Úrskurðir og álit

Vegagerðin: Ágreiningur um endurgreiðslu kostnaðar vegna styrkingar á vegi

Ótímabundinn leigusamningur. Endurgreiðsla tryggingargjalds

Úrskurður vegna beiðni um endurupptöku úrskurðar ráðuneytisins frá 4. júlí 2012 um að fyrirhugað eldi Arnarlax ehf. á 3000 tonnum af laxi í Arnarfirði skyldi háð mati á umhverfisáhrifum.

Ótímabundinn leigusamningur. Endurgreiðsla tryggingar.

Ótímabundinn leigusamningur. Riftun. Bankaábyrgð.

Sjúklingatrygging

Vigtunarleyfi - Endurvigtun - Rannsóknarreglan - Leiðbeiningarskylda

Eiginnafn: Lárent

Lambhagavegur 25, Reykjavík

9. nóvember árið 2012 var kveðinn upp í mennta- og menningarmálaráðuneytinu svofelldur úrskurður Kæruefni Mennta- og menningarmálaráðuneyti barst með bréfi, dags. 15. maí sl., stjórnsýslukæra )...

Endurkrafa

Kærð var synjun Ríkiskaupa á beiðni um aðgang að upplýsingum um utanlandsferðir allra starfsmanna stofnunarinnar á hennar vegum frá ársbyrjun 2010 til þess dags er beiðni var sett fram. Í beiðninni fólst að óskað var eftir upplýsingum í ótilteknum fjölda mála. Skylda til að útbúa gögn ekki fyrir hendi. Frávísun.

Kærð var sú ákvörðun Þjóðskjalasafns Íslands að synja um aðgang að skýrslum nafngreindra einstaklinga sem gefnar voru fyrir rannsóknarnefnd Alþingis. Þagnarskylda. Einka- og fjárhagsmálefni einstaklinga. Synjun staðfest.

Fasteignir í eigu Isavia ohf.

Kirkjuvegur 11, Selfossi

Garðarbær: kæra vegna atkvæðagreiðslu um sameiningu sveitarfélaga

Vanskil félags hjá Íbúðalánasjóði. Ekki fyrirliggjandi stjórnvaldsákvörðun. Kæru vísað frá.

110%. Réttaráhrif ákvörðunar Íbúðalánasjóðs um niðurfærslu veðlána miðast við birtingu ákvörðunarinnar. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs staðfest.

Eiginnafn:  Anfinn

Ákvörðunartaka. Breyting á húsnæði. Kostnaðarhlutdeild.

Millinafn:  Eldberg

Byggingarréttur. Bílskúrsréttur. Aðgangur að bílastæði.

Eiginnafn / millinafn:  Svanhild

Ákvörðunartaka. Kostnaðarskipting. Svalagólf

Eiginnafn:  Hylur

Ákvarðanataka: Lagnaframkvæmdir

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Ákvörðunartaka: Stoðveggur

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Eiginnafn:  Franzisca

Fiskrækt - Úthlutun úr sjóði - Verksvið

Fiskrækt - Úthlutun úr sjóði - Verksvið

Vísað var frá úrskurðarnefnd um upplýsingamál kæru þar sem farið var fram á gögn er vörðuðu skipun í embætti skólameistara en kærandi var meðal umsækjenda um stöðuna. Um rétt hennar til aðgangs að umbeðnum upplýsingum fór því eftir ákvæðum stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Í 1. málslið 2. mgr. 2. gr. upplýsingalaga segir að þau gildi ekki um aðgang að upplýsingum samkvæmt stjórnsýslulögum nr. 37/1993

Fallist var á að Vestmannaeyjabæ bæri að afhenda kæranda afrit tveggja samninga, án útstrikana, sem gerðir höfðu verið við tiltekið einkahlutafélag um sorphirðu. Ekki talið að samningarnir hefðu að geyma upplýsingar sem féllu undir undantekningarákvæði 5. gr. upplýsingalaga.

Vísað var frá úrskurðarnefnd um upplýsingamál kæru vegna synjunar ÁTVR á beiðni um upplýsingar um heildarsölu stofnunarinnar samkvæmt reglum sem byggja á lögum nr. 96/1995 um gjald af áfengi og tóbaki, sbr. 3. tölul. 6. gr. laganna, sundurliðað eftir árum á tímabilinu 2005 til 2012 og sölu ÁTVR á áðurnefndu tímabili til hvers og eins þeirra aðila sem heyri undir fyrrgreinda reglu. ÁTVR talið falla undir gildissvið upplýsingalaga skv. 1.m gr. 1. gr. laganna. Í beiðni kæranda fólst að óskað var eftir upplýsingum í ótilteknum fjölda mála og samræmdist það ekki tilgreiningarreglu upplýsingalaga, sbr. 1. mgr. 3. gr., sbr. 10. gr. upplýsingalaga. Þær upplýsingar sem óskað var eftir lágu jafnframt ekki fyrir hjá stofnuninni og varð henni ekki gert að útbúa þær í ríkara mæli en leiðir af 7. gr. upplýsingalaga. Var málinu því vísað frá.

Staðfest var sú ákvörðun utanríkisráðuneytisins að synja kæranda um aðgang að bls. 27-31 í viðauka C við samnings Og fjarskipta ehf. (Vodafone) við varnarmálastofnun, dags. 1. febrúar 2010. Fallist á að að stærstur upplýsinganna sem fram kæmu í umbeðnum gögnum gætu varðað mikilvæga samkeppnishagsmuni fyrirtækisins.

Vísað var frá úrskurðarnefnd um upplýsingamál kæru einkahlutafélags vegna synjunar beiðni um aðgang að upplýsingum um samskipti Portusar ehf. og tiltekin félags um kaup á flyglum fyrir Hörpu tónlistar- og ráðstefnuhús. Portus ehf. er einkaréttarlegt félag og fellur þar af leiðandi ekki undir gildissvið upplýsingalaga nr. 50/1996. Þá lá ekki fyrir að félaginu hafi verið falið að taka ákvarðanir um rétt eða skyldu manna í skilningi 2. mgr. 1. gr. upplýsingalaga, sbr. 1. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Kærandi gat jafnframt ekki byggt sjálfstæðan rétt til aðgangs að gögnum á ákvæðum upplýsingalaga um endurnot opinberra upplýsinga.

Tannlækningar

Flugmálastjórn Íslands: Icelandair gert að greiða bætur vegna aflýsingar á flugi

Heimilisuppbót

Hjálpartæki - Heyrnartæki

Ekki var fallist á að skýringar kæranda réttlættu höfnun hennar á atvinnutilboði með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 1. mgr. 9. gr. sömu laga, enda hafði kærandi hvorki gert grein fyrir skertri vinnufærni sinni í umsókn um atvinnuleysisbætur né lagt fram nein gögn þess efnis. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar var því staðfest.

Ekki var fallist á að skýringar kæranda réttlættu höfnun hennar á atvinnutilboði með vísan til 1. og 4. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar um að fella niður bótarétt kæranda í tvo mánuði er því staðfest.  

Ástæður kæranda fyrir uppsögn á starfi sínu voru ekki taldar gildar í skilningi 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 17. gr. laga nr. 134/2009. Um ítrekun var að ræða þar sem kærandi hafði áður hætt í starfi án gildra ástæðna, sbr. 56. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar í þrjá mánuði var staðfest.

Kæru var vísað frá því ekkert í gögnum málsins gaf til kynna að afsakanlegt væri að kæran barst að liðnum kærufresti og engar veigamiklar ástæður mæltu með því að kæran yrði tekin til meðferðar.

Mál þetta varðar 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Kærandi var staddur erlendis en hann tilkynnti Vinnumálastofnun ekki fyrirfram að hann yrði ekki staddur á landinu á tilteknu tímabili. Hin kærða ákvörðun um að fella niður bótarétt kæranda í tvo mánuði var staðfest. Að auki bar kæranda að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hann þáði á meðan hann var staddur erlendis og uppfyllti ekki skilyrði um greiðslu atvinnuleysistrygginga, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Ákvörðunin Vinnumálastofnunar skv. 1. mgr. 57. og 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar um niðurfellingu bótaréttar kæranda í tvo mánuði sem ella hefðu verið greiddar atvinnuleysisbætur fyrir var staðfest. Kærandi hafnaði atvinnu eftir að hafa mætt einn vinnudag.  

Mál þetta varðar 57. gr. sbr. einnig 3. mgr. 61. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ekki var fallist á að skýringar kæranda réttlæti höfnun hennar á umræddu atvinnutilboði og var ákvörðun Vinnumálastofnunar staðfest. Þar sem kærandi hafði áður hlotið viðurlög vegna brota á ákvæðum laga um atvinnuleysistryggingar var einnig staðfest að ítrekunaráhrif, sbr. 3. mgr. 61. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, ætti við.

Launamismunur.

Launamismunur.

Endurkrafa.

Endurkrafa.

Lenging fæðingarorlofs. Synjun.

Endurkrafa.

Endurkrafa.

Fjallabyggð gegn Hirti Þór Haukssyni

Í eftirlitsferð fulltrúa aðila vinnumarkaðarins var komið að kæranda við störf hjá fyrirtæki á meðan hann þáði atvinnuleysisbætur. Ákvörðun Vinnumálastofnunar skv. 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 23. gr. laga nr. 134/2009 sbr. og 4. gr. laga nr. 103/2011, og 35. gr. a laga um atvinnuleysistryggingar var staðfest. Þá var einnig staðfest að kæranda bæri að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur skv. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Í eftirlitsferð fulltrúa aðila vinnumarkaðarins var komið að kæranda við störf á sama tíma og hann þáði greiðslur atvinnuleysisbóta. Atvik málsins voru talin sambærileg þeim sem lokið var með úrskurði í málum nr. 135/2011 og 140/2011. Atvik málsins voru ekki talin nægjanlega upplýst og talið að Vinnumálastofnun hafi brotið rannsóknarreglu stjórnsýslulaga, sbr. 10. gr. laganna, þegar hin kærða ákvörðun, skv. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, var tekin. Fallist var á kröfur kæranda í málinu og hin kærða ákvörðun felld úr gildi.

Í eftirlitsferð fulltrúa aðila vinnumarkaðarins var komið að kæranda við störf hjá fyrirtæki á meðan hann þáði atvinnuleysisbætur. Ákvörðun Vinnumálastofnunar skv. 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 23. gr. laga nr. 134/2009 sbr. og 4. gr. laga nr. 103/2011, og 35. gr. a laga um atvinnuleysistryggingar var staðfest. Þá var einnig staðfest að kæranda bæri að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur skv. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Í eftirlitsferð fulltrúa aðila vinnumarkaðarins var komið að kæranda við störf hjá fyrirtæki á meðan hann þáði atvinnuleysisbætur. Ákvörðun Vinnumálastofnunar skv. 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 23. gr. laga nr. 134/2009 sbr. og 4. gr. laga nr. 103/2011, og 35. gr. a laga um atvinnuleysistryggingar var staðfest. Þá var einnig staðfest að kæranda bæri að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur skv. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um  að kærandi skuli ekki eiga rétt á atvinnuleysisbótum fyrr en hann hefur starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði, sbr. 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og 35. gr. a sömu laga, var staðfest. Í samræmi við 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar var kæranda einnig gert að standa skil á ofgreiddum atvinnuleysisbótum ásamt 15% álagi.

Í eftirlitsferð fulltrúa aðila vinnumarkaðarins var komið að kæranda við störf hjá fyrirtæki á meðan hann þáði atvinnuleysisbætur. Ákvörðun Vinnumálastofnunar skv. 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 23. gr. laga nr. 134/2009 sbr. og 4. gr. laga nr. 103/2011, og 35. gr. a laga um atvinnuleysistryggingar var staðfest. Þá var einnig staðfest að kæranda bæri að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur skv. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Með bréfi, dags. 17. október 2012, kæra Kynnisferðir ehf. og VDL Bus & Coach B V ákvörðun Innkaupaskrifstofu Reykjavíkurborgar að vísa frá tilboði þeirra í útboði „Strætó bs. Endurnýjun strætisvagna, nr. 12903“.

Með bréfi, dags. 8. október 2012, kærir Klettur – sala og þjónusta ehf. ákvörðun Innkaupaskrifstofu Reykjavíkurborgar um að synja kæranda áframhaldandi þátttöku í samningskaupaferli nr. 12903 um endurnýjun strætisvagna.

Með bréfi, dags. 19. júní 2012, kærði Íslenska gámafélagið ehf. útboð Sorpu bs. vegna útboðsins „Endurvinnslustöðvar – Gámaleiga, flutningur og losun gáma frá endurvinnslustöðvum SORPU“. 

Kærufrestur. Mismunun.

Aflaheimildir - Úthlutun byggðakvóta - Kæruheimild

Með bréfi, dags. 6. júlí 2012, kærðu Logaland ehf. og Beckman Coulter AB samkeppnisviðræður Ríkiskaupa nr. 14981 „Tækjabúnaður og rekstrarvara fyrir Kjarna- og bráðarannsóknastofu Landspítala“.

Aflaheimildir - Úthlutun byggðakvóta - Skilyrði úthlutunar -Kærufrestur

Með bréfi, dags. 9. júlí 2012, kærði Fastus ehf. samkeppnisviðræður Ríkiskaupa nr. 14981 „Tækjabúnaður og rekstrarvara fyrir Kjarna- og bráðarannsóknastofu Landspítala“.

Með bréfi, dags. 2. október 2012, kærir ÍAV hf. ákvörðun Vegagerðarinnar um að velja tilboð Loftorku Reykjavík ehf. í útboðinu „Álftanesvegur (415) Hafnafjarðarvegur - Bessastaðavegur“.

Með bréfi, dags. 4. október 2012, kærir Bílaumboðið Askja ehf. ákvörðun Reykjavíkurborgar um að hafna öllum tilboðum sem bárust í útboði nr. 12842 „Metanbifreiðar, flokkabifreiðar“.

Með bréfi, dags. 23. maí 2012, sem barst kærunefnd útboðsmála sama dag, kærir Logaland ehf. útboð Ríkiskaupa nr. 15157: Skurðstofu- og skoðunarhanskar.

Vegagerðin: Ágreiningur um ekkjuleyfi

110% leið. Tvær ákvarðanir. Valdþurrð. Óhagfelldari ákvörðun felld úr gildi.

110% leið. Þrjár ákvarðanir. Valdþurrð. Óhagfelldari ákvarðanirnar tvær felldar úr gildi.

110% leið. Tvær ákvarðanir. Valdþurrð. Óhagfelldari ákvörðun felld úr gildi.

110% leið. Tvær ákvarðanir. Valdþurrð. Óhagfelldari ákvörðun felld úr gildi.

Bætur úr sjúklingatryggingu

Kærð var til ráðuneytisins synjun tollstjóra um útgáfu skuldabréfs.

Vísað var frá kæru bæjarfulltrúa í Mosfellsbæ, vegna afgreiðslu bæjarins á beiðni um gögn, sem framsend hafði verið frá innanríkisráðuneytinu til nefndarinnar. Ákvæði sveitarstjórnarlaga veita sveitarstjórnarmönnum rýmri rétt til aðgangs að upplýsingum en upplýsingalög nr. 50/1996 auk þess sem kæran var jafnframt til meðferðar hjá innanríkisráðuneytinu.

Staðfest var synjun Hafnarfjarðarbæjar á því að veita kæranda aðgang að vitnisburðum 15 fyrrverandi samstarfsmanna, hennar sem veittir voru í tengslum við gerð úttektar á samskiptum kæranda við aðra starfsmenn tiltekins leikskóla og grunnskóla í Hafnarfirði. Hagsmunir þeirra einstöku starfsmanna sem gáfu skýrslurnar taldir vega þyngra en hagsmunir kæranda af aðgangi.

Staðfest var synjun Ríkisútvarpsins ohf. á beiðni kæranda um aðgang að gögnum er vörðuðu þá ákvörðun Ríkisútvarpsins að kaupa ekki tiltekna kvikmynd af kæranda. Fyrirliggjandi gögn voru aðeins undirbúningsgögn en geymdu ekki ákvörðun eða mikilvægar staðreyndir málsins og töldust því falla undir 3. tölul. 4. gr. upplýsingalaga um vinnuskjöl. Afhenda bar kæranda lista yfir gögn málsins. Þá var vísað frá beiðni kæranda um dagbókarfærslur í sambærilegum málum, enda fólst í henni beiðni um aðgang að gögnum í ótilgreindum málum.

Meginhluta kæru málsins vísað frá þar sem gögn þau sem beðið hafði verið um höfðu verið afhent, að undanskilinni tiltekinni fundargerð sem bar að afhenda kæranda.

Vísað var frá kæru sveitarstjórnarfulltrúa í Skagafirði, vegna afgreiðslu bæjarins á beiðni um gögn, sem framsend hafði verið frá innanríkisráðuneytinu til nefndarinnar. Ákvæði sveitarstjórnarlaga veita sveitarstjórnarmönnum rýmri rétt til aðgangs að upplýsingum en upplýsingalög nr. 50/1996 auk þess sem kæran var jafnframt til meðferðar hjá innanríkisráðuneytinu.

Úrskurðað var í máli kæranda þann 14. september 2011. Eftir samskipti við umboðsmann Alþingis var málið tekið upp. Íbúðalánasjóður tók nýja ákvörðun í máli kæranda, dags. 9. ágúst 2012. Úrskurðir nefndarinnar eru fullnaðarúrskurðir á sviði stjórnsýslunnar, sbr. 3. mgr. 65. gr. laga nr. 40/1991 um félagsþjónustu sveitarfélaga. Íbúðalánasjóður var því ekki bær til að taka nýja ákvörðun í málinu eftir að úrskurðarnefndin hafði kveðið upp úrskurð og því um valdþurrð að ræða. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs, dags. 9. ágúst 2012, felld úr gildi vegna verulegs annmarka. Úrskurðarnefndin tók málið upp vegna upplýsinga um að áhvílandi lán sem hvíldu á aðfararhæfum eignum í skilningi laga nr. 29/2011 væru ekki rétt fram talin í ákvörðun Íbúðalánasjóðs. Ekki taldar forsendur til að raska með öðrum hætti málsgrundvelli hinnar kærðu ákvörðunar. Upplýsingum í lánayfirlitum bar ekki saman við upplýsingar sem Íbúðalánasjóður miðaði við. Hin kærða ákvörðun staðfest og áhvílandi lán á öðrum eignum kæranda og foreldra hennar skyldu leiðrétt hjá Íbúðalánasjóði.

Kærð var ákvörðun þjónustuteymis B um að setja umsókn kæranda um stuðningsfjölskyldu fyrir C, á bið þar til um áramót 2013. Sveitarfélagið D ber ábyrgð á skipulagi og framkvæmd þjónustu við fatlað fólk, sbr. 1. mgr. 4. gr. laga nr. 59/1992. Samkvæmt 1. málsl. 1. mgr. 3. gr. reglna um stuðningsfjölskyldur vegna fatlaðra barna hjá fjölskyldusviði D er sveitarfélaginu skylt að tryggja að fjölskyldur fatlaðra barna eigi kost á þjónustu stuðningsfjölskyldna eftir því sem þörf krefur. Ákvörðun um að setja umsókn á bið ekki stjórnvaldsákvörðun enda bindur hún ekki enda á málið. Í málinu var því ekki til að dreifa kæranlegri ákvörðun á grundvelli 5. gr. a laga um málefni fatlaðs fólks og málinu vísað frá úrskurðarnefndinni til félagsmálanefndar D til löglegrar meðferðar.

Kæra barst að liðnum 3 mánaða kærufresti 2. málsl. 1. mgr. 42. gr. laga nr. 44/1998. Ákvörðunin var tilkynnt kæranda með bréfi, dags. 3. nóvember 2011, en kærð til með bréfi, dags. 10. maí 2012. Í kæru kom hins vegar fram að kærandi hafi ekki fengið verðmat fasteignasala sem byggt var á fyrr en í apríl 2012. Samkvæmt upplýsingum frá Íbúðalánasjóði eru verðmöt fasteignasala afhent ef þess er sérstaklega óskað og það gerði kærandi ekki. Jafnvel þótt kærandi hafi ekki fengið verðmat fasteignasala afhent fyrr en í apríl 2012 var ekki talið afsakanlegt að kæran hafi ekki borist fyrr, sbr. 1. tölul. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/199, enda lágu fyrir upplýsingar í niðurstöðu endurútreikninga og bréfi Íbúðalánasjóðs um verðmæti fasteignarinnar að B ásamt því að fasteignin að C hafi verið talin til annarra eigna kæranda. Kærunni því vísað frá.

Kærendur óskuðu endurupptöku á úrskurði í máli þeirra, dags. 11. janúar 2012. Kærendur héldu fram að þau hafi ekki verið heima þegar fasteignasali hafi samkvæmt fyrirliggjandi verðmati átt að hafa skoðað fasteign þeirra. Þessu mótmælti fasteignasalinn og lýsti samskiptum sínum við annan kærenda þegar fasteignin var skoðu. Kærendur gerðu ekki sérstakar athugasemdir við það né lögðu fram gögn eða annað sem studdi kröfu um endurupptöku. Ekki talin ástæða til að draga í efa að fasteignasali hafi skoðað fasteign kærenda. Kröfu um endurupptöku hafnað þar sem skilyrðum 1. mgr. 24. gr. stjórnsýslulaga var ekki fullnægt.

Kærð var til ráðuneytisins ákvörðun sýslumannsins í Keflavík um innheimtu á stimpilgjaldi vegna útgáfu endurbótaláns frá Íbúðalánssjóði.

Með bréfi, dags. 20. júlí 2012, óskar kærandi, Logaland ehf., eftir því „að kærunefnd útboðsmála afturkalli að eigin frumkvæði ákvörðun sína frá 18. júní 2012 í máli [...] nr. 13/2012 með vísan til 25. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.“ Kærunefnd útboðsmála lítur svo á að með fyrrgreindu erindi hafi kærandi óskað eftir endurupptöku á ákvörðun nefndarinnar 18. júní 2012 í máli nr. 13/2012. Kærða, Ríkiskaupum, var gefinn kostur á að tjá sig um endurupptökubeiðnina og með bréfi, dags. 6. september 2012, krefst hann þess að kröfu kæranda verði hafnað. 

Málið lýtur að túlkun á 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun var staðfest og kæranda ennfremur gert að endurgreiða ofgreiddar bætur ásamt 15% álagi, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Kærð var sú ákvörðun Vinnumálastofnunar að fella niður bótarétt kæranda vegna höfnunar hans á atvinnutilboði skv. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Með bréfi, dags. 18. júní 2012, sem barst kærunefnd útboðsmála sama dag, kærir Penninn á Íslandi ehf. rammasamningsútboð Reykjavíkurborgar nr. 12756 „Ramma-samningur um ritföng og skrifstofuvörur“.

Kostnaðarskipting: Lagnir.

Hagnýting séreignar.

Ákvörðunartaka: Þakviðgerðir.

Með bréfi, dags. 24. júlí 2012, kærði Hamarsfell byggingafélag ehf. ákvörðun Mosfellsbæjar um val á tilboði í útboðinu „Þjónustumiðstöð við Hlaðhamra Mosfellsbæ“. 

Samkvæmt staðgreiðsluskrá ríkisskattstjóra hafði hvorki verið greitt tryggingagjald né laun vegna starfa kæranda. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um synjun á bótarétti A var því staðfest.

Skipting kostnaðar: Ytra byrði.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun var staðfest og í samræmi við 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar var kæranda einnig gert að standa skil á ofgreiddum atvinnuleysisbótum ásamt 15% álagi.

Með bréfi, dags. 11. júní 2012, sem barst kærunefnd útboðsmála hinn 13. júní 2012, kærði Félag hópferðarleyfishafa útboð Sambands sunnlenskra sveitarfélaga, sem á m.a. rætur að rekja til samnings við Fjölbrautaskóla Suðurlands nr. 12842 „Viðbótarakstur almenningsvagna á Suðurlandi“. 

Kærð var ákvörðun sýslumannsins í Hafnarfirði um innheimtu stimipilgjald af eignaryfirlýsingu/afsal við skiptingu og samruna.

Eiginnafn: Leila

Veiðileyfi -Strandveiði -Frístundaveiði - Atvinnufrelsi

Málið varðar 59. sbr. 61. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006. Kærandi krafðist þess m.a. að tal um svik af sinni hálfu yrði dregið til baka og viðurkennt að hún hafi komið fram í málinu eins og vænta hefði mátt miðað við þær upplýsingar sem hún hafi fengið. Hin kærða ákvörðun var staðfest og kæranda gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur.

Synjað um greiðslu fæðingarstyrks sem námsmaður í fullu námi

Millinafn: X

Eiginnafn: Tolli

Eiginnafn: Kali

Staðfest synjun utanríkisráðuneytisins á beiðni um aðgang að skjali þar sem fram komu upplýsingar um heildargreiðslu til starfsmanns ráðuneytisins vegna tjóns sem hann og eiginkona hans urðu fyrir þegar búslóð þeirra var flutt til Bandaríkjanna vegna starfa hans fyrir ráðuneytið. Upplýsingarnar taldar varða einkahagsmuni og fjárhagsmálefni sem sanngjarnt væri að leynt færi sbr. 5. gr. upplýsingalaga.

Með bréfi, dags. 12. júlí 2012, kærir Verktakafélagið Glaumur ehf. útboð Vegagerðarinnar „Strandavegur (643): Djúpvegur - Geirmundarstaðavegur“.

Kæru sem beint var að Embætti landlæknis og velferðarráðuneytinu vísað frá úrskurðarnefndinni. Embætti landlæknis hafði aldrei borist beiðni um aðgang að því bréfi sem kæra málsins varðaði. Þá hafði velferðarráðuneytið afhent kæranda umbeðið gagn eftir að kæra barst úrskurðarnefndinni. Synjun stjórnvalds á aðgangi að gögnum var því ekki fyrir hendi.

Kærð var sú ákvörðun fjármálaráðuneytisins að synja kæranda um aðgang að gögnum er vörðuðu málefni Ríkisútvarpsins, m.a. um hvernig Ríkisútvarpið uppfyllti skyldur sínar í almannaþjónustu að því er varðar dreifingu sjónvarps og hljóðvarps, og væri í vörslum ráðuneytisins. Talið að meiri hluti þeirra gagna sem synjað var um aðgang að vörðuðu upplýsingar sem með beinum hætti lytu að samskiptum fjölþjóðastofnunar, þ.e. Eftirlitsstofnun EFTA, við íslensk stjórnvöld, sbr. 2. tölul. 6. gr. upplýsingalaga nr. 50/1996. Synjun fjármálaráðuneytisins var því staðfest að því er varðaði umbeðin gögn að undanskildum tveimur skjölum, en efni þeirra hafði þegar verið birt opinberlega á vefsíðu Stjórnarráðsins.  

Með bréfi, dags. 25. apríl 2012, sem barst kærunefnd útboðsmála 30. sama mánaðar, kærir Jökulfell ehf. útboð Reykjavíkurborgar nr. 12788 „Sæmundargata - 2. áfangi: Gatnagerð og veitur“.

Kærð var synjun Seðlabanka Íslands á beiðni kæranda um það hverjir hefðu fengið tilkynningu á svokallaðri RSS-efnisveitu bankans um húsleit Seðlabankans í húsakynnum kæranda sem og synjun á afhendingu lista yfir þá sem fengið höfðu fréttina senda með tölvupósti frá bankanum. Úrskurðarnefndin taldi ekki unnt að afhenda gögn um fyrri lið beiðni kæranda. Í síðari lið beiðni kæranda fólst beiðni um aðgang að skrá. Á grundvelli 14. gr. upplýsingalaga er ekki unnt að kæra synjun um aðgang að gögnum sem liggja ekki fyrir hjá stjórnvaldi. Synjun um aðgang að skrá er jafnframt ekki kæranleg skv. 14. gr. upplýsingalaga. Málinu var því vísað frá

Örorkulífeyrir Búseta erlendis ​

Sjúklingatrygging

Tannlækningar

Kærandi taldi að taka ætti tililit tilláns hjá Lífeyrissjóði starfsmanna sveitarfélaga við niðurfærslu veðlána hjá Íbúðalánasjóði. Samkvæmt samkomulagi lánveitenda á íbúðalánamarkaði um verklagsreglur í þágu yfirveðsettra heimila frá 15. janúar 2011 skal einungis tekið tillit til þeirra lána sem hvíla á fasteign umsækjanda, en ekki annarra skulda umsækjanda. Umrætt lán var ekki meðal áhvílandi skulda á eign kæranda er málið sneri að. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs staðfest.  

Kærendur mótmæltu að bifreið sonar þeirra kæmi til frádráttar niðurfærslu veðlána hjá Íbúðalánasjóði. Bifreiðin var skráð á annan kæranda. Þá hafi stofnsjóðseign þeirra í reynd verið hugsuð sem líftrygging og hafi verið tekin til að vega upp á móti skuldum kærenda. Í 2. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011 segir að reynist veðrými vera til staðar á aðfararhæfum eignum á niðurfærsla skulda að lækka sem því nemur. Er hvergi að finna heimild til handa Íbúðalánasjóði um að taka tillit til aðdraganda eða ástæðna þess að eign er skráð á kærendur. Íbúðalánasjóði því rétt að lækka niðurfærslu veðlána vegna bifreiðarinnar. Hins vegar varð ekki séð að Íbúðalánasjóður hafi lagt mat á það hvort stofnsjóðsbréfin féllu undir undantekningarreglu 47. gr. laga um aðför, nr. 90/1989, og þar með hvort þau teldust til aðfararhæfra eigna. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og vísað heim til nýrrar meðferðar.

Talþjálfun

Tannlækningar

Fyrir lá úrskurður í málinu frá 8. júní 2011 þar sem staðfest var synjun Íbúðalánasjóðs um flutning veðlána kæranda milli fasteigna. Málið tekið upp í kjölfar fyrirspurnar umboðsmanns Alþingis. Með ákvæði 1. gr. reglugerðar um breytingu á reglugerð um ÍLS-veðbréf og íbúðabréf, nr. 522/2004, með síðari breytingum nr. 1038/2009 er Íbúðalánasjóði veitt heimild til að víkja frá reglum 2. gr. reglugerðar um lánshlutfall og fjárhæð ÍLS-veðbréfa, nr. 540/2006, um veðmörk fasteignar við veðlánaflutning ef sérstaklega stendur á. Í ákvæðinu eru tvenns konar aðstæður nefndar, þ.e. flutningur umsækjanda milli atvinnusvæða og flutningur í ódýrari íbúð. Úrskurðarnefndin komst að þeirri niðurstöðu að við afgreiðslu erindis kæranda hafi ekki verið lagt mat á það hvort svo sérstaklega stæði á í málinu að rétt væri að víkja frá reglum um veðmörk fasteignar. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs felld úr gildi og vísað heim til nýrrar meðferðar.

Kærandi lagði fram kæru vegna sveitarfélagsins B. Kærandi upplýsti ekki um hvaða ákvarðanir var að ræða og í málinu lá einungis fyrir ein ákvörðun velferðarráðs B. Kæra barst að liðnum kærufresti vegna þeirrar ákvörðunar. Þar sem mál kæranda hafði að öðru leyti ekki komið til úrlausnar hjá velferðarráði var kærunni vísað frá.

Eftir að kæra barst úrskurðarnefndinni tók Íbúðalánasjóður nýja ákvörðun í málinu. Þar sem um ívilnandi ákvörðun var að ræða var hin nýja ákvörðun ekki felld úr gildi. Kærendur gerðu kröfu um að miðað yrði við stöðu lána 8. desember 2011 í stað 1. janúar 2011 og að tekið yrði tillit til skulda þeirra við móður annars kærenda. Af skýru ákvæði 1. gr. laga nr. 29/2011 leiðir að miða ber við stöðu veðkrafna þann 1. janúar 2011, en ekki við síðara tímamark. Þá tekur niðurfærsla Íbúaðlánasjóðs einungis til áhvílandi veðlána Íbúðalánasjóðs en ekki annarra lána skv. 1. mgr. 1. gr. laganna. Þá töldu kærendur félag sitt vera verðlaust og mótmæltu að bankainnstæða hafi komið til frádráttar niðurfærslu. Í 2. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011 segir að reynist veðrými vera til staðar á aðfararhæfum eignum á niðurfærsla skulda að lækka sem því nemur. Líta ber á bankainnstæður sem aðfararhæfa eign sem kemur til frádráttar niðurfærslu. Við mat á verðmæti hlutabréfa kærenda var í síðari ákvörðun Íbúðalánasjóðs miðað við óráðstafað eigið fé og gerði úrskurðarnefndin ekki athugasemd við það. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs staðfest.

Með bréfi, dags. 9. júlí 2012, kærði Fastus ehf. samkeppnisviðræður Ríkiskaupa nr. 14981 „Tækjabúnaður og rekstrarvara fyrir Kjarna- og bráðarannsóknastofu Landspítala“.

Mál þetta varðar 1. mgr. 59. gr. sbr. einnig 1. mgr. 61. gr. laga um atvinnuleysistryggignar. Kærandi var staddur erlendis en hann tilkynnti Vinnumálastofnun ekki fyrirfram að hann yrði ekki staddur á landinu á tilteknu tímabili. Kærandi hefur fært fram þau rök að hann hafi fengið rangar leiðbeiningar í símtali sínu við Vinnumálastofnun. Honum hafi verið tjáð að hann þyrfti einungis að tilkynna um ferðina með rafrænni skráningu á atvinnuleit þegar hann væri tilbúinn til vinnu á ný. Hafi hann farið eftir þeim leiðbeiningum. Veittar eru upplýsingar á kynningarfundum Vinnumálastofnunar, meðal annars með afhendingu bæklinga. Einnig verður til þess að líta að tíðkanlegt er að launþegar upplýsi vinnuveitendur sínar um fjarvistir vegna dvalar erlendis en réttarsamband atvinnuleitanda og Vinnumálastofnunar er um sumt eðlislíkt því sem er á milli launþega og vinnuveitanda. Þessu til viðbótar hafa um nokkurt skeið verið veittar upplýsingar um réttindi og skyldur atvinnuleitenda á heimasíðu Vinnumálastofnunar. Þar sem kærandi hafði áður hlotið viðurlög vegna brota á ákvæðum laga um atvinnuleysistryggingar sætir hann ítrekunaráhrifum, sbr. 3. mgr. 61. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.    

Með bréfi, dags. 12. júlí 2012, sem barst kærunefnd útboðsmála degi síðar, kærir Sigurður Ingi Þorsteinsson útboð Borgarbyggðar á skólaakstri við grunnskóla í Borgarbyggð og akstur í tómstundastarf 2012 til 2016. Með bréfi, dags. 19. júlí 2012, kom kærandi að viðbótarsjónarmiðum í tilefni af kærunni.

Með bréfi, dags. 16. júlí 2012, sem barst kærunefnd útboðsmála sama dag, kærir Sturla Stefánsson útboð Borgarbyggðar á skólaakstri við grunnskóla í Borgarbyggð og akstur í tómstundastarf 2012 til 2016.

Með bréfi, dags. 20. júlí 2012, sem barst kærunefnd útboðsmála 23. sama mánaðar, kærir Grund ehf. útboð Borgarbyggðar á skólaakstri við grunnskóla í Borgarbyggð og akstur í tómstundastarf 2012 til 2016.

Aðgangur að lóð

Kostnaðarþátttaka: Svalir og svalalokanir. Ákvörðun húsfundar.

Lögmæti húsfundar: Atkvæði, eignaskiptayfirlýsing, aðalfundur, kostnaðarskipting.

Boðun á húsfund. Kostnaðarhlutdeild framkvæmda vegna lóða og bílskýlis.

Með bréfi, dags. 6. júlí 2012, kærði Logaland ehf. samkeppnisviðræður Ríkiskaupa nr. 14981 „Tækjabúnaður og rekstrarvara fyrir Kjarna- og bráðarannsóknastofu Landspítala“.

Með bréfi, dags. 4. júlí 2012, kærði VB Landbúnaður ehf. útboð Reykjavíkurborgar nr. 12760 „Dráttavélar og fylgibúnaður“.

Eiginnafn: Katerína

Mál þetta lýtur að kröfu föður um rýmri umgengni við tvö börn sín. Hinn kærði úrskurður var staðfestur með vísan til 74. gr. barnaverndarlaga, nr. 80/2002.

Máli var vísað aftur til meðferðar barnaverndarnefndar B, sbr. 4. mgr. 51. gr. barnaverndarlaga, nr. 80/2002 vegna formgalla.

Í málinu var til úrlausnar hvort sú ákvörðun barnaverndarnefnar, að loka máli því sem var til meðferðar hjá barnaverndarnefndinni, hafi verið lögmæt. Niðurstaðan var að það hafi verið rétt, þar sem ljóst var af gögnum málsins að mál dætra kæranda heyrði á þeim tíma er ákvörðun var tekin undir Barnavernd C, sbr. 5. mgr. 15. gr. barnaverndarlaga.

Í máli þessu var til úrlausnar sú ákvörðun barnaverndar B að beita ekki neyðarráðstöfun á grundvelli 31. gr. barnaverndarlaga, nr. 80/2002. Kröfu kæranda, um að hnekkt verði þeirri ákvörðun barnaverndarnefndar B að hafna beitingu neyðarráðstöfunar var vísað frá kærunefnd barnaverndarmála.

Endurkrafa

Bakkatún 32, Akranesi

Ekki var fallist á að skýringar kæranda réttlættu höfnun hennar á atvinnutilboði með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 1. mgr. 9. gr. sömu laga, enda lá hvorki fyrir læknisvottorð þegar Vinnumálastofnun tók ákvörðun í máli þessu né var það tekið fram í umsókn um atvinnuleysisbætur að kærandi stríddi við skerta vinnufærni. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar er því staðfest.

Kærandi tók þátt í vinnumarkaðsaðgerð með því að gera samning við Vinnumálastofnun um þróun eigin viðskiptahugmyndar í samræmi við 7. gr. reglugerðar um þátttöku atvinnuleitenda sem tryggðir eru innan atvinnuleysistryggingakerfisins í vinnumarkaðsaðgerðum og um búferlastyrki, nr. 12/2009. Kærandi vann áfram að rekstri fyrirtækisins eftir að samningur um þróun eigin viðskiptahugmyndar hafði runnið út án þess að tilkynna það til Vinnumálastofnunar eins og henni bar að gera skv. 3. mgr. 9. gr., sbr. 2. mgr. 14. gr., laga um atvinnuleysistryggingar. Þá gat kærandi ekki talist í virkri atvinnuleit skv. 13. og 14. gr. laga um atvinnuleysistryggingar þar sem hún vann við fyrirtæki sitt. Kæranda var gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur að viðbættu 15% álagi skv. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Kærandi stofnaði VSK-númer og hóf eigin rekstur og var starfandi sem sjálfstætt starfandi einstaklingur á sama tíma og hann þáði atvinnuleysisbætur. Samkvæmt f- og g-lið 1. mgr. 18. gr. laga um atvinnuleysistryggingar átti kærandi ekki rétt á greiðslu atvinnuleysisbóta. Kærandi kvaðst hafa fengið þau ráð hjá Vinnumálastofnun að opna VSK-númer og ef hann fengi tekjur af starfseminni ætti hann að tilkynna þær á heimasíðu Vinnumálastofnunar. Engum gögnum er til að dreifa sem staðfesta þessa frásögn kæranda, til dæmis er ekkert skráð um þetta atriði í samskiptasögu Vinnumálastofnunar. Óvarlegt þótti að leggja til grundvallar við úrlausn málsins að kærandi hafi fengið rangar leiðbeiningar Vinnumálastofnunar sem síðan urðu til þess að kærandi hóf eigin atvinnurekstur. Hin kærða ákvörðun var staðfest. Í samræmi við 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar var kæranda gert að standa skil á ofgreiddum atvinnuleysisbótum ásamt 15% álagi.

Bílskúrsréttur

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 17. gr. laga nr. 134/2009. Ástæður kæranda fyrir uppsögn á starfi sínu ekki taldar gildar í skilningi 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar í tvo mánuði var staðfest.

Ákvarðanataka. Skipting kostnaðar: Dyrasími

Skil húsnæðis

Riftun: Endurgreiðsla tryggingafjár

Fyrirframgreiðsla. Rafmagn og hiti. Málun íbúðar.

Kröfu kærenda um að aflétta nafnleynd tilkynnanda vegna sonar þeirra var staðfest skv. 2. mgr. 19. gr. barnaverndarlaga nr. 80/2002.

Riftun: Fyrirframgreiðsla

Skipting kostnaðar: Viðgerðir á vegg

Synjun á greiðslu fæðingarstyrks sem námsmanni

Endurkrafa

Aðild. Óbein mismunun.

Vegagerðin gegn Eigendum Grænaness, Strandabyggð

Kærð var til ráðuneytisins ákvörðun tollstjóra um niðurfellingu hluta krafan sem falla undir nauðasamning.

Eiginnafn: Geirhjörtur

Eiginnafn: Villimey

Endurkrafa.

Eiginnafn: Annelí

Eiginnafn: Issi

Eiginnafn: Heisi

Endurkrafa.

Kærandi var ósáttur við verðmat á fasteign sinni sem samanstóð af þremur íbúðum, hver með sitt fastanúmer. Íbúðirnar hafi ekki verið metnar af sama fasteignasala og munur á mati hafi verið mikill. Af ákvæði 4. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011 leiðir að við afgreiðslu mála er varða niðurfærslu veðkrafna Íbúðalánasjóðs verður ekki miðað við lægri fjárhæð en sem nemur fasteignamati. Í málinu lá fyrir að jafnvel þótt miðað hefði verið við fasteignamat íbúðarinnar hefði ekki komið til niðurfærslu veðlána þar sem áhvílandi veðskuldir á íbúðinni voru undir 110% af fasteignamati. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Félagsþjónusta. Talið að ákvörðun um innheimtu vangoldinnar leigu, riftun leigusamnings og aðfararbeiðni þar sem krafist var útburðar teldist ekki til þeirra ákvarðana félagsmálanefndar sem kæranleg væri til úrskurðarnefndarinnar. Kæru vísað frá.

Kærendur töldu fasteignamat fasteignar sinnar of hátt og vildu að miðað yrði við lægra verð en skráð fasteignamat. Af ákvæði 4. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011 leiðir að við afgreiðslu mála er varða niðurfærslu veðkrafna Íbúðalánasjóðs verður ekki miðað við lægri fjárhæð en sem nemur fasteignamati enda ber að miða við það sem er hærra, fasteignamat eða matsverð. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Kærandi taldi að miða ætti yrði við núverandi stöðu lána hennar og að bifreið hennar hafi ekki átt að koma til frádráttar á niðurfærslu lána. Þá taldi kærandi að taka hafi átt tillit til láns hennar hjá lífeyrissjóði starfsmanna sveitarfélaga. Í 2. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011 kemur skýrt fram að ef veðrými er á aðfararhæfum eignum lækkar niðurfærsla veðskulda sem því nemur. Íbúðalánasjóði bar því að taka tillit til bifreiðareignar kæranda. Samkvæmt skýru orðalagi 1. gr. laga nr. 29/2011 ber að miða við stöðu veðkrafna þann 1. janúar 2011, en ekki við síðara tímamark. Þá tekur niðurfærsla Íbúðalánasjóðs einungis til áhvílandi veðlána Íbúðalánasjóðs en ekki annarra lána skv. 1. mgr. 1. gr. laganna. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Kærandi taldi verðmat fasteignar sinnar vera of hátt og að forsendur hans fyrir greiðslu afborgana hafi breyst. Meginmarkmið 110% leiðarinnar var almenn niðurfærsla veðkrafna að 110% verðmæti fasteignar, en úrræðið stóð til hliðar við önnur og einstaklingsmiðaðri úrræði. Því er ekki litið til greiðslubyrði eða greiðslugetu umsækjanda um 110% leiðina með þeirri undantekningu sem er að finna í 4. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011. Af ákvæði 3. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011 leiðir að við afgreiðslu mála er varða niðurfærslu veðkrafna Íbúðalánasjóðs verður ekki miðað við lægri fjárhæð en sem nemur fasteignamati. Jafnvel þótt miðað hefði verið við fasteignamat hefði ekki komið til niðurfærslu veðlána þar sem veðrými á öðrum aðfararhæfum eignum var umfram mögulega niðurfærslu. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Kröfu um framlengingu leigusamninga hafnað

Ekki samfellt í sex mánuði á innlendum vinnumarkaði.

Lenging fæðingarorlofs.

Eiginnafn / millinafn: Rein

Álitaefni um hvort eignir samskuldara komi til lækkunar á niðurfærslu veðkröfu. Þar sem hugtakið lántaki er notað í ákvæði 2. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011 taldi úrskurðarnefndin að allir sem tókust á hendur lán sem tryggð voru með veði í umræddri fasteign féllu undir hugtakið og því yrði að líta til aðfararhæfra eigna viðkomandi. Kærandi og móðir hans voru bæði taldir lántakendur í skilningi 1. gr. laga nr. 29/2011. Ekki var fallist á að greina bæri á milli eftir því hvernig greiðsluábyrgð hafi verið skipt innbyrðis enda telst ábyrgð þeirra gagnvart Íbúðalánasjóði óskipt. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs staðfest.

Leigusamningur framlengdur um 20 ár

Leigusamningur framlengdur um 20 ár

Kærandi taldi fasteignamat of hátt og gerði kröfu um að miðað yrði við verðmat fasteignasala sem var lægra. Við afgreiðslu málsins var miðað við fasteignamat enda er í 4. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011 kveðið skýrt á um að miða skuli við það sem er hærra. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Íbúðalánasjóður tók ekki við umsókn um endurútreikning lána hjá sjóðnum sem barst þann 1. mars 2012. Samkvæmt skýru orðalagi 1. gr. laga nr. 29/2011 er Íbúðalánasjóði ekki heimilt að taka við umsóknum eftir að frestur til þess rann út þann 1. júlí 2011. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Fjárhagsaðstoð. Kærandi sótti um aðstoð fyrir nóvember, desember og janúar en var synjað þar sem hún uppfyllti ekki skilyrði fyrir greiðslu fjárhagsaðstoðar. Ekki talið að mat velferðarráðs Reykjavíkurborgar á aðstæðum kæranda vegna umsóknar um styrk fyrir nóvember og desember hafi verið ómálefnalegt eða andstætt reglum sem um það gilda. Varðandi umsókn um styrk fyrir janúar var talið að kæranda hafi ekki verið leiðbeint um að koma á framfæri viðbótargögnum en fyrir lá að ástæða synjunar vegna þess mánaðar var sú að kærandi hafi ekki komið nægum upplýsingum á framfæri um breytingu á eignastöðu. Synjun um fjárhagsaðstoð fyrir janúarmánuð felld úr gildi og vísað heim til nýrrar meðferðar.

Endurkrafa.

Kærandi telur að við endurútreikning lána hjá Íbúðalánasjóði eigi einnig að taka tillit til endurbótaláns sem hann tók í febrúar 2009. Í greinargerð með frumvarpi til laga nr. 29/2011 kemur fram að heimild til niðurfærslu áhvílandi veðkrafna Íbúðalánasjóðs taki eingöngu til veðkrafna sem stofnað var til vegna kaupa eða byggingu fasteigna 31. desember 2008 eða fyrr. Íbúðalánasjóði bar því ekki að líta til umrædds endurbótaláns. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Greiðsluerfiðleikaaðstoð. Umsókn kæranda synjað þar sem greiðslubyrði rúmaðist ekki innan greiðslugetu. Úrskurðarnefndin taldi að af svörum Íbúðalánasjóðs og gögnum málsins fengist ekki séð að málið hafi verið kannað út frá 2. mgr. 4. gr. reglugerðar nr. 584/2001 þar sem fram kemur að ef ástæða greiðsluerfiðleika er tímabundin tekjulækkuni, skuli í mati á greiðslugetu miða við tekjur umsækjanda áður en til tekjulækkunar kom. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað heim til nýrrar meðferðar.

Kærandi telur að við endurútreikning lána hjá Íbúðalánasjóði eigi einnig að taka tillit til láns hjá Lífeyrissjóði starfsmanna ríkisins sem tekið hafi verið í tengslum við kaup kæranda á íbúð hennar, en umrætt lán er með veði í fasteign sem er ekki í eigu kæranda. Heimild til niðurfærslu tekur eingöngu til áhvílandi veðkrafna Íbúðalánasjóðs. Staðfest.

Ágreiningur um afararhæfar eignir. Íbúðalánasjóði bar að kanna nánar raunvirði bifreiða og hlutabréfa kærenda í tengslum við afgreiðslu umsóknar þeirra. Hin kærða niðurstaða felld úr gildi og málinu vísað heim til nýrrar meðferðar.

Útreikningur greiðslna.

Krókatún 22-24, Akranesi

Reykjavíkurborg: Ágreiningur um breytt skipulag leikskóla

Kærð var sú ákvörðun Þjóðskjalasafns Íslands að synja um aðgang að skýrslum 18 stjórnenda og starfsmanna Glitnis fyrir rannsóknarnefnd Alþingis. Aðgangur heimilaður að skýrslu eins aðila, en synjað vegna annarra. Einka- eða fjárhagsmálefni einstaklinga. Þagnarskylda.

Skipun í embætti sýslumanns.

Uppsagnarfrestur

Endurgreiðsla tryggingar

Lok leigusamnings: Uppgjör

Tannlæknakostnaður

Kærandi óskaði endurskoðunar á synjun Íbúðalánasjóðs á niðurfærslu lána hennar. Kærandi benti á að ekki væri unnt að líta á fasteign og bifreið maka hennar sem aðfararhæfar eignir þar sem fjárhagur þeirra væri aðskilinn. Í málinu lá hins vegar fyrir að innstæða kæranda á innlánsreikningi, sem ekki var talin til séreignar maka samkvæmt kaupmála, var hærri en sem nam veðsetningu áhvílandi veðlána umfram 110%. Hin kærða ákvörðun var því staðfest.

Frádráttur vegna annarra eigna við endurútreikning Íbúðalánasjóðs á lánum kæranda samanstóð af eignum í hlutabréfum, tveimur bifreiðum, hjólhýsi og tveimur þungum bifhjólum. Auk þess fram kom í endurútreikningum ótilgreind fasteign en engar upplýsingar lágu fyrir í málinu hvernig því eignarhaldi var háttað eða hvernig fjárhæðin var fundin út. Ekki lá fyrir hvaðan fjárhæðir vegna annarra framangreindra eigna voru fengnar. Úrskurðarnefndin taldi málið því ekki nægilega upplýst og vísaði því til nýrrar meðferðar hjá Íbúðalánasjóði.

Íbúðalánasjóður neitaði að taka við umsókn kæranda um endurútreikning lána samkvæmt 110% leiðinni eftir að lögbundinn frestur til þess rann út. Ekki talið að umboðsmanni kæranda hafi verið veittar rangar leiðbeiningar. Staðfest.