalar sinnar, sbr. ii.-lið a-liðar ákvæðisins, eða ef rökstudd ástæða sé til að draga í efa að fylgiskjöl, sem umsækjandi leggur fram, séu ósvikin eða að innihald þeirra sé rétt, eða áreiðanleika framburðar umsækjanda eða ásetning hans til að yfirgefa yfirráðasvæði aðildarríkjanna áður en vegabréfsáritunin sem sótt er um rennur út, sbr. b-lið ákvæðisins.

Synjunarform Útlendingastofnunar er staðlað form sem öll þátttökuríki Schengen-samstarfsins notast við. Í forminu er hægt að merkja við reiti á bilinu 1-17, þ.e. ástæður þess að umsóknum sé synjað. Í ákvörðun kæranda er merkt í reit 2 vegna synjunar á umsókn, þ.e. að ekki voru færð rök fyrir tilgangi og skilyrðum fyrirhugaðrar dvalar. Í ákvörðuninni mátti enn fremur finna viðbótarupplýsingar þar sem fram kemur að kærandi hafi ekki lagt fram öll nauðsynleg fylgigögn. Atvinnustaðfesting væri án upprunastimpils og undirritunar, rekstrarleyfi væri án upprunastimpils, og frumrit búsetuskráningarvottorðs (hukou) hefði ekki verið lagt fram. Uppfyllti kærandi þar með ekki skilyrði 20. gr. laga um útlendinga sem og 33. gr. reglugerðar um vegabréfsáritanir.

Með vísan til 21. gr. stjórnsýslulaga var kæranda jafnframt leiðbeint um að hann gæti óskað eftir skriflegum rökstuðningi innan 14 daga frá tilkynningu ákvörðunar. Samkvæmt gögnum málsins liggur ekki fyrir skriflegur rökstuðningur vegna ákvörðunar kæranda.

Meðferð umsóknar kæranda fór fram hjá íslenska sendiráðinu í Peking, sbr. 10. mgr. 20. gr. laga um útlendinga. Þyki skilyrði ekki fyrir hendi til útgáfu áritunar er mál lagt fyrir Útlendingastofnun til ákvörðunar.

Líkt og þegar hefur komið fram lagði kærandi fram ný fylgigögn vegna málsins, þ.m.t. atvinnustaðfestingu og rekstrarleyfi vinnuveitanda. Kærandi hefur ekki lagt fram frumrit búsetuskráningarvottorðsins (hukou) en í kæru greinir hann frá því að það sé bæði tímafrekt og kostnaðarsamt fyrir hann að afla frumritsins. Kærandi hafði lagt fram yfirlýsingu við meðferð málsins hjá utanríkisþjónustunni með sams konar röksemdum, þ.e. að tímafrekt væri að afla frumrits vottorðsins. Kæranda var bent á framangreint vottorð á gátlista með umsókn, dags. 13. september 2023. Enn fremur undirritaði kærandi yfirlýsingu, þar sem fram kom að n.t.t. fylgigögn skorti og honum væri veittur fimm daga frestur til þess að bæta úr. Kærandi lagði hvorki fram hið umbeðna búsetuskráningarvottorð við meðferð málsins hjá utanríkisþjónustunni né á kærustigi. Þá var kæranda síðast bent á að umrætt vottorð skorti, með tölvubréfi kærunefndar, dags. 13. nóvember 2023. Samkvæmt framangreindu mátti kæranda vera ljóst að leggja þyrfti fram frumrit búsetuskráningarvottorðs með umsókn um vegabréfsáritun. Verður kærandi að bera hallann af því að hafa ekki lagt fram umbeðið fylgigagn þrátt fyrir áskoranir og ábendingar íslenskra stjórnvalda þar um.

Að framangreindu virtu tekur kærunefnd undir það mat Útlendingastofnunar að kærandi hafi ekki fært rök fyrir tilgangi og skilyrðum fyrirhugaðrar dvalar, sbr. ii-lið a-liðar 1. mgr. 33. gr. reglugerðar  um vegabréfsáritanir. Hafi þannig verið ástæða til að vefengja uppgefinn tilgang ferðar kæranda hingað til lands, sbr. 7. mgr. 20. gr. laga um útlendinga. Verður hin kærða ákvörðun um að synja kæranda um vegabréfsáritun til landsins því staðfest.

Úrskurðarorð:

Ákvörðun Útlendingastofnunar er staðfest.

The decision of the Directorate of Immigration in the appellants case is affirmed.

Fyrir hönd kærunefndar útlendingamála,

Valgerður María Sigurðardóttir, varaformaður