Úrskurðir og álit

Kæru var vísað frá því ekkert í gögnum málsins gaf til kynna að afsakanlegt væri að kæran barst að liðnum kærufresti og engar veigamiklar ástæður mæltu með því að kæran yrði tekin til meðferðar sbr. 1. og 2. tölul. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Felld úr gildi ákvörðun skipaðs umsjónarmanns um að mæla gegn nauðasamningi til greiðsluaðlögunar á grundvelli 1. mgr. 18. gr., sbr. 12. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Reykjavík: Ágreiningur um álagningu vatnsgjalds

Námsstyrkur. Umsókn kæranda synjað þar sem hann var í lánshæfu námi, sbr. 23. gr. reglna Kópavogsbæjar um fjárhagsaðstoð án þess að fram færi mat á raunverulegum aðstæðum kæranda um hvort hann nyti réttar til láns hjá LÍN. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og vísað til nýrrar meðferðar.

Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar um að fella niður greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda í tvo mánuði með vísan til 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006, var ómerkt og málinu vísað aftur til Vinnumálstofnunar til löglegrar meðferðar, þar sem hin kærða ákvörðun hafi verið reist á röngum lagagrundvelli.

Greiðsluerfiðleikaaðstoð. Greiðslubyrði kæranda eftir lok úrræða ekki talin rúmast innan greiðslugetu, sbr. 4. tölul. 4. gr. reglugerðar nr. 584/2001, miðað við tekjur hans áður en til tekjulækkunar kom, sbr. 2. mgr. 4. gr. reglugerðarinnar. Hin kærða ákvörðun staðfest.

110%. Kærufrestur. Endurskoðað verðmat. Fyrirliggjandi verðmat of lágt. Miðað við fyrirliggjandi verðmat. Hin kærða ákvörðun staðfest.  

Staðfest var niðurstaða Vinnumálastofnunar um að synja kæranda um greiðslur atvinnuleysisbóta fyrir tímabilið 6. ágúst til 14. ágúst 2012. Kærandi stundaði sjálfboðavinnu á þessum tíma og þáði dagpeninga án þess að láta Vinnumálastofnun vita sem henni bar að gera skv. 3. mgr. 9. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006.

Kæru var vísað frá því ekkert í gögnum málsins gaf til kynna að afsakanlegt væri að kæran barst að liðnum kærufresti og engar veigamiklar ástæður mæltu með því að kæran yrði tekin til meðferðar sbr. 1. og 2. tölul. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993

110%. Miðað skal við stöðu veðkrafna 1. janúar 2011, sbr. 1. gr. laga nr. 29/2011. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að gera kæranda að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur var staðfest sbr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Kærandi þáði lífeyrissjóðsgreiðslur samhliða töku atvinnueysisbóta.

Fjárhagsaðstoð. Styrkur vegna fyrirframgreiðslu húsaleigu. Kærandi átti ekki rétt á styrk þar sem ekki var liðið ár frá því henni hafði verið veittur fyrri styrkur, sbr. 23. gr. reglna um fjárhagsaðstoð frá Reykjavíkurborg.

Kæra Must Visit Iceland ehf vegna ákvörðunar Sveitarfélagsins Hornafjarðar

Þjónustuíbúð. Kærandi átti ekki rétt á þjónustuíbúð þar sem hann átti fasteign sem var yfir meðalverði á tveggja herbergja íbúð á höfuðborgarsvæðinu, sbr. c-lið 4. gr. reglna Reykjavíkurborgar um þjónustuíbúðir fyrir aldraða. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi og var Vinnumálastofnun falið að reikna út biðtíma kæranda að nýju í samræmi við ákvarðanir frá 26. júlí 2012 og 27. júlí 2012 sem tilkynnt var kæranda í bréfi.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að synja kæranda um greiðslu atvinnuleysisbóta afturvirkt fyrir tímabilið 13. Júlí til 31. Júlí var staðfest. Kærandi skráði rangar upplýsingar á umsókn sína og á því einungis rétt til greiðslu bóta á meðan hún er í virkri atinnuleit sbr. 13. og 14. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006.

Fallist var á það með Vinnumálastofnun  að augljóst áhugaleysi í atvinnuviðtali megi jafna við höfnun  á atvinnutilboði með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 1. mgr. 9. gr. sömu laga. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar er því staðfest

Með kæru 6. ágúst 2013 kæra Fjallasýn ehf., Sel sf., Jón Ingimundarson og Guðmundur Þórarinsson útboð Norðurþings auðkennt „Skólaakstur í Norðurþingi 2013-2017“. Kærendur krefjast þess að „þeir aðilar sem ekki skiluðu skilyrtum gögnum verði útilokaðir frá samningum við Norðurþing og gengið verði til samninga við bjóðendur sem skiluðu inn öllum umbeðnum gögnum“.

Með bréfi 11. apríl 2013 kærði Roja Holding ehf. ákvörðun Ríkiskaupa um að kefjast gjalds af þátttakendum fyrir afhendingu útboðsgagna í útboði nr. 15429 „Vörubifreið fyrir Isavia“. Kærandi krafðist þess að kærunefnd útboðsmála stöðvaði innkaupaferlið þar til endanlega yrði skorið úr kæru. Þá krafðist kærandi þess að nefndin legði fyrir varnaraðila að auglýsa útboðið á nýjan leik. Að síðustu krafðist kærandi þess að nefndin úrskurðaði kæranda málskostnað.

Með bréfi mótteknu 7. maí 2013 kærir Gámaþjónustan hf. ákvörðun Garðabæjar og Mosfellsbæjar um að leita samninga við Íslenska gámafélagið ehf. vegna útboðsins „Sorphirða í Garðabæ og Mosfellsbæ 2013-2017“.

Með bréfi 11. apríl 2013 kærði Roja Holding ehf. ákvörðun Ríkiskaupa um að kefjast gjalds af þátttakendum fyrir afhendingu útboðsgagna í útboði nr. 15397 „Hjólaskófla fyrir Isavia“. Kærandi krafðist þess að kærunefnd útboðsmála stöðvaði innkaupaferlið þar til endanlega yrði skorið úr kæru. Þá krafðist kærandi þess að nefndin legði fyrir varnaraðila að auglýsa útboðið á nýjan leik. Að síðustu krafðist kærandi þess að nefndin úrskurðaði kæranda málskostnað.

Með kæru 6. ágúst 2013 kærir Kolur ehf. útboð Vegagerðarinnar auðkennt „Vetrarþjónusta í Dalasýslu 2013-2016“. Í kærunni hefur kærandi uppi þær meginkröfur um að felld verði úr gildi ákvörðun varnaraðila 26. júlí 2013 um að velja tilboð BS þjónustunnar ehf. og lagt verði fyrir varnaraðila að bjóða innkaupin að nýju út.

Úrskurður vegna kröfu um að leigusamningur frístundahúss verði framlengdur.

Tímabundinn leigusamningur. Riftun.

Framkvæmdir. Afsláttur.

Kærð var ákvörðun tollstjóra um að hafna afturköllun nauðungarsölubeiðni á bifreið.

Kærð var ákvörðun tollstjóra um að skuldajafna inneign kæranda í staðgreiðslu.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og f-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Eiginnafn: Cesar

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli d-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Eiginnafn: Dúnna

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Eiginnafn: Maxime

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Eiginnafn: Ásar

Eiginnafn: Eddi

Eiginnafn: Fenris

Eiginnafn: Layla

Eiginnafn/millinafn: Grethe

Hestamannafélagið Funi gegn Aðalheiði Guðmundsdóttur

Kærandi var talin hafa starfað á vinnumarkaði á sama tíma og hún fékk greiddar atvinnuleysisbætur og var því beitt 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Henni var einnig gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur, að viðbættu 15% álagi.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006, sbr., 23. gr. laga nr. 134/2009 og 4. gr. laga nr. 103/2011. Hin kærða ákvörðun um að kærandi skuli ekki eiga rétt á atvinnuleysisbótum fyrr en hann hefur starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði og um stöðvun á greiðslum atvinnuleysistrygginga til kæranda var staðfest.

Kærandi var talin hafa starfað á vinnumarkaði á sama tíma og hún fékk greiddar atvinnuleysisbætur og var því beitt 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Henni var einnig gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur, að viðbættu 15% álagi.

Mál þetta lýtur að því að umsókn kæranda um atvinnuleysisbætur var hafnað þar sem hann hafði þá ekki starfað að minnsta kosti í tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði frá því að ákvörðun um viðurlög skv. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006 var tekin.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006, sbr., 23. gr. laga nr. 134/2009 og 4. gr. laga nr. 103/2011. Hin kærða ákvörðun um að kærandi skuli ekki eiga rétt á atvinnuleysisbótum fyrr en hún  hefur starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði og um stöðvun á greiðslum atvinnuleysistrygginga til kæranda var staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006, með þeim breytingum sem gerðar voru á málsgreininni með 21. gr. laga nr. 37/2009. Staðfest var ákvörðun Vinnumálastofnunar þar sem undanþágu ákvæði áttu ekki við í máli kæranda þar sem hann var í fleiri en 20 ECTS einingum.

Ákvörðunartaka. Framkvæmdir. Verulegar endurbætur.

Hugtakið hús.

Bílastæði.

Kosning stjórnar.

Úrskurður - frístundahúsamál

Hugtakið hús. Kostnaðarskipting.

Endurupptökubeiðni vegna máls nr. 100/2012

Garðabær og Sveitarfélagið Álftanes, kynning sameiningakosningar

Ráðning í starf. Hæfnismat.

Sérstakar húsaleigubætur. Aðfinnslur. Mat sveitarfélagsins á því hvort kærandi uppfyllti undanþágu frá búsetuskilyrði reglna um sérstakar húsaleigubætur í Sandgerðisbæ, Garði og Vogum, vegna mikilla félagslegra erfiðleika, sbr. b-lið 4. gr., var ekki talið fullnægjandi. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað heim.

Húsaleigubætur. Ólögráða sonur kæranda dvaldist við nám innan sveitarfélags þar sem hann átti lögheimili er námið hófst og átti því ekki rétt á húsaleigubótum, sbr. 1. og 2. mgr. 4. gr. laga nr. 138/1997 um húsaleigubætur.

Fjárhagsaðstoð. Styrkur vegna tannlækninga. Aðfinnslur. Meðaltekjur kæranda voru yfir grunnfjárhæð, sbr. 11. gr. reglna um fjárhagsaðstoð frá Hafnarfjarðarbæ, og uppfyllti kærandi því ekki skilyrði 18. gr. reglnanna um að hafa tekjur við eða undir grunnfjárhæð. Hin kærða ákvörðun var því staðfest.

Fjárhagsaðstoð. Styrkur til að greiða tryggingu vegna húsaleigu. Aðfinnslur. Kærandi naut ekki fjárhagsaðstoðar í mánuðinum sem sótt var um og í mánuðinum á undan, sbr. 23. gr. reglna um fjárhagsaðstoð frá Reykjavíkurborg og átti því ekki rétt á styrk til að greiða tryggingu vegna húsaleigu. Hin kærða ákvörðun var því staðfest.

Mál þetta lýtur að því hvort kærandi hafi aflað atvinnuleysisbóta með sviksamlegum hætti í skilningi 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr.134/2009. Kærandi þótti hafa brugðist trúnaðar- og upplýsingaskyldum sínum gagnvart vinnumálastofnun þegar hann fór erlendis án þess að láta stofnunina vita. Hin kærða ákvörðun var staðfest og var kæranda gert að greiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að skerða bótarétt kæranda vegna hlutastarfs á grundvelli 36.gr. laga um atvinnuleysistrygginga nr. 54/2006, er staðfest.

Kærandi var talin hafa starfað á vinnumarkaði á sama tíma og hún fékk greiddar atvinnuleysisbætur og var því beitt 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Henni var einnig gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur, að viðbættu 15% álagi.

Ekki var fallist á að skýringar kæranda réttlættu höfnun hans  á atvinnutilboði með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 1. mgr. 9. gr. sömu laga. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar er því staðfest  

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda þar sem hún hafði hafnað atvinnutilboði með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 1. mgr. 9. gr. sömu laga, var felld úr gildi. Taldi nefndin að málið hefði ekki verið nægilega rannsakað af hálfu Vinnumálastofnunar sbr. 10. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 9. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að greiða kæranda bætur frá þeim degi sem umsókn hans var undirrituð var staðfest.

Ótímabundinn leigusamningur: Riftun. Tryggingafé.

Eiginnafn: Hreinsdóttir

Eiginnafn: Olivia

Úrskurður vegna kröfu um framlengingu leigusamnings lóðar undir frístundahús

Upplýsingagjöf. Hússjóðsgjald.

Eiginnafn: Aaron

Úrskurður vegna kröfu um framlengingu leigusamnings lóðar undir frístundahús

Eiginnafn: Krishna

Staðfest ákvörðun skipaðs umsjónarmanns um að mæla gegn nauðasamningi til greiðsluaðlögunar á grundvelli 1. mgr. 18. gr., sbr. a- og d-lið 1. mgr. 12. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli c- og g-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Sjúklingatrygging

Með ódagsettu bréfi mótteknu hjá kærunefnd útboðsmála 12. apríl 2013 kærir Logaland ehf. örútboð Landspítala nr. 1212 „Latex og vinyl skoðunarhanskar – Örútboð innan rammasamnings ríkisins nr. 13.03“.

Með bréfi, dags. 15. janúar 2013, kærir Logaland ehf. örútboð Landspítala nr. 1212 „Latex og vinyl skoðunarhanskar – Örútboð innan rammasamnings ríkisins nr. 13.03“.

Kröfu kæranda um að aflétta nafnleynd tilkynnanda vegna sonar þeirra var vísað aftur til löglegrar meðferðar skv. 4. mgr. 51. gr. barnaverndarlaga. Ekki hafði verið gætt að 22. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.

 Innflutningsleyfi - Rekjanleiki vöru - Merking vöru - Viðurkennd starfsstöð

Málinu vísað frá kærunefnd barnaverndamála þar sem kærendur eiga ekki aðild að hinni kærðu ákvörðun Barnaverndarstofu skv. 3. mgr. 84. gr. barnaverndarlaga.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að fella niður bótarétt kæranda með vísan til 1. mgr. 58.gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006 var felld úr gildi. Talið var að Vinnumálastofnun hefði ekki gætt að leiðbeiningaskyldu sbr. 7.gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993, þegar kæranda hafi ekki verið leiðbeint um að aðgerðarleysi hans við skráningu á ráðningastofu gæti leitt til bótamissis.

Ekki var fallist á að skýringar kæranda réttlættu höfnun hans  á atvinnutilboði með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 1. mgr. 9. gr. sömu laga. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar er því staðfest.

Ekki var fallist á að skýringar kæranda réttlættu höfnun hennar á atvinnutilboði með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 1. mgr. 9. gr. sömu laga. Kærandi  mætti ekki í boðað atvinnuviðtal og hafnaði starfi vegna heilsufarsvanda tengda vinnunni, en hafði ekki lagt fram nein gögn því til staðfestingar fyrr en við upphaf kærumáls. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar er því staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006, sbr., 23. gr. laga nr. 134/2009 og 4. gr. laga nr. 103/2011. Hin kærða ákvörðun um að kærandi skuli ekki eiga rétt á atvinnuleysisbótum fyrr en hún  hefur starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði og um stöðvun á greiðslum atvinnuleysistrygginga til kæranda var staðfest.

Staðfest var niðurstaða Vinnumálastofnunar um að synja kæranda um greiðslur atvinnuleysisbóta fyrir tímabilið 23. mars til 31. maí 2012. Kærandi staðfesti ekki atvinnuleit sína á umræddu tímabili líkt honum bar að gera skv. 6. mgr. 9. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006

Innköllun vöru - Stjórnvaldsákvörðun - Leiðbeiningar- og viðmiðunarreglur - Jafnræðisreglan - Leiðbeiningarskylda stjórnvalda

Kærandi fór fram á að afturköllun tollstjóra á afhendingarheimild á gámi yrði felld úr gildi og krafðist afhendingar gámsins á grundvelli þeirra heimilda sem í gildi voru þegar afhendingarheimildin var gefin út.

Staðfest ákvörðun skipaðs umsjónarmanns um að mæla gegn nauðasamningi til greiðsluaðlögunar á grundvelli 1. mgr. 18. gr., sbr. a-lið 1. mgr. 12. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli a-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli a-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi á grundvelli laga nr. 97/2002 um atvinnuréttindi útlendinga. Frávísun.

Eiginnafn: Evían

Eiginnafn: Dalí

Kærð var sú ákvörðun Byggðastofnunar að synja M um afhendingu ráðningarsamninga við tilgreinda starfsmenn stofnunarinnar. Úrskurðarnefnd um upplýsingamál féllst ekki á að það með Byggðastofnun að tiltekin ákvæði upplýsingalaga, um starfsmannamálefni undanþegin upplýsingarétti girtu fyrir að M fengi umbeðinn aðgang. Hún kvað þann rétt, sem upplýsingalögin veita borgurunum til aðgangs að upplýsingum um föst launakjör opinberra starfsmanna, ekki eiga að víkja fyrir slíkum viðskipta- og samkeppnishagsmunum sem Byggðastofnun vísaði til. Þá gæti stjórnvald ekki, án sérstakrar lagaheimildar, lofað þeim sem það gerði ráðningarsamninga við, að aðrir fengju ekki afrit af þeim samningum. Byggðastofnun bæri því að veita aðgang að umræddum ráðningarsamningum. Áður skyldi þó afmá úr þeim upplýsingar um aðild að stéttarfélagi og um aðild að lífeyrisjóði þegar um væri að ræða lífeyrissjóð stéttarfélags starfsmannsins.

Eiginnafn: Irmelín

Millinafn: Gests

Kærð var ákvörðun landlæknis um aðgang að gögnum um úttekt á lyfjagagnagrunni. Landlæknir hafði orðið við beiðni varðandi gögn á málaskrá en m.a. synjað um aðgang að tölvupóstum sem væru vinnugögn. Í úrskurði segir að stjórnvald geti ekki synjað um aðgang að gagni því það sjálft telji það vera vinnugagn. Heldur ekki vegna þess að gagn hafi ekki verið fært í málaskrá, það ekki verið merkt þar sem vinnugagn eða  verið ranglega flokkað. Þá taldi nefndin oft ekki vera ljóst, að því er tölvupóstana varðaði, hvort um væri að ræða innanhússamskipti eða samskipti eins eða fleiri stjórnvalda. Þá innihéldu nokkrir þeirra mögulega upplýsingar um einkamálefni einstaklinga, sumir virtust hafa að geyma hluta af lyfjagagnagrunni og sumir hafa að geyma fundargerðir eða drög þeim. Nefndin hefði því ekki forsendur til að meta hvort gögnin væru, vegna efnis þeirra, undanþegin upplýsingarétti. Ekki lá fyrir að slíkt mat hafi farið fram af hálfu landlæknis. Varð því að fella ákvörðun hans úr gildi og leggja fyrir hann að taka málið til nýrrar meðferðar. Beiðni um aðgang að gögnum um verkferla var hins vegar vísað frá landlækni, því þau væru ekki til.

Kærð var sú ákvörðun Fjármálaeftirlitsins að vísa frá beiðni um aðgang að gögnum er tengjast Kaupþingi banka hf. Kærandi krafðist aðgangs að gögnunum. Beiðninni var að hluta til vísað til Fjármálaeftirlitsins til nýrrar meðferðar og afgreiðslu en beiðni um aðgang að öðrum gögnum sem Fjármálaeftirlitið afhenti Rannsóknaranefnd Alþings og varða Kaupþing banka, þ.e. níunda og síðasta lið beiðni, var vísað frá nefndinni.

Kærð var afgreiðsla sérstaks saksóknara á beiðni um afrit af tölvupóstsamskiptum hans og fréttamanns. Við meðferð málsins sagði sérstakur saksóknari að gögnunum hefði að öllum líkindum verið eytt og öryggisafrit væru ekki til. Í úrskurði úrskurðarnefndar um upplýsingamál segir að þótt ýmsum lagaákvæðum sé ætlað að tryggja að stjórnvöld skrái og varðveiti þær upplýsingar sem þau sýsla með komi eftirlit með þeim ákvæðum í hlut annarra aðila. Hlutverk hennar sé að úrskurða um ágreining vegna synjunar stjórnvalda um aðgang að gögnum. Þar sem umrædd gögn voru ekki til hjá sérstökum saksóknara varð ekki hjá því komist að vísa málinu frá nefndinni.

Staðfest ákvörðun skipaðs umsjónarmanns um að mæla gegn nauðasamningi til greiðsluaðlögunar á grundvelli 1. mgr. 18. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á beiðni kröfuhafa um breytingu á skilmálum samnings um greiðsluaðlögun á grundvelli 1. mgr. 25. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Gæðastýrð sauðfjárframleiðsla - Niðurfelling álagsgreiðslna - Úrbótafrestur - Búfjáreftirlitsmaður - Valdmörk

110%. Ágreiningur um verðmæti eigna sem komu til frádráttar niðurfærslu veðlána. Íbúðalánasjóði ber að meta hvert mál og gefa umsækjanda kost á að sýna fram á raunverð eigna telji hann eignir rangt metnar í skattframtali. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað heim.

Endurupptaka. 110%. Ekki talið að úrskurður í máli kæranda hafi byggst á ófullnægjandi eða röngum upplýsingum um málsatvik. Beiðni um endurupptöku hafnað.

Uppgreiðsluþóknun. Yfirlýsing skv. 3. mgr. 15. gr. reglugerðar nr. 522/2004. Rannsóknarskylda framsalshafa skuldabréfs. Innheimta uppgreiðsluþóknunar ekki í andstöðu við 3. mgr. 23. gr. laga nr. 44/1998. Lánayfirlit vegna fyrirhugaðrar sölu ekki talin hafa áhrif á greiðsluskyldu. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs staðfest.

Veðlánaflutningur. Eftir veðlánaflutning hefði veðstaða lánsins ekki uppfyllt skilyrði 3 . mgr. 19. gr. laga nr. 44/1998 þar sem fjárhæð lánsins hefði numið minna en 40% af fasteignamati íbúðarinnar, þ.e. 32%. Veðlánaflutningurinn uppfyllti því ekki skilyrði 1. mgr. 32. gr. reglugerðar nr. 522/2004, sbr. 4. mgr. 21. gr. laga um húsnæðismál. Hin kærða ákvörðun staðfest.  

SIS-mat. 5. gr. a laga nr. 59/1992. Niðurstaða mats á stuðningsþörf fatlaðs einstaklings ekki talin til stjórnvaldsákvarðana. Engin stjórnvaldsákvörðun hafði verið tekin á grundvelli matsins. Kæru vísað frá.

Með kæru móttekinni 15. maí 2013, kærir BYD Auto Ltd. ákvörðun, varnaraðila, Strætó bs., dagsett sama dag, þar sem kæranda var vísað frá þátttöku í samningskaupum nr. 13002 „Endurnýjun strætisvagna“.

Merking matvæla - Næringar- og heilsufarsfullyrðingar - Næringargildismerking - Sérfæði - Leiðbeiningarskylda stjórnvalda

Millinafn: Sig

Eiginnafn: Arja

Reykjavíkurborg: Kærð ákvörðun Reykjavíkurborgar um að synja um endurupptöku máls og að endurráða ekki í stöðu. Frávísun að hluta. Höfnun að hluta.

Eiginnafn: Elía

Eiginnafn: Sjana

Eiginnafn: Fold

Eiginnafn: Þórinn

Eiginnafn: Karmen

Millinafn: Heydal

Eiginnafn: Eldflaug

Kæra Must Visit Iceland ehf vegna ákvörðunar Sveitarfélagsins Hornafjarðar

Með kæru 2. júlí 2013 kærði Tengill ehf. ákvörðun Vegagerðarinnar um að hafna tilboði kæranda og taka tilboði Rafmanna ehf. í útboði varnaraðila nefnt Múlagöng: Endurbætur á rafkerfi.

Með bréfi, dags. 24. janúar 2013, kærir Norkring AS samkeppnisviðræður Ríkiskaupa „Broadcast Network Renewal – Digital Television Broadcast“.

Með bréfi 19. apríl 2013 kærði Hestvík ehf. val á tilboði í útboði Vegagerðarinnar „Yfirborðsmerkingar á Suðursvæði 2013-2014“.

Kærð var ákvörðun Áfengis- og tóbaksverslunar ríkisins um að takmarka dreifingu á jólabjór kæranda

Sjúklingatrygging

Vegagerðin: Ágreiningur um endurnýjun girðingar

Meðlag

Flugmálastjórn Íslands: Ágreiningur um útgáfu heilbrigðisvottorðs með takmörkunum

Svalbarðsstrandarhreppur: Ágreiningur um álagningu fasteignaskatts

Mönnunarnefnd skipa: Ágreiningur um fækkun vélstjóra um borð í Heimaey VE-001 (2812) úr þremur í tvo

Kærð var til ráðuneytisins synjun ríkisskattstjóra um endurupptöku á úrskurði ríkisskattstjóra þar sem farið var fram á að taka upp álagningu opinberra gjalda árin 2011 og 2012.

Kærandi var talinn hafa starfað á vinnumarkaði á sama tíma og hann fékk greiddar atvinnuleysisbætur og var því beitt 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Honum var einnig gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur, að viðbættu 15% álagi.

Ekki var fallist á að skýringar kæranda réttlættu höfnun hennar á atvinnutilboði með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 1. mgr. 9. gr. sömu laga. Kærandi  mætti ekki í boðað atvinnuviðtal og hafnaði starfi á þeim forsendum að hún gæti ekki unnið kvöldvinnu, starfið sem henni bauðst var hinsvegar dagvinna. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar er því staðfest.

Umferðarstofa: Ágreiningur um viðurlög skoðunarmanna vegna ófullnægjandi skoðunar, aðvörunar Umferðarstofu og ráðstafanir Umferðarstofu vegna samanburðarskoðunar

Síðari úrskurður úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða í máli þessu sem kveðinn var upp í kjölfar þess að málið fór fyrir umboðsmann Alþingis. Ekki var talið hægt að útiloka að brot á rannsóknarskyldu í málinu hafi leitt til þess að kæranda var ekki leiðbeint á fullnægjandi hátt um möguleika sína á því að gera námssamning. Úrskurðarnefndin taldi rétt að ógilda ákvörðun Vinnumálastofnunar og vísa máli kæranda til löglegrar meðferðar.

Eiginnafn: Venný

Eiginnafn: Þyrnirós

Eiginnafn: Auðberg

Málinu var vísað frá þar sem ekki lá fyrir kæranleg ákvörðun Vinnumálastofnunar sbr. 2. mgr. 26. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.

Kæru var vísað frá því ekkert í gögnum málsins gaf til kynna að afsakanlegt væri að kæran barst að liðnum kærufresti og engar veigamiklar ástæður mæltu með því að kæran yrði tekin til meðferðar sbr. 1. og 2. tölul. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.  

Hin kærða ákvörðun var ómerkt og Vinnumálastofnun gert að taka málið fyrir að nýju þar sem andmælaregla stjórnsýsluréttar, sbr. 13. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993 var brotin. Þá taldi nefndin að hin kærða ákvörðun hafi ekki verið kynnt kæranda með fullnægjandi hætti, sbr. 1. mgr. 20. gr. stjórnsýslulaga.

Mönnunarnefnd skipa: Ágreiningur um fækkun vélstjóra um borð í Berki NK-122 (2827) úr þremur í tvo

Endurkrafa

Isavia: Ágreiningur um sviptingu aðgangsheimildar að haftasvæði flugverndar. Frávísun.

Húnavatnshreppur, skólaakstur, lögmæti skilyrða

Kærð var synjun fjármála- og efnahagsráðuneytisins um aðgang að gögnum stjórnsýslunefndar, sem hafði með höndum samninga um endurmat á lánasöfnum bankanna nýju við erlenda kröfuhafa. Í öðru lagi var kærð sú ákvörðun ráðuneytisins að halda eftir ákveðnum hlutum tveggja samninga. Í þriðja lagi var þess óskað að úrskurðarnefndin endurmæti úrskurð sinn nr. A-436/2012. Með úrskurði A-490/2013 var staðfest synjun ráðuneytisins á beiðni um aðgang að tilteknum hlutum umræddra samninga og hafnað beiðni um endurupptöku  umrædds úrskurðar. Nefndin taldi hins vegar þörf frekari upplýsinga frá ráðuneytinu til að geta tekið afstöðu til synjunar um aðgang að gögnum umræddrar stjórnsýslunefndar. Er þeim þætti málsins því ólokið.

Kærð var ákvörðun RSK um synjun á endurgreiðslu virðisaukaskatts.

Lögreglustjórinn í X: Ágreiningur um afturköllun jákvæðrar bakgrunnsskoðunar vegna aðgangs að haftasvæði flugverndar

Í málinu var til úrlausnar hvort sú ákvörðun barnaverndarnefnar, að loka máli því sem var til meðferðar hjá barnaverndarnefndinni, hafi verið lögmæt. Hin kærða niðurstaða var felld úr gildi þar sem ljóst var af gögnum málsins að nauðsynlegt væri að sú ráðstöfun sem beitt hefur verið samkvæmt barnaverndarlögum haldist þar til fyrir liggur að kærandi muni njóta viðeigandi þjónustu og aðstoðar áfram. 

Mönnunarnefnd skipa: Ágreiningur um fækkun vélstjóra um borð í Brimnesi RE-027 (2770) úr þremur í tvo

Kærð var ákvörðun lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu um að synja um aðgang að samantekt sem unnin var fyrir hann um skipulag lögreglu við mótmælin 2008 til 2011. Með úrskurði nr. A-489/2013 var því hafnað að þessi samantekt væri undirbúningsgagn og vinnuskjal í skilningi upplýsingalaga. Hins vegar var talið að samantektin hefði að geyma persónuupplýsingar sem sanngjarnt væri og eðlilegt að færu leynt. Því hafi verið rétt að synja kæranda um aðgang að skjalinu í heild sinni. Kærandi ætti þó rétt á aðgangi að hlutum þess - þ.e. upplýsingum um sjálfan sig og þeim hlutum sem hefðu að geyma orðréttar tilvitnanir í fjölmiðla.

Afturköllun starfsleyfis - Rekjanleiki matvæla - Hollustuhættir við frumframleiðslu - Úrbótafrestir - Rannsóknar-, jafnræðis- og meðalhófsreglan - Andmælaréttur

Kvartað var vegna brota á 11.grein stjórnsýslulaga þar sem ríkisskattstjóri gerði kröfu að notendur svokallaðst Dk-framtalsforrits noti rafræn skilríki við framtalsskil.

110%. Heimild til niðurfærslu bundin við veðlán veitt af sjóðnum. Frá niðurfærslu skal draga verðmæti aðfararhæfra eigna, sbr. 2. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011, en ekki er í ákvæðinu vikið að öðrum skuldum umsækjenda. Hin kærða ákvörðun staðfest.

110%. Endurskoðað verðmat. Fyrirliggjandi verðmat of hátt. Vveðrými á aðfararhæfum eignum svarar að öllu leyti til fyrirhugaðrar niðurfærslu veðkröfu, sbr. 1. og 2. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Vextir af viðbótarláni. Íbúðalánasjóður synjaði beiðni um endurreikning vaxta af skuldabréfi. Samkvæmt skuldabréfinu voru vextir af láninu breytilegir skv. ákvörðun stjórnar Íbúðalánasjóðs, sbr. 31. gr. laga nr. 44/1998. Stjórn sjóðsins hafði ekki tekið slíka ákvörðun. Hin kærða ákvörðun því staðfest.

110%. Ágreiningur um verðmæti hlutabréfa, sbr. 2. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011. Nefndin taldi ekki einsýnt að sú aðferð sjóðsins að miða við endurreiknað eigið fé gæfi rétta niðurstöðu um verðmæti hlutabréfanna og rétt niðurstaða fengist vart nema með aðkomu sérfræðinga. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og vísað til nýrrar meðferðar.

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi vegna skorts á vinnuafli.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að synja kæranda um endurupptöku á máli hans hjá stofnunni sem tekin var á grundvelli 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993, var staðfest. Engar veigamiklar ástæður mæla með því að taka skuli upp mál kæranda að nýju.

Kærandi var talinn hafa starfað á vinnumarkaði á sama tíma og hann fékk greiddar atvinnuleysisbætur og var því beitt 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Honum var einnig gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur, að viðbættu 15% álagi.

Kæru var vísað frá því ekkert í gögnum málsins gaf til kynna að afsakanlegt væri að kæran barst að liðnum kærufresti og engar veigamiklar ástæður mæltu með því að kæran yrði tekin til meðferðar

Ekki var fallist á að skýringar kæranda réttlættu höfnun hennar á atvinnutilboði með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 1. mgr. 9. gr. sömu laga. Kærandi tók ekki ekki fram í umsókn um atvinnuleysisbætur að hann ætti við skerta vinnufærni að stríða. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar er því staðfest.

Kæru var vísað frá því ekkert í gögnum málsins gaf til kynna að afsakanlegt væri að kæran barst að liðnum kærufresti og engar veigamiklar ástæður mæltu með því að kæran yrði tekin til meðferðar

Kærandi var talin hafa starfað á vinnumarkaði á sama tíma og hún fékk greiddar atvinnuleysisbætur og var því beitt 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Henni var einnig gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur, að viðbættu 15% álagi.

Endurkrafa

Kostnaðarskipting: Lagnir.

Húsfélag. Ákvörðunartaka. Skipting kostnaðar.

Svalir. Skipting kostnaðar.

Séreign eða sameign. Auglýsingareitir.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Felld úr gildi ákvörðun skipaðs umsjónarmanns um að mæla gegn nauðasamningi til greiðsluaðlögunar á grundvelli 1. mgr. 18. gr., sbr. a-lið 1. mgr. 12. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun skipaðs umsjónarmanns um að mæla gegn nauðasamningi til greiðsluaðlögunar á grundvelli 1. mgr. 18. gr., sbr. a- og d-liðar 1. mgr. 12. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Felld úr gildi ákvörðun skipaðs umsjónarmanns um að mæla gegn nauðasamningi til greiðsluaðlögunar á grundvelli 1. mgr. 18. gr., sbr. a-lið 1. mgr. 12. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Kærð var afgreiðsla velferðarráðuneytis á beiðnum kæranda um aðgang að fyrirliggjandi gögnum um samskipti velferðarráðuneytisins og embættis ríkislögmanns vegna máls hennar á hendur velferðarráðuneytinu. Erindunum hafði ekki verið svarað. Kveðinn var upp úrskurður nr. A-488/2013 þess efnis að þau gögn sem kærandi óskaði eftir og væru fyrirliggjandi hafi þegar verið afhent því lægi ekki fyrir synjun stjórnvalds um afhendingu gagna. Kærunni var því vísað frá.

Úrskurður úrskurðarnefndar um upplýsingamál frá 31. janúar 2013 nr. A-474/2013 felldur úr gildi. Ekki efni til að taka afstöðu til kröfu um að frestað yrði réttaráhrifum úrskurðarins.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda þar sem hann hefði verið staðinn að vinnu samhliða því að þiggja atvinnuleysisbætur   sbr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006, felld úr gildi. Taldi nefndin að málið hefði ekki verið nægilega rannsakað af hálfu Vinnumálastofnunar sbr. 10. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993.

Kærandi fékk ofgreiddar atvinnuleysisbætur að fjárhæð 470.263 kr. vegna mistaka Vinnumálastofnunar. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að gera kæranda að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur var staðfest sbr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006.

Kærandi stundaði nám samhliða því að fá greiddar atvinnuleysisbætur án þess að gerður hafi verið námssamningur skv. 5. gr. reglugerðar um þátttöku atvinnuleitenda sem tryggðir eru innan atvinnuleysistryggingakerfisins í vinnumarkaðsaðgerðum og um búferlastyrki, nr. 12/2009. Hin kærða ákvörðun var staðfest skv. 1. mgr. 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar kæranda í tvo mánuði skv. 1. mgr. 58. gr., og 1.  mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar var staðfest þar sem kærandi hafnaði þátttöku á námskeiði á vegum Vinnumálastofnunar. Ekki var fallist á að skýringar kæranda fyrir nefndinni réttlæti höfnun hans á vinnumarkaðsúrræði

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli d-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli c-, d- og g-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að fella niður bótarétt kæranda með vísan til 1. mgr. 58.gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006 var felld úr gildi. Talið var að Vinnumálastofnun hefði ekki gætt að leiðbeiningaskyldu sbr. 7.gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993, þegar kæranda hafi ekki verið leiðbeint um að aðgerðarleysi hans við skráningu á ráðningastofu gæti leitt til bótamissis.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr.54/2006, sbr. 17. gr. laga nr. 134/2009. Ekki var fallist á með vinnumálastofnun að kærandi hafi misst starf sitt af ástæðum sem hann sjálfur hafi borið sök á og var því hin kærða ákvörðun felld úr gildi og kærandi skuli eiga rétt til greiðslu atvinnuleysisbóta í tvo mánuði.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar þess efnis að kærandi skuli ekki eiga rétt á atvinnuleysisbótum fyrr en hann hefur starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði og um stöðvun á greiðslum atvinnuleysistrygginga til kæranda var staðfest, enda í ljós leitt að kærandi var starfandi á innlendum vinnumarkaði á sama tíma og hann þáði atvinnuleysisbætur og upplýsti ekki um að atvinnuleit hans hafi verið hætt. Komst úrskurðarnefndin að þeirri niðurstöðu að með háttsemi sinni hafi kærandi brotið gegn 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006.

Málið lýtur að túlkun á 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006, sbr. 17. gr. laga nr. 134/2009. Ekki var fallist áað skilyrði 1. mgr. 54. gr. framangreindra laga eigi við um kæranda og því var hin kærða ákvörðun felld úr gildi og kærandi skuli eiga rétt til greiðslu atvinnuleysisbóta í tvo mánuði frá 1. maí 2012.

Forleiguréttur. Framlenging leigusamnings.

Afnotaréttur af bílastæði. Tilvist húsfélags. Kattahald.

Sameiginlegur kostnaður: Gluggaþrif. Þvottavélapeningar.

Mál þetta lýtur að kröfu móður um rýmri umgengni við barn sitt. Hinn kærði úrskurður var staðfestur með vísan til 74. gr. barnaverndarlaga, nr. 80/2002.

Námsstyrkur. Umsókn kæranda synjað þar sem hann var ekki talinn eiga við mikla félagslega erfiðleika að stríða, sbr. a-lið1. mgr. 18. gr. reglna um fjárhagsaðstoð frá Reykjavíkurborg. Enn fremur barst umsókn ekki innan frests, sbr. 18. gr. reglnanna. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Fjárhagsaðstoð. Umsókn kæranda synjað hjá Reykjavíkurborg. Kæru vísað frá úrskurðarnefndinni þar sem kærandi var látinn.

Greiðsluerfiðleikaaðstoð. Umsókn synjað þar sem kærandi hafði þegar fengið frestun á greiðslum í þrjú ár, sbr. 2. mgr. 48. gr. laga nr. 44/1998. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Ferðaþjónusta fatlaðs fólks. Aldraðir. Umsókn kæranda synjað þar sem hann hafi búið á hjúkrunarheimili. Nefndin taldi ekki upplýst hvort og hvaða almennu þjónustu kærandi ætti rétt á, sbr. 1. tölul. 1. mgr. 14. gr. laga nr. 125/1999. Sveitarfélagið hafi því ekki getað lagt mat á hvort þjónustuþörf kæranda hafi verið meiri en svo að henni yrði fullnægt innan almennrar þjónustu, sbr. 7. gr. laga nr. 59/1992. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og vísað til nýrrar meðferðar.