Mál nr. 24/2014

Úrskurður

 Á fundi úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða 25. nóvember 2014 var kveðinn upp svohljóðandi úrskurður í máli A, nr. 24/2014.

1.      Málsatvik og kæruefni

Málsatvik eru þau að með innheimtubréfi, dags. 17. október 2013, fór Vinnumálastofnun þess á leit við kæranda, A að hann greiddi skuld við stofnunina innan 90 daga frá dagsetningu bréfsins. Fram kom í bréfinu að skuldin væri tilkomin vegna þess að kærandi hafi fengið ofgreiddar atvinnuleysisbætur fyrir tímabilið frá 1. júlí til 31. júlí 2011 sem yrðu innheimtar skv. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006. Skuldin næmi 128.272 kr. ásamt 15% álagi að fjárhæð 19.241 kr. eða samtals 147.513 kr. Kærandi vildi ekki una ákvörðun Vinnumálastofnunar og kærði hana til úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða með erindi, dags. 25. febrúar 2014. Vinnumálastofnun telur að staðfesta beri hina kærðu ákvörðun.

Kærandi sótti um atvinnuleysisbætur 4. janúar 2011 og var skráður atvinnulaus hjá Vinnumálastofnun til 31. júlí 2011.

Við samkeyrslu tölvugagna Vinnumálastofnunar og ríkisskattstjóra kom í ljós að kærandi var með tekjur að fjárhæð 358.662 kr. frá B fyrir júlímánuð árið 2011 samhliða greiðslum atvinnuleysisbóta, en hann hafði ekki tilkynnt um þær tekjur. Óskað var upplýsinga kæranda um þetta með bréfi, dags. 6. október 2011, en því var ekki svarað. Málið var tekið fyrir á fundi Vinnumálastofnunar 26. október 2011 og þar sem kærandi hafði ekki skilað inn tekjuáætlun fékk hann ofgreiddar atvinnuleysisbætur á tímabilinu 1. júlí til 31. júlí 2011 samtals að fjárhæð 128.272 kr. Kæranda var tilkynnt um þetta með greiðsluseðli, dags. 7. maí 2012, ásamt tilkynningu á heimasvæðinu ,,mínar síður“. Með bréfi Vinnumálastofnunar til kæranda, dags. 17. október 2013, var honum tilkynnt að þar sem skuld hans væri ógreidd yrði hún innheimt skv. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Í kæru kæranda kemur fram að hann hafi byrjað að vinna í B 8. júlí 2011. Hann hafi strax látið skrá sig af atvinnuleysisbótum í næstu viku. Skattkortið hans hafi verið fullnýtt fyrir júlímánuð þegar hann hafi byrjað í B og hafi þar af leiðandi ekki verið hægt að nýta það fyrr en í ágúst 2011 af B. Kærandi kveðst aldrei hafa þegið laun frá tveimur aðilum og hafi hann að sjálfsögðu skráð sig af bótum þegar hann hafi byrjað í bankanum.

Í greinargerð til úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða, dags. 4. apríl 2014, kemur fram að kærandi hafi fengið ofgreiddar atvinnuleysisbætur vegna tímabilsins 1. júlí til 31. júlí 2011. Í október 2013 hafi skuldin enn verið ógreidd og með bréfi, dags. 17. október 2013, hafi kæranda verið tilkynnt að hann skuldaði ofgreiddar atvinnuleysisbætur sem innheimtar yrðu samkvæmt 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Samkvæmt því lagaákvæði sé Vinnumálastofnun skylt að leiðrétta fjárhæð atvinnuleysisbóta og innheimta þær atvinnuleysisbætur sem ofgreiddar hafi verið. Í athugasemdum við 39. gr. frumvarps er varð að lögum um atvinnuleysistrygginar sé sérstaklega áréttað að leiðrétting eigi við í öllum þeim tilvikum þegar atvinnuleitandi hafi fengið ofgreiddar atvinnuleysisbætur. Hver sé ástæða þess að atvinnuleitandi hafi fengið ofgreiddar atvinnuleysisbætur hafi m.ö.o. ekki áhrif á skyldu viðkomandi til að endurgreiða þá fjárhæð sem ofgreidd hafi verið. Bendir Vinnumálastofnun á niðurstöðu úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða í málum nr. 49/2010, 21/2011 og 43/2012 þessu til stuðnings.

Í málinu liggi fyrir að kærandi hafi starfað hjá B samhliða greiðslum atvinnuleysisbóta og hafi hann aflað sér tekna að fjárhæð 358.662 kr. í júlí 2011. Tekjur umfram frítekjumark skuli koma til frádráttar á atvinnuleysisbótum í samræmi við 1. mgr. 36. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Sökum þess að kærandi hafi ekki skilað inn tekjuáætlun til stofnunarinnar hafi hann fengið ofgreiddar atvinnuleysisbætur og því hafi myndast skuld í greiðslukerfi stofnunarinnar. Skuld kæranda hafi enn verið ógreidd í október 2013 og hafi honum þá verið sent bréf þess efnis 17. október 2013 þar sem þess var farið á leit að skuldin yrði greidd innan 90 daga frá dagsetnginu bréfsins.

Vinnumálastofnun bendir á að kærandi hafi ekki gert stofnuninni grein fyrir afstöðu sinni til málsins við meðferð þess. Sé það fyrst í kæru til úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða sem afstaða hans birtist. Í rökstuðningi hans segi að hann hafi hafið störf í B 8. júlí 2011 og að hann hafi látið afskrá sig af atvinnuleysisskrá strax í vikunni á eftir. Það liggi hins vegar fyrir að kærandi hafi fyrst tilkynnt um starf sitt hjá B 29. ágúst 2011 og samkvæmt þeirri tilkynningu hafi hann hafið störf 1. ágúst 2011.

Kæranda var með bréfi úrskurðarnefndarinnar, dags. 10. apríl 2014, sent afrit af greinargerð Vinnumálastofnunar og gefinn kostur á að koma á framfæri frekari athugasemdum til 5. maí 2014. Engar frekari athugasemdir bárust frá kæranda.

2.      Niðurstaða

Mál þetta lýtur að þeirri ákvörðun Vinnumálastofnunar að krefja kæranda um endurgreiðslu ofgreiddra atvinnuleysisbóta skv. 36. gr., sbr. 39. gr., laga um atvinnuleysistryggingar vegna tímabilsins 1. júlí til 31. júlí 2011 að fjárhæð 128.272 kr. auk 15% álags sem nemur 19.241 kr., eða samtals að fjárhæð 147.513 kr. Samkvæmt Vinnumálastofnun á skuld kæranda rætur sínar að rekja til þess að hann var með tekjur að fjárhæð 358.662 kr. frá B fyrir júlímánuð 2011 og lagði ekki fram tekjuáætlun á umræddu tímabili vegna þeirra tekna.

Kærandi fékk ofgreiddar atvinnuleysisbætur að fjárhæð samtals 147.513 kr. ásamt 15% álagi. Honum var tilkynnt um skuld sína við Vinnumálastofnun með birtingu greiðsluseðla.

Í 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistrygginga segir að hafi hinn tryggði fengið hærri atvinnuleysisbætur skv. 32. eða 33. gr. laganna en hann átti rétt á samkvæmt álagningu skattyfirvalda eða öðrum ástæðum, beri honum að endurgreiða þá fjárhæð sem ofgreidd hafi verið að viðbættu 15% álagi. Með vísan til þess sem hér hefur verið rakið og samkvæmt framangreindri 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, ber kæranda að endurgreiða skuld sína við Vinnumálastofnun að fjárhæð samtals 147.513 kr. með 15% álagi.

Úrskurðarorð

Ákvörðun Vinnumálastofnunar í máli A, samkvæmt innheimtubréfi frá 17. október 2013, þess efnis að hann endurgreiði stofnuninni 128.272 kr. ásamt 15% álagi að fjárhæð 19.241 kr. eða samtals að fjárhæð 147.513 kr. er staðfest.

Brynhildur Georgsdóttir, formaður

Hulda Rós Rúriksdóttir

Helgi Áss Grétarsson