Nr. 451/2022 Úrskurður

 KÆRUNEFND ÚTLENDINGAMÁLA

Hinn 10. nóvember 2022 er kveðinn upp svohljóðandi

úrskurður nr. 451/2022

í stjórnsýslumáli nr. KNU22090072

Beiðni [...] um endurupptöku

1. Málsatvik

   Hinn 8. júlí 2021 staðfesti kærunefnd útlendingamála ákvarðanir Útlendingastofnunar frá 25. mars 2021 um að synja umsókn [...], fd. [...], ríkisborgara Nígeríu (hér eftir kærandi), maka hennar og börnum, um alþjóðlega vernd hér á landi ásamt því að synja henni um dvalarleyfi á grundvelli 74. gr. laga um útlendinga nr. 80/2016. Niðurstaða kærunefndar var birt kæranda 12. júlí 2021.

   Hinn 10. janúar 2022 barst kærunefnd beiðni kæranda um að nefndin myndi endurupptaka úrskurð sinn, nr. 315/2021, í máli kæranda og barna hennar. Með beiðninni fylgdi gagn sem kærunefnd sendi í áreiðanleikakönnun hjá lögreglunni á Suðurnesjum og var það niðurstaða rannsóknar að umrætt gagn væri að öllum líkindum falsað. Með úrskurði kærunefndar nr. 99/2022, dags. 24. febrúar 2022, var beiðninni hafnað.

   Kærandi lagði í annað sinn fram beiðni um endurupptöku, á úrskurði kærunefndar nr. 315/2021dags. 29. mars 2022, þá eingöngu hvað varðaði mál hennar sjálfrar en ekki barna hennar. Með endurupptökubeiðni lagði kærandi fram heilsufarsgagn dags. 18. mars 2022. Með úrskurði kærunefndar nr. 157/2022, dags. 7. apríl 2022, var beiðni kæranda um endurupptöku hafnað.

   Kærandi lagði í þriðja sinn fram beiðni um endurupptöku, á framangreindum úrskurði kærunefndar í máli sínu, dags. 28. september 2022. Með endurupptökubeiðninni lagði kærandi fram heilsufarsgögn, dags. 18. mars 2022, 3. júní 2022 og 26. september 2022. Sætir sú beiðni hér úrlausn.

   Beiðni kæranda um endurupptöku byggir á 1. og 2. tölul. 1. mgr. 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.

2. Málsástæður og rök kæranda

   Kærandi byggir beiðni um endurupptöku á máli hennar hjá kærunefnd á 1. og 2. tölul. 1. mgr. 24. gr. stjórnsýslulaga en hún telur að ákvörðun í máli hennar hafi verið byggð á ófullnægjandi upplýsingum um málsatvik og að aðstæður hafi breyst verulega frá því ákvörðun var tekin og úrskurður um fyrri endurupptöku féll. Þá sé ákvörðun í máli kæranda haldin verulegum annmarka.

   Með endurupptökubeiðni lagði kærandi fram ný heilsufarsgögn sem hún telur að innihaldi upplýsingar sem ekki hafi legið fyrir á fyrri stigum en kærandi hafi nú undirgengist frekara mat á heilsufarsvandamálum sínum. Í þeim komi fram að kærandi þurfi að vera í eftirliti og að hún sé á lífsnauðsynlegum lyfjum við háþrýstingi og hjartabilun. Áhersla sé lögð á að í vottorðum komi fram að lyfjaskammtur kæranda sé lífsnauðsynlegur. Kærandi þarfnist daglegrar lyfjameðferðar og reglulegs eftirlits. Við ákvörðun kærunefndar í fyrri málum kæranda hafi ekki legið fyrir upplýsingar um að kærandi þyrfti á daglegri lyfjameðferð að halda, heldur einungis að hún þyrfti að vera í eftirliti á heilbrigðisstofnun. Í læknabréfi sem kærandi hafi lagt fram komi fram að heilsufarsástand kæranda sé slíkt að brottvísun kæranda muni stefna lífi og heilsu hennar í hættu og ekki megi rjúfa þá meðferð sem hún undirgangist. Þá sé ljóst að mál þar sem brottvísun eða rof á meðferð muni stefna lífi og heilsu kæranda í hættu hafi verið endurupptekin og vísar kærandi til jafnræðisreglu stjórnsýsluréttar í því samhengi. Með hliðsjón af því sé mikilvægt að mál hennar verði tekið til skoðunar á ný. Verði mál kæranda ekki endurupptekið muni það valda óbærilegum og óafturkræfum skaða fyrir kæranda. Raunhæf ástæða sé til að ætla að heilsufarskvillar kæranda geti ágerst, líkt og læknabréf gefi til kynna séu þau skoðuð í tímaröð.

   Að lokum sé sú fullyrðing í úrskurði kærunefndar útlendingamála frá 7. apríl 2022, að öllum ríkisborgurum Nígeríu sé tryggður aðgangur að heilbrigðisþjónustu og lyfjum sem þeim sé nauðsynleg, byggð á röngum og ófullnægjandi upplýsingum. Þá byggi úrskurður kærunefndar á því að kærandi hafi ekki lagt fram gögn sem sýni fram á annað. Af heimildum um heimaríki kæranda sé ekki hægt að fullyrða að henni bjóðist fullnægjandi heilbrigðisþjónusta. Í úrskurði kærunefndar frá 17. desember 2020 komi fram að ekki verði ráðið annað en að framboð á lyfjum í Nígeríu sé ótryggt og gæði ófullnægjandi. Þá komi fram í skýrslu mannréttindasamtakanna GI-ESCR (e. Global Initiative for Economic, Social and Cultural Rights) frá febrúar 2022, hve alvarleg staða á heilbrigðisþjónustu í Nígeríu sé. Samkvæmt skýrslunni sé heilbrigðisþjónusta þar í landi ekki í líkingu við þau grundvallarmannréttindi sem kærandi eigi bæði rétt á og hafi þörf fyrir.

   Í ljósi alls framangreinds telur kærandi tilefni til þess að mál hennar verði tekið upp að nýju og að uppfyllt séu skilyrði 1. mgr. 24. gr. stjórnsýslulaga m.a. með tilliti til jafnræðisreglu, rannsóknarreglu stjórnsýsluréttar, eðli þeirrar íþyngjandi ákvörðunar sem um ræðir og mikilvægi nýjustu upplýsinga.

3. Niðurstaða kærunefndar útlendingamála varðandi beiðni um endurupptöku

Samkvæmt 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 á aðili máls rétt á því að mál sé tekið upp á ný ef ákvörðun hefur byggst á ófullnægjandi eða röngum upplýsingum um málsatvik eða íþyngjandi ákvörðun um boð eða bann hefur byggst á atvikum sem breyst hafa verulega frá því að ákvörðun var tekin.

Eins og áður hefur komið fram kvað kærunefnd upp úrskurði sinn, nr. 315/2021, í máli kæranda 8. júlí 2021 og var úrskurðurinn birtur fyrir kæranda 12. júlí 2021. Með úrskurðinum komst kærunefnd að þeirri niðurstöðu að kærandi uppfyllti hvorki skilyrði 1. né 2. mgr. 37. gr. laga um útlendinga og því ætti hún ekki rétt á alþjóðlegri vernd hér á landi, sbr. 40. gr. laga um útlendinga. Þá var það mat kærunefndar að aðstæður kæranda í heimaríki væru ekki með þeim hætti að veita bæri henni dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða, sbr. 74. gr. laga um útlendinga.

Í fyrri úrskurði kærunefndar vegna endurupptöku máls hennar frá 7. apríl 2022 var greint frá því að við meðferð máls kæranda hjá stjórnvöldum hafi legið fyrir að kærandi hafi leitað til sérfræðinga og tekið lyf að staðaldri vegna hjartavandamála sinna, bæði hér á landi og á Ítalíu. Í beiðni sinni um endurupptöku lagði kærandi fram læknabréf, dags. 18. mars 2022, 3. júní 2022 og 26. september 2022. Í læknabréfunum kemur fram að kærandi glími við alvarlegan sjúkdóm og hún þurfi að vera í reglulegu eftirliti vegna þess hjá heilbrigðisstofnunum. Hún hafi verið í reglulegu eftirliti á þriggja mánaða fresti og þarfnist daglegrar lyfjameðferðar við háþrýstingi og hjartabilun.

Við meðferð máls kæranda hjá stjórnvöldum hefur frá upphafi legið fyrir að kærandi hafi leitað til sérfræðinga og hafi tekið lyf að staðaldri vegna hjartavandamála sinna bæði hér á landi og á Ítalíu. Í úrskurði kærunefndar, dags 8. júlí 2021, kom fram að ekkert hefði komið fram í heilsufarsgögnum um að sú meðferð sem kærandi hafi fengið hér á landi vegna heilsufarskvilla væri talin svo sérhæfð að hún gæti einungis hlotið hana hérlendis eða að rof á henni yrði til tjóns fyrir kæranda yrði henni gert að snúa aftur til heimaríkis.

Í úrskurði kærunefndar frá 8. júlí 2021 kom fram að öllum ríkisborgurum Nígeríu sé tryggður aðgangur að heilbrigðisþjónustu og lyfjum sem þeim eru nauðsynleg. Við meðferð máls kæranda hefur kærunefnd yfirfarið á ný skýrslur um heilbrigðisþjónustu í Nígeríu og nýrri skýrslur, s.s. skýrslu breska innanríkisráðuneytisins, Country information note: Medical treatment and health care frá desember, 2021 ásamt þeirri skýrslu sem kærandi vísar til í greinargerð, frá mannréttindasamtökunum GI-ESCR. Rétt er að benda á að í þeirri skýrslu, sem kærandi vísar til, er umfjöllunarefnið einkarekin heilbrigðisþjónusta á tímum Covid-19 heimsfaraldurs. Ljóst er að áhrif faraldursins hafa minnkað og svo takmarkað umfjöllunarefni gefur ekki heildarmynd af þeirri heilbrigðisþjónustu sem er í boði í heimaríki kæranda. Er það mat kærunefndar að gögn beri með sér að í [...], þar sem kærandi kvaðst hafa búið, sé bæði til staðar almenn heilbrigðisþjónusta sem og einkarekin, og þá séu þau lyf sem kærandi þurfi aðgengileg þar. Þá telur kærunefnd raunhæft að ætla að kærandi geti fengið nægilegt magn lyfja með sér, til þess að ekki verði rof á þeirri lyfjameðferð sem hún þarfnast, á ferðalagi hennar til heimaríkis síns eða Ítalíu þar sem hún hefur dvalarleyfi.

Verður því ekki fallist á að úrskurður kærunefndar frá 8. júlí 2021, hafi byggt á ófullnægjandi eða röngum upplýsingum um málsatvik sbr. 1. tölul. 1. mgr. 24. gr. stjórnsýslulaga. Þá benda gögn málsins ennfremur ekki til þess að aðstæður kæranda hafi breyst verulega í skilningi 2. tölul. 1. mgr. 24. gr. stjórnsýslulaga eða að úrskurður kærunefndar hafi verið haldinn verulegum annmarka svo rétt sé að endurupptaka hann.

Að öllu framangreindu virtu er kröfu kæranda um endurupptöku máls hennar hjá kærunefnd því hafnað.

Úrskurðarorð:

Kröfu kæranda um endurupptöku er hafnað.

The request of the appellant to re-examine her case is denied.

Tómas Hrafn Sveinsson

Sindri M. Stephensen                                                Þorbjörg I. Jónsdóttir