Mál nr. 16/2010

Miðvikudaginn 2. febrúar 2011 var á fundi úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála tekið fyrir mál nr. 16/2010:

A

gegn

félags- og tómstundanefnd Skagafjarðar

og kveðinn upp svohljóðandi

Ú R S K U R Ð U R

 Með bréfi A, dagsettu 10. nóvember, en móttekið 18. nóvember 2010, var kærð til úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála synjun félags- og tómstundanefndar Skagafjarðar um húsaleigubætur á haustönn 2010.

Félags- og tómstundanefnd sveitarfélagsins Skagafjarðar tók hina kærðu ákvörðun 21. september 2010 en kæran er dagsett 10. nóvember 2010 og móttekin 18. nóvember 2010. Samkvæmt 63. gr. laga um félagsþjónustu sveitarfélaga, nr. 40/1991, getur málsaðili skotið ákvörðun félagsmálanefndar til úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála, sbr. lög nr. 40/1991, um félagsþjónustu sveitarfélaga, með síðari breytingum. Þegar kæra kæranda barst úrskurðarnefndinni var kærufrestur fjórar vikur skv. 2. málsl. 1. mgr. 63. gr. laga um félagsþjónustu sveitarfélaga.

Kæranda var kynnt hin kærða ákvörðun með bréfi, dags. 24. september 2010, og þar komu fram leiðbeiningar til kæranda um hvert ætti að beina kæru vegna ákvörðunarinnar en ekki komu þar fram leiðbeiningar varðandi tímamörk kæru.

Þrátt fyrir að kærufrestur skv. 63. laga um félagsþjónustu sveitarfélaga hafi verið liðinn er kæran barst úrskurðarnefndinni ákvað nefndin að kanna hvort skilyrði 28. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993, væru fyrir hendi til að víkja frá kærufresti svo unnt yrði að taka málið til meðferðar. Í 1. mgr. 28. gr. þeirra laga segir: 

„Hafi kæra borist að liðnum kærufresti skal vísa henni frá, nema:

1. afsakanlegt verði talið að kæran hafi ekki borist fyrr, eða
2. veigamiklar ástæður mæla með því að kæran verði tekin til meðferðar.“

Af gögnum málsins verður ekki séð að framangreind skilyrði eigi við í máli kæranda.

Eitt þeirra atriða sem kærunefndin hefur tekið sérstaklega til skoðunar í þessu sambandi eru breytingar sem gerðar voru á lögum um félagsþjónustu sveitarfélaga og sem tóku gildi þann 1. janúar 2011. Þegar kæra kæranda barst úrskurðarnefndinni var kærufrestur fjórar vikur skv. 2. málsl. 1. mgr. 63. gr. laga um félagsþjónustu sveitarfélaga. Því ákvæði var breytt með 1. tölul. 46. gr. laga nr. 152/2010 um breytingu á lögum nr. 59/1992, um málefni fatlaðra, með síðari breytingum, þannig að kærufresturinn var lengdur í þrjá mánuði. Kærufrestur var því liðinn þann 24. október 2010 þegar kæran barst nefndinni þann 18. nóvember 2010. Fyrrgreind lagabreyting tók gildi þann 1. janúar 2011. Það er því niðurstaða kærunefndarinnar að kærufrestur verði ekki lengdur með afturvirkum hætti, hafi hann verið útrunninn þegar lögin tóku gildi.

Nefndin kemst því að þeirri niðurstöðu að samkvæmt því beri að vísa máli kæranda frá, þar sem það er of seint fram borið.

Afskiptum úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála af kæru A vegna synjunar velferðarráðs Reykjavíkurborgar í máli hennar frá 24. ágúst 2010 er því hér með lokið.

Úrskurð þennan kváðu upp Ása Ólafsdóttir formaður, Margrét Gunnlaugsdóttir og Gunnar Eydal, meðnefndarmenn.

Úrskurðarorð

Kæru A er vísað frá úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála.

Ása Ólafsdóttir,

formaður

Margrét Gunnlaugsdóttir                                    Gunnar Eydal