Úrskurður nr. 569/2017
KÆRUNEFND ÚTLENDINGAMÁLA
Þann 14. nóvember 2017 er kveðinn upp svohljóðandi
úrskurður nr. 569/2017
í stjórnsýslumáli nr. KNU17070031
Kæra [...]
á ákvörðun
Útlendingastofnunar
I. Kröfur, kærufrestir og kæruheimild
Þann 14. júlí 2017 kærði [...] (hér eftir nefnd kærandi), ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 23. júní 2017, um að synja henni um dvalarleyfi fyrir foreldri, sbr. 72. gr. laga um útlendinga nr. 80/2016. Kærandi lagði fram umsókn um dvalarleyfi ásamt maka sínum.
Kærandi krefst þess aðallega að ákvörðun Útlendingastofnunar frá 23. júní 2017 verði ógilt og að kærunefnd útlendingamála veiti kæranda dvalarleyfi á Íslandi á grundvelli fjölskyldusameiningar, sbr. 69. gr. laga um útlendinga. Til vara krefst kærandi þess að ákvörðun Útlendingastofnunar verði ógilt og að stofnuninni verði gert að taka mál kæranda til efnismeðferðar að nýju.
Fyrrgreind ákvörðun var kærð á grundvelli 7. gr. laga nr. 80/2016 um útlendinga og barst kæran fyrir lok kærufrests.
II. Málsatvik og málsmeðferð
Í hinni kærðu ákvörðun kom fram að kærandi hafi lagt fram umsókn um dvalarleyfi þann 27. febrúar 2017. Með ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 23. júní 2017, var umsókn kæranda um dvalarleyfi fyrir foreldri synjað. Ákvörðun Útlendingastofnunar var móttekin af fyrirsvarsmanni kæranda hér á landi þann 29. júní 2017. Kærandi kærði ákvörðunina til kærunefndar útlendingamála þann 14. júlí 2017. Kærunefnd hefur borist greinargerð kæranda, dags. 27. júlí 2017.
III. Ákvörðun Útlendingastofnunar
Í ákvörðun Útlendingastofnunar var vísað til þess að samkvæmt 69. gr. laga um útlendinga gæti nánasti aðstandandi útlendings, sem dveldist hér á landi á grundvelli dvalarleyfis samkvæmt tilteknum ákvæðum laga um útlendinga, fengið dvalarleyfi á grundvelli fjölskyldusameiningar. Til nánustu aðstandenda teldust m.a. foreldrar 67 ára og eldri. Fram kom að umsókn kæranda um dvalarleyfi hér á landi væri byggð á fjölskyldutengslum við son maka kæranda sem væri búsettur hér á landi. Var það niðurstaða Útlendingastofnunar að synja kæranda um dvalarleyfi vegna fjölskyldusameiningar, enda væri kærandi stjúpforeldri en ekki foreldri þess barns sem umsóknin var byggð á.
IV. Málsástæður og rök kæranda
Í greinargerð kæranda kemur fram að hún sé búsett í [...] ásamt maka sínum. Þau hafi sótt um dvalarleyfi hér á landi á grundvelli fjölskyldusameiningar við tvo uppkomna syni þeirra sem séu búsettir hér á landi. Annar þeirra hafi komið hingað [...] árið 2015 og sé sonur þeirra beggja en hinn hafi dvalið hér á landi síðan 2000 og sé sonur maka kæranda en stjúpsonur kæranda. Fram kemur að kærandi og maki hennar búi við [...] og hafi því sótt um dvalarleyfi hér á landi á grundvelli fjölskyldusameiningar við syni sína. Synir þeirra hafi byggt umsókn kæranda og maka hennar á stjúpsyni kæranda í ljósi þess að hann hafi dvalið lengur á landinu.
Krafa kæranda er í fyrsta lagi byggð á því að lögmætisreglan hafi verið brotin við töku ákvörðunar Útlendingastofnunar enda uppfylli kærandi og maki hennar skilyrði fyrir dvalarleyfi vegna fjölskyldusameiningar, sbr. 69. gr. laga um útlendinga. Kærandi eigi son hér á landi og uppfylli aldursskilyrði fyrir dvalarleyfi vegna fjölskyldusameiningar. Í öðru lagi byggir kærandi kröfu um ógildingu ákvörðunar Útlendingastofnunar á því að stofnunin hafi brotið gegn rannsóknarreglu 10. gr. stjórnsýslulaga. Gögn málsins hafi borið með sér að kærandi og maki hennar ættu saman son sem væri búsettur hér á landi. Kærandi og maki hennar njóti verndar 71. gr. stjórnarskrár um friðhelgi einkalífs og fjölskyldu og 8. gr. mannréttindasáttmála Evrópu um sama efni. Kærandi byggir á því, með hliðsjón af grófleika brots og mikilvægi þeirra hagsmuna sem séu í húfi, að ógilda beri ákvörðun Útlendingastofnunar í málinu. Hagsmunir kæranda af því að fá hér dvalarleyfi vegna ástandsins í heimaríki séu slíkir að þeir leiði einir og sér til ógildingar ákvörðunar Útlendingastofnunar. Í þriðja lagi byggir kærandi á því að Útlendingastofnun hafi brotið gegn ákvæði 7. gr. stjórnsýslulaga, sem mæli fyrir um leiðbeiningarskyldu stjórnvalda. Útlendingastofnun hafi verið í lófa lagið að kanna hvort kærandi ætti önnur tengsl við landið sem sérstaklega yrði byggt á. Kærandi hafi lagt fram svokallaða „fjölskyldubók“ þar sem finna mætti upplýsingar um öll börn kæranda. Þá hafi stjúpsonur kæranda upplýst Útlendingastofnun um að hann ætti hér hálfbróður sem væri sonur kæranda og maka hennar. Þrátt fyrir að hafa upplýsingar um framangreint hafi Útlendingastofnun afgreitt umsókn kæranda um dvalarleyfi á grundvelli fjölskyldusameiningar við stjúpson kæranda. Þá hafi stofnuninni borið að leiðbeina kæranda og maka hennar um að þau gætu uppfyllt skilyrði fyrir dvalarleyfi á grundvelli sérstakra tengsla við landið, sbr. 78. gr. laga um útlendinga.
V. Niðurstaða kærunefndar útlendingamála
Í máli þessu er til úrlausnar hvort rétt sé að synja kæranda um dvalarleyfi fyrir foreldri, sbr. 72. gr. laga um útlendinga.
Í 69. gr. laga um útlendinga er kveðið á um skilyrði fyrir dvalarleyfi vegna fjölskyldusameiningar. Í 1. mgr. 69. gr. segir m.a. að nánasti aðstandandi íslensks eða annars norræns ríkisborgara sem er með fasta búsetu hér á landi eða útlendings sem dvelst hér á landi á grundvelli dvalarleyfis skv. 61., 63., 70., 73., 74. og 78. gr. eða ótímabundins dvalarleyfis skv. 58. gr. geti með umsókn fengið dvalarleyfi á grundvelli fjölskyldusameiningar að fullnægðum skilyrðum 55. gr. og VIII. kafla. Til nánustu aðstandenda teljist maki, sambúðarmaki, börn viðkomandi yngri en 18 ára í forsjá hans og á framfæri og foreldrar 67 ára og eldri. Þá kemur fram í 2. mgr. 72. gr. laga um útlendinga að heimilt sé að veita útlendingi sem er 67 ára eða eldri dvalarleyfi eigi hann uppkomið barn hér á landi. Í þeim tilvikum er jafnframt heimilt að veita útlendingi undanþágu frá skilyrði um að geta framfleytt sér sjálfur, sbr. 55. gr. laganna, ef barn hans sýnir fram á að það geti tryggt framfærslu viðkomandi.
Líkt og fram er komið var umsókn kæranda um dvalarleyfi vegna fjölskyldusameiningar synjað á þeim grundvelli að kærandi væri ekki foreldri þess einstaklings sem umsóknin væri byggð á, sbr. 69. og 72. gr. laga um útlendinga. Í greinargerð sem kærandi lagði fram hjá kærunefnd kemur fram að kærandi og maki hennar eigi saman son sem er búsettur hér á landi. Samkvæmt upplýsingum frá Útlendingastofnun var honum veitt dvalarleyfi hér á landi [...] , en dvalarleyfi samkvæmt því ákvæði skapar rétt til fjölskyldusameiningar samkvæmt 1. mgr. 69. gr. laga um útlendinga.
Við meðferð málsins hjá Útlendingastofnun lágu ekki fyrir gögn þar sem skýrlega var gerð grein fyrir framangreindum fjölskyldutengslum kæranda. Þá hefur kærandi lagt fyrir nefndina gögn frá syni hennar varðandi framfærslu hennar hér á landi. Með vísan til þeirra gagna sem liggja nú fyrir telur kærunefnd rétt að mál kæranda fái nýja meðferð hjá Útlendingastofnun.
Með hliðsjón af öllu framangreindu verður hin kærða ákvörðun felld úr gildi og lagt fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til meðferðar að nýju.
Úrskurðarorð
Ákvörðun Útlendingastofnunar er felld úr gildi. Lagt er fyrir stofnunina að taka mál kæranda til meðferðar að nýju.
The decision of the Directorate of Immigration is vacated. The directorate is instructed to re-examine the case.
Anna Tryggvadóttir
Anna Valbjörg Ólafsdóttir Árni Helgason