Nr. 194/2024 Úrskurður
KÆRUNEFND ÚTLENDINGAMÁLA
Hinn 26. febrúar 2024 er kveðinn upp svohljóðandi
úrskurður nr. 194/2024
í stjórnsýslumáli nr. KNU24010058
Kæra [...]
á ákvörðun
Útlendingastofnunar
I. Kröfur, kærufrestir og kæruheimild
Hinn 19. janúar 2024 kærði [...], fd. [...], ríkisborgari Kína (hér eftir kærandi), ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 11. janúar 2024, um að synja henni um vegabréfsáritun til Íslands.
Af kæru má ráða að kærandi krefjist þess að ákvörðun Útlendingastofnunar verði felld úr gildi og fallist verði á beiðni hennar um vegabréfsáritun til Íslands.
Fyrrgreind ákvörðun er kærð á grundvelli 7. gr. laga um útlendinga nr. 80/2016 og barst kæran fyrir lok kærufrests.
Lagagrundvöllur
Í máli þessu gilda einkum ákvæði laga um útlendinga, reglugerð um útlendinga nr. 540/2017, ásamt síðari breytingum, ákvæði stjórnsýslulaga nr. 37/1993, reglugerð um vegabréfsáritanir nr. 795/2022, með síðari breytingum, Schengen-samningurinn og verklagsreglur þess samnings.
II. Málsatvik og málsmeðferð
Með umsókn, dags. 28. desember 2023, óskaði kærandi eftir vegabréfsáritun til Íslands og Schengen-svæðisins fyrir níu daga dvöl frá 10. til 18. mars 2024. Umsókn kæranda var synjað með ákvörðun Útlendingastofnunar, dags. 11. janúar 2024. Hinn 19. janúar 2024 barst kærunefnd kæra frá kæranda. Með tölvubréfi kærunefndar, dags. 22. janúar 2024, var kæranda gefinn frestur til 29. janúar 2024 til þess að leggja fram frekari athugasemdir, skýringar eða fylgigögn vegna málsins. Með tölvubréfum, dags. 7. og 14. febrúar spurðist kærandi fyrir um stöðu kæru sinnar og kvaðst geta lagt fram frekari skýringar ef þurfa þætti. Frekari gögn voru ekki lögð fram af hálfu kæranda vegna málsins.
III. Málsástæður og rök kæranda
Í kæru vísar kærandi til fyrirhugaðrar ferðar sinnar til Íslands sem kærandi hafi skipulagt sem útskriftarferð. Því hafi ákvörðun Útlendingastofnunar óneitanlega ollið henni vonbrigðum. Kærandi vísar til synjunarástæðu hinnar kærðu ákvörðunar og biðst velvirðingar á því. Vegna aldurs kæranda muni faðir hennar standa straum af kostnaði við ferðina en að sögn kæranda hafi hann undirritað samþykkisyfirlýsingu fyrir ferðinni. Móðir kæranda hafi fallið frá á síðasta ári og því sé faðir hennar sá eini sem sé bær til þess að undirrita slíka yfirlýsingu. Þetta sé í fyrsta sinn sem kærandi sæki um vegabréfsáritun og vonast hún eftir jákvæðri niðurstöðu vegna málsins.
IV. Niðurstaða kærunefndar útlendingamála
Samkvæmt 1. mgr. 20. gr. laga um útlendinga þurfa útlendingar að hafa vegabréfsáritun til að koma hingað til lands, nema annað sé ákveðið í reglum sem ráðherra setur. Ríkisborgarar Kína þurfa vegabréfsáritun til Íslands, sbr. viðauka 8 við reglugerð um vegabréfsáritanir. Í 6. mgr. 20. gr. laga um útlendinga koma fram skilyrði til útgáfu vegabréfsáritunar og í 33. gr. reglugerðar um vegabréfsáritanir er tilgreint hvenær synja skuli um vegabréfsáritun. Heimilt er samkvæmt fyrrgreindri 6. mgr. 20. gr. að veita útlendingi vegabréfsáritun sem gildir á öllu Schengen-svæðinu ef grunnskilyrðum a - h liða sömu greinar er fullnægt.
Samkvæmt 7. mgr. 20. gr. laga um útlendinga skal vegabréfsáritun ekki veitt ef ástæða er til að vefengja uppgefinn tilgang ferðar útlendings hingað til lands eða réttmæti upplýsinga sem hann hefur veitt. Er þessi regla áréttuð í 8. mgr. ákvæðisins en þar kemur fram að við mat á umsókn um vegabréfsáritun skuli auk þjóðernis taka tillit til félagslegrar stöðu og hættu á að útlendingur dvelji lengur á Schengen-svæðinu en honum er heimilt. Með aðild að Schengen-samstarfinu tókust íslensk stjórnvöld á hendur skyldu til að fylgja samræmdum reglum um útgáfu vegabréfsáritana. Hafa stjórnvöld sem annast afgreiðslu umsókna um vegabréfsáritanir mótað tilteknar verklagsreglur til að styðjast við, byggðar á efnisreglum Schengen-samningsins. Í athugasemdum með frumvarpi til laga um útlendinga kemur fram að við mat á einstökum atriðum sé nauðsynlegt að taka tillit til reynslu og framkvæmdar annarra Schengen-ríkja. Leiði það af eðli samstarfsins að mikilvægt sé að samræmis sé gætt á þessu sviði svo sömu skilyrði gildi um vegabréfsáritanir á Schengen-svæðinu.
Samkvæmt 33. gr. reglugerðar um vegabréfsáritanir skal með fyrirvara um 1. mgr. 25. gr. reglugerðarinnar synjað um vegabréfsáritun í tilteknum tilvikum. Meðal þeirra tilvika sem tilgreind eru í ákvæðinu er ef umsækjandi getur ekki fært rök fyrir tilgangi eða skilyrðum fyrirhugaðrar dvalar sinnar, sbr. ii.-lið a-liðar ákvæðisins, eða ef rökstudd ástæða sé til að draga í efa að fylgiskjöl, sem umsækjandi leggur fram, séu ósvikin eða að innihald þeirra sé rétt, eða áreiðanleika framburðar umsækjanda eða ásetning hans til að yfirgefa yfirráðasvæði aðildarríkjanna áður en vegabréfsáritunin sem sótt er um rennur út, sbr. b-lið ákvæðisins.
Synjunarform Útlendingastofnunar er staðlað form sem öll þátttökuríki Schengen-samstarfsins notast við. Í forminu er hægt að merkja við reiti á bilinu 1-17, þ.e. ástæður þess að umsóknum sé synjað. Í ákvörðun í máli kæranda er merkt í reit 2, þ.e. að ekki voru færð rök fyrir tilgangi og skilyrðum fyrirhugaðrar dvalar. Ákvörðuninni fylgdu viðbótarathugasemdir, þar sem fram kemur að kærandi hafi hvorki lagt fram hótelbókanir né samþykkisbréf foreldra eða forráðamanna. Þá lýkur dvalarheimild hennar í Bandaríkjunum innan þriggja mánaða frá áætlaðri brottför af Schengen-svæðinu. Uppfyllti kærandi þar með ekki skilyrði 20. gr. laga um útlendinga sem og 33. gr. reglugerðar um vegabréfsáritanir.
Með vísan til 21. gr. stjórnsýslulaga var kæranda jafnframt leiðbeint um að hún gæti óskað eftir skriflegum rökstuðningi innan 14 daga frá tilkynningu ákvörðunar. Samkvæmt gögnum málsins liggur ekki fyrir skriflegur rökstuðningur vegna ákvörðunar í máli kæranda.
Samkvæmt gögnum málsins dvelst kærandi og stundar nám í Bandaríkjunum, og var umsókn hennar lögð fram hjá VFS skrifstofunni í Washington, en meðferð umsóknarinnar hjá Utanríkisráðuneytinu, sbr. 10. mgr. 20. gr. laga um útlendinga. Þyki skilyrði ekki fyrir hendi til útgáfu áritunar er mál lagt fyrir Útlendingastofnun til ákvörðunar.
Líkt og þegar hefur komið fram lagði kærandi ekki fram frekari gögn vegna málsins á kærustigi en í hinni kærðu ákvörðun kemur fram að skort hafi hótelbókanir, samþykkisbréf og dvalarheimild með lengri gildistíma a.m.k. þrjá mánuði umfram fyrirhugaða brottför af Schengen-svæðinu. Kærunefnd hefur yfirfarið hina kærðu ákvörðun og fylgigögn málsins og tekur undir mat Útlendingastofnunar. Á kærustigi hafi kærandi ekki lagt fram fylgigögn eða skýringar sem hrinda því mati. Varðandi skýringu um fráfall móður kæranda þá bendir kærunefnd á að í málinu liggi ekki fyrir samþykkisbréf, né forsjárgögn eða dánarvottorð. Hefur kærunefnd því ekki forsendur til þess að leggja mat á málsástæðu kæranda. Þá lítur nefndin einnig til þess að með tölvubréfi Utanríkisráðuneytisins, dags. 2. janúar 2024, hafi kæranda verið veittur fimm daga frestur til þess að leggja fram þau fylgigögn sem skorti með umsókn hennar. Verður kærandi því að bera hallann af ófullnægjandi fylgigögnum en henni er jafnframt bent á að hún geti sótt um að nýju, telji hún sig uppfylla skilyrði fyrir útgáfu vegabréfsáritunar.
Að öllu framangreindu virtu tekur kærunefnd undir það mat Útlendingastofnunar að ekki væru færð rök fyrir tilgangi og skilyrðum fyrirhugaðrar dvalar, sbr. ii-lið a-liðar 1. mgr. 33. gr. reglugerðar um vegabréfsáritanir. Þá hafi kærandi ekki gilda dvalarheimild í Bandaríkjunum í a.m.k. þrjá mánuði eftir fyrirhugaða brottför af Schengen-svæðinu, sbr. b-lið 6. mgr. 20. gr. laga um útlendinga. Verður hin kærða ákvörðun um að synja kæranda um vegabréfsáritun til landsins því staðfest.
Úrskurðarorð:
Ákvörðun Útlendingastofnunar er staðfest.
The decision of the Directorate of Immigration is affirmed.
Fyrir hönd kærunefndar útlendingamála,
Valgerður María Sigurðardóttir, varaformaður