Nr. 448/2024 Úrskurður
KÆRUNEFND ÚTLENDINGAMÁLA
Hinn 8. maí 2024 er kveðinn upp svohljóðandi
úrskurður nr. 448/2024
í stjórnsýslumáli nr. KNU24010004
Kæra [...]
á ákvörðun
Útlendingastofnunar
I. Kröfur, kærufrestir og kæruheimild
Hinn 2. janúar 2024 kærði [...], kt. [...], ríkisborgari Bandaríkjanna ( hér eftir kærandi), ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 7. nóvember 2023, um að synja umsókn hennar um endurnýjun á dvalarleyfi vegna náms. Hinn 10. nóvember 2023 var kæranda tilkynnt um ákvörðun Útlendingastofnunar.
Fyrrgreind ákvörðun er kærð á grundvelli 7. gr. laga um útlendinga nr. 80/2016. Í ákvæði 7. gr. kemur fram að ákvarðanir Útlendingastofnunar sé heimilt að kæra til kærunefndar útlendingamála innan 15 daga frá því að útlendingi var tilkynnt um ákvörðunina. Hinn 9. nóvember 2023 var ákvörðun Útlendingastofnunar send kæranda með ábyrgðarbréfi. Degi síðar, 10. nóvember 2023, var kæranda send rafræn tilkynning um væntanlega heimsendingu. Samkvæmt upplýsingum póstsins var enginn heima og tókst því ekki að afhenda ákvörðunina. Kæranda var send rafræn tilkynning að nýju 14. nóvember 2023 og ítrekun 21. nóvember 2023. Tilkynning var skilin eftir á heimili kæranda 19. desember 2023, rafræn tilkynning var send að nýju 20. desember 2023 og þann sama dag var afhending ábyrgðarbréfsins bókuð.
Með tölvubréfi til kæranda, dags. 9. apríl 2024, óskaði kærunefnd eftir skýringum á því hvers vegna kæra hafi borist utan lögmælts kærufrests. Lögmaður kæranda lagði fram röksemdir, skýringar, og fylgigögn vegna málsins með tölvubréfi, dags. 18. apríl 2024. Í fyrsta lagi vísar kærandi til þess að kæra hafi verið lögð fram innan kærufrests þar sem sannanlegur móttökudagur ákvörðunar hafi verið 20. desember 2023. Að sögn kæranda hafi réttaráhrif ákvörðunarinnar virkjast við það tímamark en kæra hafi verið lögð fram 2. janúar 2024. Þá vísar kærandi einnig til tölvupósts Útlendingastofnunar, dags. 18. desember 2023, þar sem lagt hafi verið fyrir kæranda að nálgast bréf Útlendingastofnunar á pósthús. Jafnvel þó litið væri á þá dagsetningu sem birtingardagsetningu þá hafi kæra borist innan kærufrests.
Fallist kærunefnd ekki á málatilbúnað kæranda um að kæra hafi borist innan frests byggir hún á því að skilyrði 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 séu fyrir hendi. Vegna 1. tölul. ákvæðisins vísar kærandi til þess að hún hafi komið af fjöllum þegar hún hafi komist að því að niðurstaða málsins væri synjun dvalarleyfisumsóknar enda taldi hún sig hafa lagt fram öll nauðsynleg gögn vegna málsins. Líkt og áður segir hafi kærandi ekki verið meðvituð um ákvörðun Útlendingastofnunar fyrr en 20. desember 2023. Þá vísar kærandi til þess að hún sé ekki sérfræðingur í íslenskri löggjöf, hún hafi ekki ráðfært sig við lögmann á því stigi málsins, og taldi sig ekki þurfa að aðhafast frekar vegna málsins.
Vegna 2. tölul. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga vísar kærandi til þess að ákvörðunin hafi mikil og íþyngjandi áhrif á réttarstöðu hennar. Alls óvíst yrði um rétt hennar til framhaldsdvalar og hvar hún skyldi stunda nám og störf. Að sögn kæranda sé um einfalda villu að ræða þar sem hún hafi ekki gert sér grein fyrir nákvæmu efni þeirra skilyrða sem uppfylla þyrfti fyrir endurnýjun dvalarleyfis vegna náms. Kærandi vísar til tölvupóstsamskipta sinna við Útlendingastofnun á tímabilinu 6. september til 14. nóvember 2023 og handahófskenndra fresta Útlendingastofnunar sem hún hefði til að leggja fram frekari gögn vegna málsins. Kærandi kveðst hafa gert allt sem í hennar valdi stóð til þess að bæta úr þeirri stöðu sem hún var í og hafi lagt fram þau gögn sem Útlendingastofnun hafði óskað eftir 14. nóvember 2023, eða mánuði áður en hún fékk ákvörðunina í hendurnar. Verði ekki fallist á að taka kæruna til meðferðar sé kærandi í þeirri stöðu að þurfa að yfirgefa landið, sem setji strik í námsframvindu hennar og störf auk þess að það verði henni kostnaðarsamt.
II. Niðurstaða
Í 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er kveðið á um réttaráhrif þess þegar kæra berst æðra stjórnvaldi að liðnum kærufresti. Þar segir í 1. mgr.:
„Hafi kæra borist að liðnum kærufresti skal vísa henni frá, nema:
1. afsakanlegt verði talið að kæran hafi ekki borist fyrr, eða
2. veigamiklar ástæður mæla með því að kæran verði tekin til meðferðar.“
Í 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga er því að finna tvær undantekningarreglur frá þeirri meginreglu laganna að kærumáli skuli vísað frá æðra stjórnvaldi ef kæra berst að liðnum kærufresti. Í athugasemdum við einstakar greinar í frumvarpi því sem varð að stjórnsýslulögum segir um ákvæðið að í fyrsta lagi sé gerð undantekning þegar afsakanlegt er að kæra hafi borist að liðnum kærufresti. Hér getur t.a.m. fallið undir ef stjórnvald lætur hjá líða að veita leiðbeiningar um kæruheimild skv. 20. gr. laganna eða veitt rangar eða ófullnægjandi upplýsingar. Í öðru lagi má taka mál til meðferðar ef veigamiklar ástæður mæla með því. Við mat á því hvort veigamiklar ástæður mæli með því að kæra verði tekin til meðferðar skal m.a. litið til hagsmuna aðila máls og hvort mál hafi fordæmisgildi.
Samkvæmt gögnum málsins var kæranda send tilkynning 10. nóvember 2023 um að ákvörðun Útlendingastofnunar væri á leið til hennar en kærandi hafi ekki verið heima við og enga bréfalúgu var að finna. Kæranda var send rafræn tilkynning að nýju 14. nóvember 2023. Er því ljóst að kærandi hafði a.m.k. frá 14. nóvember 2023 möguleika á að nálgast ákvörðun Útlendingastofnunar á pósthúsi og var ákvörðunin þannig komin til vitundar hennar í samræmi við reglur stjórnsýslulaga 14. nóvember 2023. Þá hafi kærandi fengið rafræna tilkynningu 21. nóvember og bæði tilkynningar með rafrænum hætti og bréfi 19. og 20. desember 2023. Þrátt fyrir framangreindar tilkynningar hafi kærandi dregið það til 20. desember 2023 að vitja ákvörðunarinnar. Hvað varðar ástæður þess að kæra hafi borist utan frests hefur kærandi meðal annars vísað til þess að hún hafi talið móttökudagsetningu eiga að miðast við 20. desember 2023, auk þess sem hún hafi talið sig uppfylla öll skilyrði fyrir endurnýjun dvalarleyfis, og það muni reynast henni íþyngjandi ef málið verði ekki tekið til efnislegrar meðferðar hjá kærunefnd.
Kærunefnd hefur yfirfarið röksemdir kæranda. Af ákvörðun Útlendingastofnunar er ljóst að gerð var grein fyrir kæruheimild, kærufresti og hvert beina skyldi kæru í samræmi við 2. tölul. 2. mgr. 20. gr. stjórnsýslulaga. Þá eru tengiliðaupplýsingar um viðtakanda ákvörðunar þær sömu og kærandi gaf upp í dvalarleyfisumsókn sinni. Gögn málsins bera ekki með sér að afsakanlegt sé að kæra hafi borist seint. Í því samhengi lítur nefndin einkum til þess að kærandi hafi fengið samtals þrjár rafrænar tilkynningar um bréf til afhendingar sem allar voru innan kærufrestsins. Að framangreindu virtu verður kæran ekki tekin til meðferðar á grundvelli 1. tölul. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga.
Kærunefnd hefur farið yfir gögn málsins, þ.m.t. ákvörðun Útlendingastofnunar í máli kæranda. Hvorki verður séð af gögnum málsins að um slíkt fordæmisgefandi mál sé að ræða né að hagsmunir kæranda eða almannahagsmunir krefjist þess að málið verði tekið til meðferðar, sbr. 2. tölul. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga. Lítur kærunefnd einkum til þess að Útlendingastofnun hafi gert kæranda ljóst með tölvubréfum, dags. 6. og 22. september, og 10. október 2023, að ákvörðun yrði tekin innan tiltekinna fresta ef kærandi myndi ekki leggja fram frekari gögn vegna málsins.
Að öllu framangreindu virtu er kæru þessari vísað frá nefndinni.
Úrskurðarorð:
Kæru kæranda á ákvörðun Útlendingastofnunar er vísað frá.
The applicant‘s appeal of the decision of the Directorate of Immigration is dismissed.
Valgerður María Sigurðardóttir
Gunnar Páll Baldvinsson Sandra Hlíf Ocares