1994 - Land, þjóð og tunga

Land þjóð og tunga, þrenning sönn og ein,

þér var ég gefinn barn á móðurkné;

ég lék hjá þér við læk og blóm og stein,

þú leiddir mig í orðs þíns háu vé.

Á dimmum vegi dýrð þín um mig skein,

í dögun þeirri er líkn og stormahlé

og sókn og vaka: eining hörð og hrein,

þú heimtar trúnað, spyr hver efnd mín sé.

Þú átt mig, ég er aðeins til í þér.

Örlagastundin nálgast grimm og köld;

hiki ég þá og bregðist bý ég mér

bann þitt og útlegð fram á hinsta kvöld.

Ísland, í lyftum heitum höndum ver

ég heiður þinn og líf gegn trylltri öld.

Skáld: Snorri Hjartarson

Fjallkona: Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir