1997 - Var þá kallað

Dómhringinn sitja ármenn erlends valds,

enn ráðast mikil forlög smárrar þjóðar,

vorsól úr skýi vitjar kletts og tjalds,

á völlinn þyrpast sveitir kvíðahljóðar.

Eitt nafn er kallað, flögrar fugl í leit

og felur ljósan væng í dökku bergi

og vekur dvergmál djúp og löng og heit:

hvað dvelur för hans? ennþá sést hann hvergi.

Aftur er kallað, aftur sami kliður

ögrandi spurnar: verður hann of seinn

hinn langa veg, senn lýkur hinsta fresti.

Við horfum austur hraun og bláar skriður,

horfum sem fyrr en sjáum ekki neinn

sólbitinn mann á sveittum mjóum hesti.

Skáld: Snorri Hjartarson

Fjallkona: Halldóra Geirharðsdóttir