Mál nr. 114/2016
Úrskurðarnefnd velferðarmála
Mál nr. 114/2016
Fimmtudaginn 26. maí 2016
A
gegn
Garðabæ
Ú R S K U R Ð U R
Mál þetta úrskurða Kári Gunndórsson lögfræðingur, Agnar Bragi Bragason lögfræðingur og Eva Dís Pálmadóttir lögfræðingur.
Með kæru, dags. 23. mars 2016, kærir A til úrskurðarnefndar velferðarmála meðferð Garðabæjar á umsókn hans um sérstakar húsaleigubætur.
I. Málavextir og málsmeðferð
Kærandi lagði fram kæru hjá úrskurðarnefnd velferðarmála þann 23. mars 2016. Meðfylgjandi kæru var bréf fjölskylduráðs Garðabæjar, dags. 14. mars 2016, þar sem kæranda er tilkynnt að fjölskylduráðið hafi fjallað um beiðni hans um undanþágu frá reglum um sérstakar húsaleigubætur. Tekið er fram að afgreiðslu málsins hafi verið frestað og óskað eftir frekari upplýsingum. Kærandi hefur ekki komið á framfæri sínum sjónarmiðum í málinu fyrir úrskurðarnefndinni eða gert sérstakar kröfur í kæru sinni.
II. Niðurstaða
Samkvæmt 1. mgr. 63. gr. laga nr. 40/1991 um félagsþjónustu sveitarfélaga getur málsaðili skotið ákvörðun félagsmálanefndar til úrskurðarnefndar velferðarmála. Hlutverk úrskurðarnefndar velferðarmála er að úrskurða í kærumálum vegna stjórnvaldsákvarðana eftir því sem mælt er fyrir um í lögum sem kveða á um málskot til nefndarinnar, sbr. 1. gr. laga nr. 85/2015 um úrskurðarnefnd velferðarmála. Til þess að úrskurðarnefndin geti tekið kæru til efnislegrar meðferðar þarf því að liggja fyrir stjórnvaldsákvörðun. Um stjórnvaldsákvörðun er einungis að ræða hafi stjórnvald tekið ákvörðun um rétt eða skyldu tiltekins aðila í skjóli stjórnsýsluvalds, sbr. 2. mgr. 1. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Í 2. mgr. 26. gr. stjórnsýslulaga segir að ákvörðun, sem ekki bindur enda á mál, verði ekki kærð til æðra stjórnvalds fyrr en málið hefur verið til lykta leitt. Ákvarðanir sem teknar eru um meðferð stjórnsýslumáls og fela ekki í sér endalok málsins, svokallaðar formákvarðanir, verða því ekki kærðar til úrskurðarnefndarinnar.
Af bréfi fjölskylduráðs Garðabæjar, dags. 14. mars 2016, má ráða að kærandi hafi óskað eftir undanþágu frá reglum um sérstakar húsaleigubætur. Mál kæranda var tekið fyrir á fundi fjölskylduráðs þann 10. mars 2016 þar sem afgreiðslu þess var frestað. Því er ekki að sjá að tekin hafi verið kæranleg stjórnvaldsákvörðun í máli kæranda. Engu að síður er tekið fram í framangreindu bréfi til kæranda að unnt sé að kæra ákvörðun fjölskylduráðs til úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála, nú úrskurðarnefndar velferðarmála. Þannig veitti sveitarfélagið kæranda rangar leiðbeiningar um kæruheimild. Þrátt fyrir þennan annmarka, sem sveitarfélaginu mátti vera ljós, er það mat úrskurðarnefndarinnar að málið sé ekki tækt til efnismeðferðar. Kærunni er vísað frá úrskurðarnefnd velferðarmála.
Ú R S K U R Ð A R O R Ð
Kæru A er vísað frá úrskurðarnefnd velferðarmála.
F.h. úrskurðarnefndar velferðarmála
Kári Gunndórsson