Mál nr. 126/2011
Miðvikudaginn 14. desember 2011 var á fundi úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála tekið fyrir mál nr. 126/2011:
A
gegn
Íbúðalánasjóði
og kveðinn upp svohljóðandi
Ú R S K U R Ð U R:
A, hér eftir nefndur kærandi, hefur með kæru dags. 2. september 2011, skotið til úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála ákvörðun Íbúðalánasjóðs, hér eftir nefndur kærði, frá 19. ágúst 2011 vegna umsóknar um endurútreikning lána hjá sjóðnum.
I. Helstu málsatvik og kæruefni
Kærandi kærði ákvörðun um endurútreikning lána hjá Íbúðalánasjóði sem hvíla á fasteigninni að B, í samræmi við samkomulag lánveitenda á íbúðalánamarkaði um verklagsreglur í þágu yfirveðsettra heimila.
Samkvæmt endurútreikningi Íbúðalánasjóðs, dags. 19. ágúst 2011, var skráð fasteignamat á íbúð kæranda að B 12.000.000 kr. Verðmat íbúðarinnar var 12.000.000 kr. samkvæmt mati löggilts fasteignasala frá fasteignasölunni C, sem fram fór þann 19. júlí 2011. Áhvílandi á íbúðinni voru 13.695.126 kr.
II. Málsmeðferð
Með bréfi, dags. 7. september 2011, óskaði úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála eftir upplýsingum um meðferð málsins og frekari gögnum ef þau væru fyrir hendi hjá Íbúðalánasjóði. Að auki var þess farið á leit við Íbúðalánasjóð að tekin yrði afstaða til kærunnar. Afstaða kærða barst með bréfi, dags. 26. september 2011. Með bréfi úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála, dags. 3. október 2011, var bréf Íbúðalánasjóðs sent kæranda til kynningar. Engar frekari athugasemdir bárust frá kæranda.
III. Sjónarmið kæranda
Kærandi kærir niðurstöðu útreikninga Íbúðalánasjóðs vegna leiðréttingar lána í 110% leiðinni. Í rökstuðningi með kæru til úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála, dags. 2. september 2011, greinir kærandi frá því að hann hafi keypt umrædda íbúð í september 2007 og hafi tekið til þess tvö lán, annars vegar frá Íbúðalánasjóði, alls 10.400.000 kr. með veði í fyrrgreindri íbúð og hins vegar frá Lífeyrissjóði verzlunarmanna, alls 2.250.000 kr. með veði í íbúð foreldra kæranda, þar sem íbúðin að B hafi ekki haft veðhæfi fyrir hærra láni en sem nam umræddu láni frá Íbúðalánasjóði. Því hafi kærandi tekið lán upp á samtals 12.650.000 kr. til þess að kaupa íbúðina að B á kaupverðinu 13.000.000 kr.
Þá segir kærandi að hann kæri niðurstöðu Íbúðalánasjóðs, þar sem eingöngu sé tekið tillit til íbúðalánsins frá Íbúðalánasjóði en ekki láns frá Lífeyrissjóði verzlunarmanna þar sem lífeyrissjóðslánið sé með veði í annarri fasteign. Kæranda finnist sú niðurstaða ósanngjörn og fer því fram á að tekið verði tillit til beggja lána við afgreiðslu umsóknar hans um endurútreikning lána hjá Íbúðalánasjóði. Þá vísar kærandi til þess að höfuðstóll beggja lánanna sé samtals 16.472.000 kr., en fasteignamat og markaðsverð íbúðarinnar sé í dag 12.000.000 kr. Kærandi gerir einnig kröfu um að endurútreikningur lána hans miðist við stöðu láns hjá Íbúðalánasjóði sem sé 10.975.000 kr. og stöðu láns hans hjá Lífeyrissjóði verzlunarmanna sem 2.225.000 kr., eða samtals 13.200.000 kr.
IV. Sjónarmið kærða
Íbúðalánasjóður áréttar að heimild til niðurfærslu á veðkröfum snúi eingöngu að kröfum með veði í eign umsækjanda, sbr. 1. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011. Niðurfærsla taki því ekki til annarra skulda.
V. Niðurstaða
Málskot kæranda er reist á 1. mgr. 42. gr. laga um húsnæðismál, nr. 44/1998. Hlutverk úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála er meðal annars að skera úr ágreiningsmálum er kunna að rísa vegna ákvarðana Íbúðalánasjóðs og húsnæðisnefnda, sbr. 1. mgr. 41. gr. laganna.
Kærandi hefur fært fram þau rök að við endurútreikning lána hans hjá Íbúðalánasjóði eigi einnig að taka tillit til láns hjá Lífeyrissjóði verzlunarmanna, sem sannanlega hafi verið tekið í tengslum við kaup kæranda á íbúð hans að B, en umrætt lán er með veði í fasteign sem er ekki í eigu kæranda.
Við úrlausn málsins ber að fylgja lögum nr. 29/2011 til breytingar á lögum um húsnæðismál, nr. 44/1998. Í 1. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011, sbr. lið 1.1 í 1. gr. samkomulags lánveitenda á íbúðalánamarkaði um verklagsreglur í þágu yfirveðsettra heimila frá 15. janúar 2011, kemur fram að heimild til niðurfærslu taka eingöngu til áhvílandi veðkrafna sjóðsins, en í greinargerð með frumvarpi til laga nr. 29/2011 er áréttað að með því sé átt við veðkröfur í eigu Íbúðalánasjóðs sem stofnað var til vegna kaupa eða byggingu fasteigna 31. desember 2008 eða fyrr. Er því ljóst að Íbúðalánasjóði var ekki heimilt að líta til annarra lána kæranda við útreikning á veðsetningarhlutfalli af verðmæti fasteignar hans.
Kærða ber að gæta jafnræðis og samræmis í úrlausn þeirra umsókna sem honum berast, auk þess sem Íbúðalánasjóði ber að fylgja fyrrgreindum lögum, en þar er ekki að finna undanþágur. Með vísan til þess sem hér hefur verið rakið og samkvæmt ákvæðum í 1. gr. laga nr. 29/2011, sbr. ákvæði 1.1 í 1. gr. í samkomulagi lánveitenda á íbúðalánamarkaði um verklagsreglur í þágu yfirveðsettra heimila, verður því að staðfesta hina kærðu ákvörðun Íbúðalánasjóðs.
Ú R S K U R Ð A R O R Ð
Ákvörðun Íbúðalánasjóðs, um endurútreikning á lánum A, áhvílandi á íbúðinni að B, er staðfest.
Ása Ólafsdóttir,
formaður
Margrét Gunnlaugsdóttir Gunnar Eydal