Mannanafnanefnd, úrskurður 30. janúar 2008
FUNDARGERÐ
Ár 2008, miðvikudaginn 30. janúar, var haldinn símafundur í mannanafnanefnd. Viðstödd voru Ágústa Þorbergsdóttir, Baldur Sigurðsson og Kolbrún Linda Ísleifsdóttir. Neðangreint mál var tekið fyrir:
1. Mál nr. 8/2008 Eiginnafn: Robert (kk.)
Mál þetta barst mannanafnnefnd hinn 22. janúar síðastliðinn. Málið á rætur að rekja til ársins 2006, en hefur, af ástæðum sem móður drengsins eru kunnar, ekki verið lagt fyrir mannanafnanefnd fyrr en nú.
Öll skilyrði 1., 2. og 3. mgr. 5. gr. laga nr. 45/1996 um mannanöfn þurfa að vera uppfyllt svo að mögulegt sé að samþykkja nýtt eiginnafn og færa það á mannanafnaskrá. Skilyrðin eru þessi:
1. Eiginnafn skal geta tekið íslenska eignarfallsendingu eða hafa unnið sér hefð í íslensku máli. Nafnið má ekki brjóta í bág við íslenskt málkerfi. Það skal ritað í samræmi við almennar ritreglur íslensks máls nema hefð sé fyrir öðrum rithætti þess. (Með almennum ritreglum íslensks máls er vísað til auglýsinga nr. 132/1974 og 261/1977 um íslenska stafsetningu).
2. Stúlku skal gefa kvenmannsnafn og dreng skal gefa karlmannsnafn.
3. Eiginnafn má ekki vera þannig að það geti orðið nafnbera til ama.
Þegar svo háttar að eiginnafn uppfyllir ekki þau skilyrði, sem tilgreind eru í 1. og 3. málslið 1. mgr. 5. gr. laga nr. 45/1996, þ.e. tekur ekki íslenska eignarfallsendingu og/eða telst ekki ritað í samræmi við almennar ritreglur íslensks máls, er unnt að samþykkja nafnið á mannanafnaskrá ef það telst hafa unnið sér hefð.
Túlkun mannanafnanefndar á hugtakinu hefð í 5. og 6. gr. laga nr. 45/1996 um mannanöfn styðst við vinnulags-reglur sem nefndin setur sér og eru byggðar á greinargerð með frumvarpi að mannanafnalögum. Þegar þetta erindi barst Þjóðskrá árið 2006 giltu vinnureglur sem nefndin setti sér á fundi 1. júlí 2004:
1. Ungt tökunafn telst hafa unnið sér hefð í íslensku máli ef það fullnægir einhverju eftirfarandi skilyrða:
a. Það er nú borið af a.m.k. 15 Íslendingum (með Íslendingum er átt við þá íslensku ríkisborgara sem eiga eða hafa átt lögheimili hér á landi);
b. Það er nú borið af 10–14 Íslendingum og hinn elsti þeirra hefur náð a.m.k. 30 ára aldri;
c. Það er nú borið af 5–9 Íslendingum og hinn elsti þeirra hefur náð a.m.k. 60 ára aldri;
d. Það er nú borið af 1–4 Íslendingum og kemur þegar fyrir í manntalinu 1910;
e. Það er ekki borið af neinum Íslendingi nú en kemur a.m.k. fyrir í tveimur manntölum frá 1703–1910.
2. Tökunafn getur verið hefðað, þó að það komi ekki fyrir í manntölum, ef það hefur unnið sér menningarhelgi. Nafn telst hafa unnið sér menningarhelgi komi það fyrir í alkunnum ritum, frumsömdum og þýddum, í nafnmynd sem ekki brýtur í bág við íslenskt málkerfi.
Nafnið Robert er algengt nafn víða um lönd og hefur verið ritað Róbert á íslensku, eða Hróbjartur. Rithátturinn Robert er ekki í samræmi við almennar ritreglur íslensks máls skv. 5. grein laga nr. 45/1996 og hefur ekki tíðkast hér á landi nema fyrir áhrif erlendis frá. Samkvæmt ofangreindum vinnureglum mannanafnanefndar, sem í gildi voru árið 2006 þegar málið barst þjóðskrá fyrst, bera 15 karlmenn eiginnafnið Robert samkvæmt upplýsingum Þjóðskrár. Sá elsti þeirra er fæddur árið 1965. Nafnið telst því hafa unnið sér hefð samkvæmt skilningi laganna.
Úrskurðarorð:
Beiðni um eiginnafnið og ritháttinn Robert (kk.) er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá sem ritmynd eiginnafnsins Róbert.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Fleira var ekki tekið fyrir og fundi slitið.