Nr. 179/2020 Úrskurður
KÆRUNEFND ÚTLENDINGAMÁLA
Þann 22. maí 2020 er kveðinn upp svohljóðandi
úrskurður nr. 179/2020
í stjórnsýslumáli nr. KNU19120028
Kæra [...]
á ákvörðun
Útlendingastofnunar
I. Kröfur, kærufrestir og kæruheimild
Þann 9. desember 2019 kærði [...], kt. [...], ríkisborgari [...] (hér eftir nefndur kærandi), ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 19. nóvember 2019, um að synja honum um dvalarleyfi vegna starfs sem krefst sérfræðiþekkingar, sbr. 1. mgr. 61. gr. laga um útlendinga nr. 80/2016.
Af kæru má ráða að kærandi krefjist þess að hin kærða ákvörðun verði felld úr gildi.
Fyrrgreind ákvörðun er kærð á grundvelli 7. gr. laga um útlendinga og barst kæran fyrir lok kærufrests.
II. Málsatvik og málsmeðferð
Kærandi var síðast með dvalarleyfi vegna starfs sem krefst sérfræðiþekkingar með gildistíma til 13. mars 2019. Þann 8. febrúar 2019 sótti kærandi um endurnýjun á því dvalarleyfi. Með ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 19. nóvember 2019, var umsókn kæranda synjað. Umboðsmanni kæranda var tilkynnt um ákvörðunina þann 25. nóvember 2019 og kærði kærandi ákvörðunina þann 9. desember sl. til kærunefndar útlendingamála en kæru fylgdu athugasemdir. Frekari athugasemdir og fylgigögn bárust frá kæranda dagana 10. janúar og 10. og 12. febrúar sl.
III. Ákvörðun Útlendingastofnunar
Í ákvörðun Útlendingastofnunar var vísað til þess að samkvæmt b-lið 1. mgr. 61. gr. laga um útlendinga væri það forsenda fyrir útgáfu dvalarleyfis vegna starfs sem krefst sérfræðiþekkingar að áður hafi verið gefið út atvinnuleyfi samkvæmt lögum um atvinnuréttindi útlendinga nr. 97/2002. Með ákvörðun Vinnumálastofnunar, dags. 1. nóvember 2019, hafi kæranda verið synjað um atvinnuleyfi. Væri stofnuninni því ekki heimilt að veita kæranda dvalarleyfi vegna starfs sem krefst sérfræðiþekkingar og var umsókn hans því synjað. Bæri kæranda að yfirgefa landið innan 30 daga frá móttöku ákvörðunarinnar. Tekið var fram að ólögmæt dvöl gæti leitt til brottvísunar og endurkomubanns, sbr. 98. gr. og 101. gr. laga um útlendinga.
IV. Málsástæður og rök kæranda
Í kæru og viðbótarathugasemdum byggir kærandi á því að ákvörðun í máli hans sé ólögmæt og að ákvörðun Vinnumálastofnunar, þar sem honum hafi verið synjað um atvinnuleyfi, sé nú til meðferðar hjá félagsmálaráðuneytinu. Vísar kærandi til þess að þar sem félagsmálaráðuneytið hafi þann 7. febrúar sl. fallist á kröfu kæranda um að fresta réttaráhrifum fyrrgreindrar ákvörðunar Vinnumálastofnunar á meðan málið sé til efnislegrar meðferðar í ráðuneytinu, beri að ógilda ákvörðun Útlendingastofnunar. Af kæru og öðrum athugasemdum má jafnframt leiða að kærandi óski þess að kærunefnd bíði með að úrskurða í málinu þar til félagsmálaráðuneytið hafi lokið stjórnsýslukæru hans á ákvörðun Vinnumálastofnunar, dags. 1. nóvember 2019.
V. Niðurstaða kærunefndar útlendingamála
Í 61. gr. laga um útlendinga er fjallað um heimildir til útgáfu dvalarleyfis vegna starfs sem krefst sérþekkingar. Skilyrði fyrir veitingu dvalarleyfis samkvæmt 1. mgr. 61. gr. laganna eru m.a. þau að útlendingur fullnægi grunnskilyrðum 1. og 2. mgr. 55. gr. laganna, sbr. a-lið 1. mgr. 61. gr., og að tímabundið atvinnuleyfi vegna starfs sem krefst sérþekkingar hafi verið veitt á grundvelli laga nr. 97/2002 um atvinnuréttindi útlendinga, sbr. b-lið 1. mgr. 61. gr.
Í ákvæði 1. mgr. 52. gr. laga um útlendinga er mælt svo fyrir um að Útlendingastofnun taki ákvörðun um veitingu dvalarleyfis en Vinnumálastofnun um veitingu atvinnuleyfis. Vinnumálastofnun annast m.a. framkvæmd laga atvinnuréttindi útlendinga nr. 97/2002, þ.m.t. hvort útlendingi skuli veitt atvinnuleyfi. Samkvæmt gögnum málsins synjaði Vinnumálastofnun kæranda um atvinnuleyfi með ákvörðun, dags. 1. nóvember 2019. Kærandi kærði þá ákvörðun til félagsmálaráðuneytisins þann 2. desember s.á. en í kæru óskaði hann eftir frestun réttaráhrifa á ákvörðun Vinnumálastofnunar á meðan málið væri til meðferðar hjá ráðuneytinu, sbr. 2. mgr. 29. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Þann 7. febrúar 2020 féllst ráðuneytið á þá beiðni.
Með vísan til framangreindrar ákvörðunar félagsmálaráðuneytisins frá 7. febrúar sl. er ljóst að ákvörðun Vinnumálastofnunar í máli kæranda hefur ekki öðlast réttaráhrif. Þar sem grundvöllur ákvörðunar Útlendingastofnunar um synjun dvalarleyfis byggir í reynd á því að Vinnumálastofnun hafi synjað kæranda um atvinnuleyfi er óhjákvæmilegt að fella ákvörðun Útlendingastofnunar úr gildi enda hefur félagsmálaráðuneytið samkvæmt gögnum málsins ekki úrskurðað í máli kæranda. Verður ákvörðun Útlendingastofnunar því felld úr gildi og lagt fyrir stofnunina að taka mál kæranda til nýrrar meðferðar.
Úrskurðarorð
Ákvörðun Útlendingastofnunar er felld úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til nýrrar meðferðar.
The decision of the Directorate of Immigration is vacated. The Directorate is instructed to re-examine the appellant’s case.
Jóna Aðalheiður Pálmadóttir
Gunnar Páll Baldvinsson Daníel Isebarn Ágústsson