Mál nr. 59/2014

Úrskurður

Á fundi úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða 13. mars 2015 var kveðinn upp svohljóðandi úrskurður í máli A, nr. 59/2014.

1. Málsatvik og kæruefni

Málsatvik eru þau, eins og fram kemur í bréfi Vinnumálastofnunar til kæranda, A, dags. 12. júní 2013, að umsókn hans um atvinnuleysisbætur sé hafnað og greiðslur til hans stöðvaðar á grundvelli d-liðar 1. mgr. 13. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006, þar sem hann hafi ekki óbundið atvinnuleyfi skv. 17. gr. laga um atvinnuréttindi útlendinga, nr. 97/2002, til að ráða sig til vinnu hér á landi án takmarkana. Óbundið atvinnuleyfi veiti útlendingi rétt til að starfa ótímabundið á innlendum vinnumarkaði. Kærandi hafi samkvæmt framangreindu fengið ofgreiddar atvinnuleysisbætur frá 4. október 2011 til 13. janúar 2012, frá 13. apríl til 30. maí 2012 og frá 17. desember 2012 til 31. mars 2013 samtals með 15% álagi 1.295.447 kr., sem verði innheimtar skv. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Vinnumálastofnun tók málið upp að nýju í samræmi við 24. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993, samkvæmt bréfi, dags. 24. júlí 2013, og staðfesti fyrri ákvörðun sína.

Kærandi vildi ekki una ákvörðun Vinnumálastofnunar og kærði hana til úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða með erindi, dags. 10. júní 2014. Vinnumálastofnun telur að úrskurðarnefndinni beri ekki að taka stjórnsýslukæru þessa til efnismeðferðar heldur að vísa beri henni frá þar sem þriggja mánaða kærufrestur hafi verið liðinn þegar kæran barst.

Í kæru kæranda kemur fram að hann hafi í apríl 2011 eignast barn með sambýliskonu sinni. Hann hafi verið beðinn að koma til Útlendingastofnunar og sækja um viðeigandi leyfi til dvalar á Íslandi og hafi hann í kjölfarið fengið tímabundið leyfi vegna sérstakra tengsla við landið, þ.e. vegna barnsins og sambýliskonunnar. Hafi honum verið tjáð að hann ætti að sækja um atvinnuleyfi um leið og hann fengi vinnu. Þegar hann hafi verið kominn með vinnu hafi hann ætlað að sækja um atvinnuleyfi og framlengingu á dvalarleyfi en honum verið tjáð að hann væri með leyfi til þess að vera á Íslandi til ársins 2014. Hann hafi því staðið í þeirri trú þar til í ljós hafi komið síðar, þegar bróðir hans hafi ætlað að koma í heimsókn áramótin 2013/2014, að hann væri löglegur hér á landi. Allan tímann hefði hann greitt skatt og þar á meðal verið atvinnulaus og fengið atvinnuleysisbætur. Hann hafi einnig verið virkur í atvinnuleit þann tíma sem hann hafi verið atvinnulaus.

Í bréfi kæranda til úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða, mótt. 29. ágúst 2014, kemur fram að það hafi tekið kæranda langan tíma að fara í gegnum kæruferlið. Hann hafi þurft að tala við Vinnumálastofnun og hafi það tekið tíma að fá svar frá henni. Hann hafi einnig talað við Rauða krossinn sem hafi ráðlagt honum að tala við Útlendingaeftirlitið sem hafi einnig tekið langan tíma og loks hafi honum verið ráðlagt að tala við velferðarráðuneytið. Hafi allt þetta ferli tekið lengri tíma en þrjá mánuði og óskar kærandi þess að mál hans verði tekið til meðferðar.

Hin kærða ákvörðun kemur fram í bréfi Vinnumálastofnunar, dags. 12. júní 2013, eins og rakið hefur verið. Í bréfi þessu var kæranda leiðbeint um kæruheimild til úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða og kærufrest. Málið var endurupptekið og var fyrri ákvörðun staðfest með bréfi, dags. 24. júlí 2013. Þar er kæranda enn fremur leiðbeint um kæruheimild og kærufrest og tekið fram að kærufrestur sé þrír mánuðir frá dagsetningu tilkynningarinnar samkvæmt bréfinu. Kæra kæranda barst 10. júní 2014.

Kæranda var með bréfi úrskurðarnefndarinnar, dags. 18. júní 2014, sent afrit af bréfi Vinnumálastofnunar og gefinn kostur á að koma á framfæri frekari athugasemdum til 2. júlí 2014. Frekari athugasemdir bárust frá kæranda 29. ágúst 2014 eins og rakið hefur verið.

1. Niðurstaða

Stjórnsýslukæra skal berast úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða skriflega innan þriggja mánaða frá því að aðila máls var tilkynnt um ákvörðun, sbr. 1. málsl. 1. mgr. 12. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Kæra telst nægjanlega snemma fram komin ef bréf sem hefur hana að geyma hefur borist nefndinni eða verið afhent pósti áður en fresturinn er liðinn, sbr. 2. málsl. 1. mgr. 12. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Kæra kæranda, dags. 10. júní 2014, barst úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða þann sama dag. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda og sú ákvörðun að innheimta ofgreiddar atvinnuleysisbætur skv. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar kemur fram í bréfi stofnunarinnar, dags. 12. júní 2013, tæpu ári áður en kæran barst úrskurðarnefndinni.

Með vísan til framanritaðs barst kæran að liðnum kærufresti.

Ekkert í gögnum málsins gefur til kynna að afsakanlegt hafi verið að kæran hafi borist að liðnum kærufresti og engar veigamiklar ástæður mæla með því að kæran verði tekin til meðferðar, sbr. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga. Af þessum sökum verður að vísa máli þessu frá úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða.

Úrskurðarorð

Kæru A til úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða er vísað frá.

Brynhildur Georgsdóttir, formaður

Hulda Rós Rúriksdóttir

Helgi Áss Grétarsson