Úrskurðarnefnd velferðarmála

Mál nr. 286/2023

Fimmtudaginn 24. ágúst 2023

A

gegn

Tryggingastofnun ríkisins

Ú R S K U R Ð U R

Mál þetta úrskurða Rakel Þorsteinsdóttir lögfræðingur, Eva Dís Pálmadóttir lögfræðingur og Unnþór Jónsson lögfræðingur.

Með rafrænni kæru, móttekinni 8. júní 2023, kærði B, f.h. A, til úrskurðarnefndar velferðarmála ákvörðun Tryggingastofnunar ríkisins frá 31. maí 2022 um endurreikning og uppgjör tekjutengdra bóta vegna ársins 2021.

I.  Málsatvik og málsmeðferð

Niðurstaða endurreiknings og uppgjörs tekjutengdra bóta ársins 2021 var sú að kæranda hefðu verið ofgreiddar bætur það ár að fjárhæð 722.347 kr., að teknu tilliti til endurgreiddrar staðgreiðslu. Kæranda var tilkynnt um framangreinda ofgreiðslu og innheimtu með bréfi Tryggingastofnunar ríkisins, dags. 31. maí 2022.

Kæra barst úrskurðarnefnd velferðarmála 8. júní 2023.

II.  Sjónarmið kæranda

Í kæru kemur fram að kærandi hafi verið sett í skuld hjá Tryggingastofnun ríkisins eftir endurreikning á grundvelli skattframtals 2022. Kærandi og umboðsmaður hennar hafi ekki verið gift en samsköttuð.

Á árinu 2021 hafi kærandi verið með 1.130.575 kr. heildargreiðslur en vegna helmingsreglu fjármagnstekna hafi hún verið sett í 722.347 kr. skuld. Tryggingastofnun hafi gefið upp 408.228 kr. tekjur til skattsins sem hafi sett hana í um það bil 132.000 kr. skuld við skattinn og það hafi verið tekið af launum hennar í einni greiðslu í maí 2023.

Ástæða þess að þetta hafi ekki verið kært fyrr sé sú að nýlega hafi umboðsmanni kæranda verið bent á að Tryggingastofnun hafi ekki heimild til að reikna helming fjármagnstekna ef um séreign sé að ræða.

Umboðsmaður kæranda hafi átt 33% hlutafé í fyrirtæki sem hann hafi unnið hjá, honum hafi verið sagt upp störfum ásamt því að vera neyddur til að selja sinn hlut. Söluhagnaður hafi verið langt undir verðmæti félagsins sem hafi verið klárað með eingreiðslu við undirritun.

Með kæru fylgi skattaskýrsla 2022 og ársskýrsla félagsins sem umboðsmaður kæranda hafi átt hlutabréf í sem sýni að þarna sé um séreign að ræða.

III.  Niðurstaða

Ákvörðun Tryggingastofnunar ríkisins, dags. 31. maí 2022, fylgdi kæru til úrskurðarnefndar velferðarmála.

Samkvæmt 2. mgr. 13. gr. laga nr. 100/2007 um almannatryggingar, með síðari breytingum, sbr. 5. gr. laga nr. 85/2015 um úrskurðarnefnd velferðarmála, skal kæra til úrskurðarnefndar velferðarmála vera skrifleg og skal hún borin fram innan þriggja mánaða frá því að aðila máls var tilkynnt um ákvörðun.

Fyrir liggur að í hinni kærðu ákvörðun var kæranda leiðbeint um kæruheimild til úrskurðarnefndar velferðarmála og um tímalengd kærufrests.

Kæra barst úrskurðarnefnd velferðarmála þann 8. júní 2023, en þá var kærufrestur samkvæmt 2. mgr. 13. gr. laga um almannatryggingar löngu liðinn.

Í 5. mgr. 7. gr. laga um úrskurðarnefnd velferðarmála er vísað til þess að um málsmeðferð, sem ekki er kveðið á um í lögunum, fari samkvæmt ákvæðum stjórnsýslulaga og ákvæðum laga sem málskotsréttur til nefndarinnar byggist á hverju sinni. Í 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 segir:

„Hafi kæra borist að liðnum kærufresti skal vísa henni frá nema:

1. afsakanlegt verði talið að kæran hafi ekki borist fyrr, eða
2. veigamiklar ástæður mæla með því að kæran verði tekin til meðferðar.

Kæru skal þó ekki sinnt ef meira en ár er liðið frá því að ákvörðun var tilkynnt aðila.“

Samkvæmt gögnum málsins leið meira en ár frá því að kæranda var tilkynnt um ákvörðun Tryggingastofnunar ríkisins þann 31. maí 2022 þar til kæra í máli þessu barst úrskurðarnefndinni þann 8. júní 2023. Þegar af þeirri ástæðu verður kæru ekki sinnt, sbr. 2. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga.

Kærunni er því vísað frá úrskurðarnefnd velferðarmála.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð

Kæru A, er vísað frá úrskurðarnefnd velferðarmála.

F.h. úrskurðarnefndar velferðarmála

Rakel Þorsteinsdóttir